pantsouka's blog

Just another Blogs.sch.gr site

Μου αφήνεις πενήντα δραχμές για τσιγάρα; του Θ.Βαλτινού

Συγγραφέας: pantsouka στις 25 Δεκεμβρίου, 2020

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
Μια γεύση ανθρωπιάς ζυμωμενης με το χώμα της καθημερινότητας και της ανάγκης μας προσφέρει το σύντομο αφηγημα του Θ.Βαλτινού. Ένας επαγγελματίας ιδιοκτήτης αγοραίου πάνω στη δουλειά του συμπαραστέκεται σε έναν άνθρωπο που υποφέρει , γιατι χάνει το παιδί του. Τρέχει σαν δαιμονισμένος στον δρόμο, στέκεται και περιμένει τον πελάτη του να βγει απο το νοσκομείο, μήπως και μπορεί κάτι παραπάνω να προσφέρει, του κανει γερο σκοντο και μια και δυο φορές , όταν βλέπει την ανέχεια του και το φιλότιμό του. Η βοήθεια του είναι ουσιαστική. Μα η αφήγηση του γεγονότος σε κάποιον όχι πολύ οικείο του χρόνια μετά, η προσπάθεια του να τραγικοποιήσει τα γεγονότα για να αυτοπροβληθει, τα αυτοπαινεματα του, η περιττή κι άκομψη ερώτηση του «τι είναι», η ανάγκη του να δικαιολογηθεί για τη συμπεριφορά του ως επαγγελματία, «τι να του πω», η επανειλημμένη υπόμνηση ότι μπορούσε να εκμεταλλευτεί την περίσταση και δεν το έκανε, η ανομολόγητη ενοχή για αυτό που θα μπορούσε να κάνει και δεν έκανε (ποιος δεν θα έλεγε «ασ΄τα πατριώτη, κοίτα να γίνει καλά το παιδί κι οταν γυρίσεις πρώτα ο Θεός , κι ευκολύνεσαι, ξέρεις πού θα με βρεις»;), όλα αυτά αμαυρώνουν την πράξη, την θολώνουν, την σκοτεινιάζουν. Η ουσία είναι ότι συνέδραμε τον συνάνθρωπό του στην ανάγκη του. Αλλά κι ότι έχει αδυναμίες και τύψεις. Ανθρωπιάς μηνύματα είναι όλα αυτά. Στον κόσμο των ανθρώπων των πλασμενων από γη και ουρανό.

Κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΝ του Μανόλη Αναγνωστάκη

Συγγραφέας: pantsouka στις 24 Νοεμβρίου, 2012

Πέθανες- κι έγινες και συ: ο καλός,
O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Tριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι
αντιπροέδρων,
Eφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που
προσέφερες.

A, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τί κάθαρμα ήσουν,
Tί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα
Kοιμού εν ειρήνη, δεν θα ‘ρθώ την ησυχία σου να ταράξω.
(Eγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο.)
Kοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

Δε θά ‘σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

Σε απαγγελία του ποιητή

Σε θεατρική απόδοση

Κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Συγγραφέας: pantsouka στις 19 Νοεμβρίου, 2012

1) αν θέλεις να μάθεις ποια είναι τα δικαιώματα που αναγνωρίζει ο ΟΗΕ από το 1948 διάβασε αυτό

http://www.ohchr.org/EN/UDHR/Documents/UDHR_Translations/grk.pdf

2) αν και δεν διευκρινίζει πολύ καλά τη διαφοροποίηση των ατομικών ελευθεριών από τα κοινωνικά δικαιώματα, το βιντεάκι μάς επιτρέπει να σκεφτούμε πώς κατοχυρώνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα

3) πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το αφιέρωμα της εφημερίδας Καθημερινη του 1998

http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1998/12/06121998.pdf

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ

Συγγραφέας: pantsouka στις 5 Νοεμβρίου, 2012

Από τη σειρά του Σκάι “Γνωρίζοντας τα αρχαία θέατρα”.
Κώστας Γεωργουσόπουλος

εκπομπη 1η

εκπομπη 2η

Κατηγορία ΑΝΤΙΓΟΝΗ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ

Συγγραφέας: pantsouka στις 18 Σεπτεμβρίου, 2012

Ο Κεν Ρομπινσον περιγράφει σε ποια καταύθυνση πρέπει να στραφεί ο εκπαιδευτικός θεσμός που σχεδιάστηκε και λειτουργεί με τα δεδομένα του Διαφωτισμού και της Βιομηχανικής Επανάστασης.

Αλλαγή του εκπαιδευτικού παραδείγματος

Κατηγορία Χωρίς κατηγορία | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΓΛΩΣΣΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ 2012: ΠΩΣ, ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ, ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ Η ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ!

Συγγραφέας: pantsouka στις 7 Ιουνίου, 2012

Εσύ που τούτες τις μέρες τελειώνεις το Λύκειο,
που εκατοντάδες φορές διάβασα το κείμενό σου για την τέχνη,
ίδιες σκέψεις, ίδια σειρά, ίδια λόγια,
κι ας ήταν άλλος ο γραφικός χαρακτήρας κάθε φορά,
κι ας ήταν άλλη η διαδρομή που διαγραφόταν πίσω από τα γραφόμενα
(σε ακτινογραφώ όσο κι αν κρύβεσαι)

Αν κάποτε σου ζητήσουν να μιλήσεις εκ μέρους της γενιάς σου σε μια ημερίδα του Δήμου,
αν σου ζητήσουν να αναφερθείς στην προσφορά της Τέχνης στους νέους σήμερα και στους τρόπους με τους οποίους μπορεί το σχολείο να συμβάλλει στην ουσιαστική επαφή των νέων με αυτήν

Αν ποτέ

Σκέψου τις ώρες που χάρηκες τραγουδώντας , χορεύοντας, σκιτσάροντας ή φιλοτεχνώντας γκράφιτι, σκέψου το σινεμά που σε γοήτευσε, ένα στίχο που σε σημάδεψε, που σού δωσε φωνή να πεις όσα δεν ήξερες
τα βλέμματα που κέρδισες, το μέσα σου πώς πλούτισε, πώς ράγισε η ρουτίνα σου κι ανάβλυσε ανάμεσα η ζωή
Σκέψου στιγμές που σου έδωσαν φτερά, έστω μια ή δυο, στην ώρα της Λογοτεχνίας, σε ένα ταμπλό που έγραψες δυο στίχους αγαπημένους, μια κουβέντα για έναν αμφιλεγόμενο ήρωα,
τις αγωνίες μιας μικρής παράστασης σκέψου μα κι ύστερα το φως της

Ή σκέψου, αν θες, τόσα «προγράμματα» και τόσα «μαθήματα» χαμένα, εκδρομές κι επισκέψεις ρυποβόρες με άλλοθι τον «πολιτισμό», τα «καλλιτεχνικά» που στριμώχνονταν ανάμεσα στα «μαθήματα», βαρετά κι αδιέξοδα, υποτιμημένα, σκέψου το άγος της Λογοτεχνίας της Θεωρητικής

Σκέψου ό,τι και όσα θες, απ’ όσα έζησες, μικρά ή μεγάλα, θλιβερά ή ελπιδοφόρα
Σκέψου κι ονειρέψου πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι

Ύστερα στάσου μπρος στο κοινό σου,
Θυμήσου ποιος είσαι, η νιότη δεν υποτάσσεται σε υπαγορευμένες σκέψεις γλωσσικά “ανεπίληπτες”,
Θυμήσου σε ποιους απευθύνεσαι, μην τους πληγώσεις, σε κοιτούν και περιμένουν να τους διαψεύσεις, ελπίζουν πως δεν είσαι το φερέφωνό τους
Προπάντων μην καταδεχτείς να πεις πως με την Τέχνη διευρύνονται οι πνευματικοί σου ορίζοντες , πώς οξύνεται η κριτική σου ικανότητα, πώς ενισχύεται η ενδυνάμωση της πνευματικής σου διανοίας,
ή πως προάγεται η ειρήνη και η δημοκρατία, πως αντιμετωπίζονται εν γένει τα φαινόμενα της κοινωνικής παθογένειας
Όχι, μην καταδεχτείς ν’ ανακαλέσεις έτοιμα σχήματα κ έτοιμες φράσεις, όσο κι αν τις πλήρωσες

Με θάρρος στάσου μπρος στο κοινό σου ορθός και μίλησε με τη φωνή της καρδιάς σου
Ζήτα τους, αν θες, να μην γράφουν την τέχνη με κεφαλαίο Τ, ν’ αφήσουν κατά μέρος τις μεγαλοστομίες και να σε αφουγκραστούν ξεπεζεύοντας από το άσπρο άλογό τους,
πιάσου, αν θες, από τις λεπτομέρειες που λίγοι πρόσεξαν,
ας πούμε,
πώς είναι για σένα ένα σχολείο που διδάσκει την ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ επαφή με την τέχνη,
πώς μπορεί να αφήσει αυτό ίχνη ζωής μέσα σου ες αεί, πώς μπορεί δηλαδή να συμβάΛΛει στη ζωή σου
πες, αν θέλεις, τι μπορεί να σου προσφέρει η τέχνη ΣΗΜΕΡΑ, πόσο σημαντική είναι για τη ζωή σου τη μίζερη κι επίφοβη,
αλλά και τι στ’ αλήθεια σου προσφέρει πες, όπως το νιώθεις, τυχερός ή ανάπηρος,
βούτηξε τη γλώσσα βαθιά μες στην καρδιά σου,
για την τέχνη μιλάς που να πάρει η ευχή

Αν κάποτε σε καλέσουν να εκπροσωπήσεις τον κόσμο σου,
μίλα κόντρα σε αυτά που θέλησαν να σού μάθουν,
τσάμπα ο κόπος τους,
ήξερες πράγματα πολύ πιο ουσιαστικά για το θέμα από αυτούς,
μίλα αυθεντικά,
πού ξέρεις ,
μπορεί από κάτω να βρίσκεται κάποιος φιλόλογος,
μπορεί να σε ακούσει, μπορεί να μετανιώσει
κι ίσως μια μέρα ν’ αλλάξει ρότα
μπορεί…

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΓΛΩΣΣΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ 2012: ΤΟ ΦΟΒΗΤΡΟ

Συγγραφέας: pantsouka στις 27 Μαΐου, 2012

ΓΛΩΣΣΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ 2012 : ΤΟ ΦΟΒΗΤΡΟ

Το κριτήριο Νεοελληνικής Γλώσσας στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό 2012 συζητήθηκε (και συζητιέται ) πολύ. Σε γενικές γραμμές οι επικρίσεις επικεντρώνονται στην καταλληλότητα του κειμένου της κ. Γλύκατζη Αρβελέρ για έναν διαγωνισμό τελειοφοίτων Λυκείου και στον σκοπό για τον οποίο επελέγη. Ελλείπει, νομίζω, μια ευρύτερη θεώρηση του κριτηρίου και ο εντοπισμός των πραγματικών  μειονεκτημάτων του.

Το κριτήριο αυτό καθ’ αυτό αποτυπώνει το  φόβο των θεματοθετών  μπροστά στην επιλογή τους. Οι εκ των υστέρων αντιδράσεις των υπολοίπων αποτυπώνουν τον φόβο πολύ περισσοτέρων πέραν των προφανών (των διαγωνιζομένων δηλαδή):

Α) εκείνων που δεν αντιλαμβάνονται σε ποιο επίπεδο βρίσκεται η Εκπαίδευση στην Ελλάδα , ίσως γιατί συγχέουν τα προγράμματα και τις διακηρύξεις με το παραγόμενο εκπαιδευτικό έργο

Β) εκείνων που εκμεταλλεύονται  τα προγράμματα και τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες ως άλλοθι άλλων επιδιώξεων

Γ) και εκείνων που έχουν προσαρμοστεί στην πραγματικότητα κι έχουν υιοθετήσει στόχους και προγράμματα άλλα, που ανταποκρίνονται μέχρι ισοπεδώσεως στην κοινωνική και σχολική πραγματικότητα κι εν τέλει στις κυρίαρχες προτεραιότητες των γονιών και των παιδιών, των πελατών τους δηλαδή.

Αυτά τα θέματα θίγω στο άρθρο μου «Ένα κριτήριο φόβητρο για πολλούς»

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Μιλώ με σπασμένη φωνή

Συγγραφέας: pantsouka στις 12 Απριλίου, 2012

Ομαδική εργασία πάνω στη μεταπολεμικη ποίηση.
(2011-2012 τμήμα Γ2)

Μιλώ με σπασμένη φωνή 4

Κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Ο ΔΗΜΑΣ του Ντίνου Χριστιανόπουλου

Συγγραφέας: pantsouka στις 12 Απριλίου, 2012

Χαίρετε κύριε παρότι δέσμιος

τέταρτη φορά σας απαρνιέμαι,

τέταρτη που προσπαθώ

τέταρτη

με κοιτά παραξενεμένη με ελέγχει

θόρυβοι ρυθμοί

σουίγκ

δυο μάτια κύριε

ξέρει

ξέρει;

κι άλλα πολλά οι αδελφοί εν Κυρίω

πολλά μάτια με κοιτούν κύριε

με θωρούν στη Μπάρα

προσπαθώ να το δείξω

πως είμαι ευτυχής κύριε,

ζω κύριε,

στη σήψη

έξω το σμάλτο αστραφτερό

το χάσμα εντός σκοτεινό δύσοσμο

η έννοια

η θλίψη

η αμφιβολία

η προδοσία

γυρίζω παντού

στα πορνεία, στα γυμναστήρια, στα ζαχαροπλαστεία, στα θέατρα

χωρίς ανάπαψη

είσαι προδότης, προδότης ακούω

γιατί με εγκατέλειψες

δεν μπορώ να συγκεντρωθώ

μες στο πολυθόρυβο μπαρ

θυμάμαι τους αδελφούς                γράφω σκίζω

νοσταλγώ εν Κυρίω                               γράφω σκίζω

διαλύομαι                                                      γράφω σκίζω

προδότη         πήρες τον κακό δρόμο                                αδελφή

χριστιανόπουλο

γράφω

δε σβήνει κύριε

κι ας γυρίζω κύριε κι ας γυρίζω παντού

παντού το παράπονό σας

με σκοτώνει

και τώρα και τότε

τα μάτια πλανοδίων ζωγράφων

με καταγγέλλουν κύριε

γι’ αυτό που είμαι

κι ας έβλεπαν τότε θολά

εικόνια του σώματός μου

με κοιτούν κύριε προ πάντων τα μάτια ΜΟΥ με κοιτούν

σαν έρημη χώρα

τώρα που ανθίζουν πασχαλιές

που θύμηση και επιθυμία σμίγουν

και ταράζουν τις οκνές μου ρίζες

ο χειμώνας μού έθρεφε τη λησμονιά

είναι σκληρός ο Απρίλης που φέρατε

με το παράπονό σας

το παράπονο του προδοθέντος Χριστού

λαμά σαβαχθανί;

θα πεθάνετε κύριε εν πλήρη βεβαιότητι αναστάσεως

όμως

εγώ δεν είμαι Θεός ν’ αντέξω το παράπονό σας

εγείρατε σκληρόν τον Απρίλη στην ψυχή μου

Αμφίθυμος ημων η καρδία και ασταθής

Άφες ημιν κύριε

Κι ας οιδαμεν τι ποιούμεν

Εις τον νυν αιώνα

Σαούλ Σαούλ τι με διώκεις;

Σαούλ

ηγάπησα τον νυν αιωνα

παρηκουσα τους προφήτες

κανείς δεν ήρθε από το θάνατο να με βεβαιώσει

πώς μέγα το χάσμα όντως

κανείς δεν ήρθε από το θάνατο να με σώσει

αμφινοώ κύριε

δεν ξέρω αν υπάρχει μέλλον επέκεινα

ξέρω για το παρελθόν

της φρόνησης μου

δεν ξέρω αν θα ήθελα να γυρίσω εκεί

ύστερα από τη

φοβερή τόλμη μιaς στιγμής παραδομού

ίσως όχι μόνο μια

που η εποχή της φρόνησης ποτές δε θ’ αναιρέσει

δεν θα τολμήσει

μ’ αυτή, μόνο μ’ αυτήν, έχουμε υπάρξει

μ’ αυτές χάρη σ’ αυτές υπάρχουμε

μακάρι να μην ήξερα πόσο σκληρό ήταν

το παρελθόν της φρόνησης

δεν ξέρω άλλο μέλλον από αυτό που ζω

να χα τη δύναμη

να ξεριζώσω τη μνήμη μου

να αφεθώ στον πόθο

ο Απρίλης είναι ο σκληρότερος μήνας

μέσα από την πεθαμένη γη  ανθίζουν πασχαλιές

με διαλύουν κύριε

αμφινοώ κύριε

με όση δύναμη απέχει

το να  από το θα

να βάλω πια τις χώρες μου σε τάξη;

εσήμανε ώρα εκλογής;

πείτε μου επιτέλους

θα βρω πια τον εαυτό μου,

τώρα πια μετά το έγκλημά σας, κύριε;

θα βρω την έξοδο στο αδιέξοδο που εσείς μού φράξατε;

σας ρωτώ

τώρα που είστε δέσμιος

όπως κι εγώ

δέσμιος για το έγκλημα που δεν κάνατε

όπως κι εγώ

λεύτερος όμως για εκείνο που κάνατε

εναντίον μου

μπορείτε επιτέλους να με ελευθερώσετε

με τον ίδιο τρόπο που με δέσατε

πάνω στο χάσμα

με το να πόδι στη μια

με τ’ άλλο στην άλλη

μπορείτε;

γιατί εγώ δεν μπορώ

μέγα γαρ χασμα εστηρικται

εστήριχθε

μεταξυ ημων

και ημων

Κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ | Με ετικέτα: | Δε βρέθηκαν σχόλια »