Θυμάμαι τον καστανά, που ερχόταν έξω από την αυλή του Δημοτικού Σχολείου κρατώντας στον ώμο του ένα σακί μισογεμάτο βρασμένα κάστανα. Τα πουλούσε 2 δραχμές τη μερίδα. Η μερίδα καθοριζόταν από το πόσο μπορούσε να χωρέσει το παλιό, σχεδόν σκουριασμένο τσίγκινο κονσερβοκούτι, που έμπαινε στο σακί άδειο και αναδυόταν γεμάτο μεγάλα, ζεστά και πεντανόστιμα κάστανα. […]
