Απρ
27
2008
Χρόνια πολλά
Τη στιγμή εκείνη πρόβαινε από το φρύδι του βουνού ο ήλιος’ έδωκε ένα σάλτο ο παπάς, βρέθηκε ομπρός στους χωριανούς, άνοιξε τις αγκάλες: –Χριστός ανέστακας, μωρέ παιδιά! φώναξε. Η γνώριμη πολυτριμμένη λέξη: ανέστη του φάνηκε ξαφνικά μικρή, φτενή, μίζερη’ δεν μπορούσε να χωρέσει τη Μεγάλη Αγγελία’ πλάτυνε η λέξη, θέριεψε στα χείλια του παπά. Λύγισαν […]
