Οι περισσότερες από τις πηγές στο Σουφλί είναι σχεδόν πάνω από 100 χρονών. Τις έφτιαχναν οι άνθρωποι για να ποτίζουν τα χωράφια τους , να πίνουν νερό τα ζώα τους ( εξ ου και η πέτρινη κατασκευή στο κάτω μέρος των πηγών ) αλλά και για να παίρνουν νερό οι ίδιοι.
Στις 24 Μαΐου σε συνεργασία με το wwf Δαδιάς πραγματοποιήσαμε μια δράση ενημέρωσης των κατοίκων της πόλης μας για τους κινδύνους που απειλούν τον ασπροπάρη.
Στις 4 Απριλίου επισκεφτήκαμε το ΚΠΕ Μαρώνειας και παρακολουθήσαμε το πρόγραμμα ” Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε6″ .
Μέσα από το παιχνίδι του κρυμμένου θηραυρού είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τη Μαρώνεια με τα γραφικά εκκλησάκια και τα καλοδιατηρημένα σπίτια.
Στις 20 του Μάρτη 2013 μας επισκέφτηκε μια ομάδα ανθρώπων του wwf Δαδιάς, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την προστασία του “Ασπροπάρη”: ο κ. ‘Αλκης Καφετζής, η κ. ‘Ελλα Κρετ και η κ. Μπόνι που είναι εθελόντρια . Μας παρουσίασαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το αρπακτικό αυτό!
Μάθαμε, λοιπόν, πως υπάρχουν λιγότερα από είκοσι ζευγάρια στην Ελλάδα, πως ο νεαρός ασπροπάρης δεν έχει χρώμα άσπρο, αλλά καφέ και ότι όταν ενηλικιωθεί – μετά τα 4-5 του χρόνια- τα φτερά του γίνονται άσπρα. Μάθαμε επίσης ότι την άνοιξη έρχεται από την Αφρική και το φθινόπωρο ξανακατεβαίνει και το ταξίδι του αυτό το πραγματοποιεί συναντώντας μεγάλες δυσκολίες! Οι κυριότερες αιτίες του θανάτου του είναι το λαθραίο κυνήγι, και γενικά η ανθρώπινη επέμβαση στη ζωή του, όπως το να πλησιάζουμε την φωλιά του , κάτι που κάνει το πουλί να τρομάζει και πολλές φορές να εγκαταλείπει τα μικρά του. Άλλες αιτίες είναι το κρύο που επικρατεί μερικές φορές την άνοιξη, οι ανεμογεννήτριες όπου μπορεί να χτυπήσει ο ασπροπάρης ενώ πετά και τα καλώδια της Δ.Ε.Η.
Όλα αυτά τα ακούγαμε με ενδιαφέρον διότι εμείς, η Περιβαλλοντική ομάδα της Α’ και Β’ τάξης του Γυμνασίου Σουφλίου, θα υιοθετήσουμε ένα από τα ζευγάρια των απειλούμενων αυτών πουλιών.
Λίγο πριν το τέλος της συνάντησής μας παίξαμε ένα παιχνίδι, μέσω του οποίου καταλάβαμε πως κάθε επέμβασή στο περιβάλλον του ασπροπάρη θα έχει ως συνέπεια την εξαφάνισή του…
Τέλος, πήραμε την απόφαση πως το θηλυκό που θα υιοθετήσουμε θα το ονομάσουμε “Ιόλη” και το αρσενικό “Πάρη”.
Δίνουμε το λόγο μας πως θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για την προστασία του ασπροπάρη!
Ανδρεάννα Τζαπούνοβα Α4,
από την περιβαλλοντική ομάδα του Γυμνασίου Σουφλίου
Στις 12 Μαρτίου παρακολουθήσαμε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ΚΠΕ Σουφλίου “Αργυρορρύτης Έβρος , ο κάλλιστος των ποταμών”. Ενημερωθήκαμε για την περιβαλλοντική και πολιτισμική αξία του ποταμού Έβρου , αλλά και για τα προβλήματα που προκύπτουν από τη μόλυνσή του και από τη χρήση του ( πέρασμα λαθρομεταναστών).
Επισκεφτήκαμε με ποδήλατα τον ποταμό, όπου εκπρόσωπος του στρατού μας ενημέρωσε για τον ποταμό ως σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να γνωρίσουμε τον ποταμό Έβρο, ένα τόσο κοντινό μας ποτάμι , αλλά και τόσο άγνωστο.
Επειδή πιστεύουμε ότι οι πολίτες που αγαπούν το περιβάλλον πρέπει να παίρνουν πρωτοβουλίες για την προστασία και την αναβάθμισή του, οργανώσαμε δενδροφύτευση στον αύλιο χώρο του Γυμνασίου Σουφλίου. Φυτέψαμε οπωροφόρα δέντρα ( καρυιές, αμυγδαλιές, μηλιές, αχλαδιές, καϊσιές) και καλλωπιστικά ( φλαμουριές, φράξους, κελτερίες, κουμαριές, κουτσουπιές, ψευδομελιές, ιβίσκους). Περίπου τριάντα καινούρια δέντρα υπάρχουν στην αυλή του σχολείου μας , τα οποία υιοθετήσαμε και υποσχεθήκαμε να τα φροντίζουμε μέχρι να μεγαλώσουν.
Στις 16 Ιανουαρίου κόψαμε βασιλόπιτα και ανταλλάξαμε ευχές για τον καινούριο χρόνο.
Παίξαμε με το παιχνίδι που κέρδισε ο Θεόφιλος (ο τυχερός της βασιλόπιτας).
Ευχόμαστε
για το 2013
να έχουμε όλοι
μεγαλύτερη ευαισθησία για το περιβάλλον,
ώστε να ζούμε καλύτερα!!