ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΤΑΓΙΑΚΗΣ

Τρία μεγάλα αναστήματα. Τρεις διάνοιες σπινθηροβόλες, πανεπιστήμονες. Τρεις καρδιές ανδρείες, γενναίες. Είναι οι τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων, που τους γιορτάζουμε στις 30 Ιανουαρίου, όλους μαζί. Γιορτάζουμε τρεις ψυχές υπέροχα άγιες: Τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου το 330 μ.Χ.. Μεγάλωσε και ανατράφηκε μέσα σε χριστιανικό περιβάλλον, κάτω από τη φροντίδα της μητέρας του, Εμμέλειας. Όταν οι περίφημες σχολές της Καισάρειας δεν είχαν τνα του προσφέρουν τίποτα περισσότερο, ο Βασίλειος έφτασε στην ξακουστή Αθήνα. Τόση ήταν η φιλομάθειά του, που σπούδασε ιατρική, ρητορική, αστρονομία, γεωμετρία, θεολογία. Περισσότερο όμως προόδευσε στην αρετή και τη χριστιανική ζωή. Έτσι αρνήθηκε τη δόξα των ανθρώπων και τη φήμη του σοφού κι αφιερώθηκε στον Θεό. Έγινε ο γνωστός αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, που έμεινε στην ιστορία ως Μέγας και ως Επίσκοπος της αγάπης, με τη γνωστή Βασιλειάδα. Στο έργο αυτό της φιλανθρωπίας αφιέρωσε όλα του τα πλούτη και όλη του τη ζωή, μέχρι την κοίμησή του το 350.

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ήταν φίλος και συσπουδαστής του Βασιλείου, συνομήλικός του. Σπούδασε κι έγινε κάτοχος όλης της γνωστής σοφίας. Γρήγορα όμως τ΄ άφησε όλα και αφοσιώθηκε στον Χριστό. Ως επίσκοπος της Ναζιανζού και ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πολέμησε με ευγλωττία και γενναιότητα όλες τις αιρέσεις και κράτησε την πίστη μας ανόθευτη. Για την προσφορά του στην ορθοδοξία ονομάστηκε Θεολόγος» και είναι ο δεύτερος που παίρνει αυτόν τον «τίτλο» μετά τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Λιγότερο γνωστό, αλλά αξιόλογο, είναι το ποιητικό του έργο, που σήμερα πολλοί το μελετούν και το θαυμάζουν.

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γεννήθηκε λίγο αργότερα, γύρω στο 350, στην Αντιόχεια της Συρίας. Ο ξακουστός δάσκαλος Λιβάνιος τον προόριζε για διάδοχό του στην Αντιόχεια. Μα ο Ιωάννης προτίμησε να αφιερωθεί στον Θεό. Με φλογερά και δυνατά κηρύγματα έσπειρε το λόγο του Θεού σε πολλά μέρη αλλά και στην Κωνσταντινούπολη ως Πατριάρχης. Σε κάθε ομιλία του μαζευόταν πλήθος πολύ., Χάρη στην ευγλωττία του πήρε το όνομα Χρυσόστομος. Όμως οι εχθροί της αλήθειας, μεταξύ των οποίων και η αυτοκράτειρα, την οποία έλεγχε για τις αδικίες της, τον έστειλαν στην εξορία τρεις φορές. Την Τρίτη φορά πέθανε από τις κακουχίες, δοξολογώντας τον Θεό.

Η προσφορά των τριών Ιεραρχών στην ανθρωπότητα είναι μοναδική. Θεμελίωσαν την Ορθοδοξία, γι΄ αυτό και τους λέμε Πατέρες. Μορφώθηκαν ελληνικά και δίδαξαν ελληνικά. Οι μεγάλοι σοφοί της εποχής μας αντλούν από την ανεξάντλητη σοφία τους. Είχαν χαρίσματα και πήραν φροντισμένη αγωγή απ΄ τα σπίτια τους και κυρίως από τις μητέρες τους, την Εμμέλεια, τη Νόνα και την Ανθούσα . Όμως με τη δική τους επιμέλεια, τον κόπο και την προσπάθεια έγιναν μεγάλοι. Αγωνίστηκαν ασταμάτητα, προσευχήθηκαν αδιάκοπα και ασκήθηκαν στον αγώνα της αρετής. Έτσι έγιναν οι πρωταθλητές της ευσέβειας, της αρετής, της αγιότητας αλλά και των γραμμάτων και της σοφίας. Αξίζει να τους μιμηθούμε.

Η Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου ή «Δεμεράδων» βρίσκεται στην Κοκκινόγη της Ελασσόνας. Ιδρύθηκε το 1755 και ανακαινίσθηκε το 1794 από τον ηγούμενο Διόνυσο Μπαμπαλιάρη, σύμφωνα με δύο επιγραφές που υπάρχουν, μία στον ανατολικό τοίχο και μία λίγο κάτω από τη στέγη του Ναού. Αρχικά ήταν μετόχι της Μονής του Αγίου Αντωνίου «Σιάπκας» της Μητρόπολης Σερβίων και Κοζάνης και αργότερα, με σουλτανικό φιρμάνι, ανεξαρτητοποιήθηκε. Το καθολικό της Μονής σήμερα χρησιμοποιείται ως ενοριακός ναός του χωριού. Πρόκειται για Σταυροπηγιακό ίδρυμα (υπαγόταν απευθείας στο Πατριαρχείο), που στην περίοδο της ακμής του, στις αρχές του 19ου αιώνα, είχε μεγάλη κτηματική περιουσία και πολυάριθμα ζώα. H Μονή, όπως αναφέρουν και τα ερείπιά της, περιβαλλόταν περιμετρικά με διώροφες πτέρυγες και αποθηκευτικούς χώρους. Στον αύλειο χώρο σώζεται μέχρι σήμερα η θολωτή πετρόκτιστη πηγή.
Δυστυχώς, όλες οι εγκαταστάσεις του Μοναστηριού της Κοκκινόγης, κάηκαν το 1924 από απροσεξία και το 1943 από τους Γερμανούς. Σήμερα η Μονή διαθέτει μικρό ξενώνα και διατηρείται σε καλή κατάσταση, σώζεται ο ψηλός περίβολος καθώς και ο Ναός του Μοναστηριού ο οποίος είναι ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής και χρησιμοποιείται ως ενοριακός της Κοκκινόγης για να εκκλησιάζονται οι κάτοικοι. Ο Ναός όμως εσωτερικά παρόλο που σώζεται δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, λόγω της καταστροφικής πυρκαγιάς που κατέστρεψε τα πάντα στο εσωτερικό του Ναού. Από την πυρκαγιά σώθηκαν μόνο η λειψανοθήκη με απότμημα της κάρας του Αγίου Αντωνίου, λείψανα άλλων Αγίων και λιγοστά ιερά κειμήλια.
Το τελευταίο διάστημα «τρέχουν» αναστηλωτικές εργασίες στο ιστορικό μοναστήρι.

Η Ιερά Μονή Ολυμπιωτίσσης είναι το πιο παλαιό και γνωστό μοναστήρι της Παραολύμπιας περιοχής. Χτισμένο σε περίοπτη θέση, στο λόφο Βορειοδυτικά της πόλης της Ελασσόνας, στους πρόποδες του κάτω Ολύμπου της Θεσσαλίας. Αποτέλεσε πνευματικό φάρο, σεβάσμιο τόπο προσκύνησης, θεματοφύλακας της Μητροπόλεως και επαρχίας Ελασσόνας.

Η παλαιότερη έγγραφη πηγή που αναφέρεται στην ιστορία και δράση της Παναγίας Ολυμπιώτισσας, είναι το χρυσόβουλο της Μονής, το οποίο αποδίδεται στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγο (1336).

Η Μονή οφείλει το όνομά της στην εικόνα της Παναγίας όπου σύμφωνα με την παράδοση μεταφέρθηκε από ένα εγκαταλελειμμένο μοναστήρι της Καρυάς στους πρόποδες του Ολύμπου. Αρχικά, σύμφωνα με πηγές που διασώθηκαν, το μοναστήρι ήταν αφιερωμένο στην Θεία Μεταμόρφωση του Σωτήρος και αργότερα συνεορτάστηκε και η μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Αυτό συμβαίνει μέχρι και τον 18ο αι. όπου υπάρχει παράλληλος εορτασμός και των δύο εορτών τον Αύγουστο. Ωστόσο, την μετονομασία της Μονής δεν μπορούμε να την κατατάξουμε χρονολογικά. Σύμφωνα με ένα θρύλο, μετά τη διάλυση της Μονής της Καρυάς, η εικόνα της Παναγίας με θαυματουργό τρόπο ξεκίνησε για να έρθει στην Μονή της Ελασσόνας. Την νύχτα ένας βοσκός είδε να βγαίνει ένα περίεργο φως από σωρό άγριων χόρτων. Καθώς φοβήθηκε, έριξε μία πέτρα προς το μέρος απ΄ όπου ερχόταν το φως. Αμέσως ένοιωσε το χέρι του να παραλύει και τρομαγμένος επέστρεψε στην Καρυά και διηγήθηκε το γεγονός στους συγχωριανούς του. Την επόμενη μέρα, πήγαν όλοι μαζί στο σημείο εκείνο και, αφού έψαξαν, βρήκαν την εικόνα της Παναγίας στην οποία ήταν σφηνωμένη η μικρή πέτρα που είχε πετάξει ο βοσκός. Αμέσως ο βοσκός μετανόησε και το χέρι του έγινε καλά. Οι κάτοικοι της Καρυάς με λιτανεία μετέφεραν την εικόνα στην Μονή της Ελασσόνας.

Σημείο αναφοράς του ναού είναι η εικόνα της Παναγίας Θεοτόκου ζωγραφισμένη επί ξύλου, διαστάσεων 0,11 x 0.07 μ.Η Παναγία απεικονίζεται ορθή, με χέρια σταυρωμένα σε στάση προσευχής. Το ξύλινο τέμπλο της Ολυμπιωτίσσης είναι έργο του 18ου αι. Πρόκειται για θαυμάσιο έργο, από ξύλο καρυδιάς που εκτείνεται σε όλο το πλάτος του ναού, δείγμα μετσοβίτικης ξυλογλυπτικής. Διαθέτει πλούσια διακόσμηση. Φέρει γλυπτά φυτά, άνθη, πτηνά, ζώα, δράκοντες, ανθρώπους. Έχει γλυπτές, μικρογραφικές, πολυπρόσωπες παραστάσεις, που υπογραμμίζουν την έντονη προσπάθεια του τεχνίτη να προσδώσει στο έργο του ομορφιά, εντυπωσιασμό και θεματική πληρότητα. Στο αριστερό μέρος τοποθετήθηκε μία γλυπτή επιγραφή που μας πληροφορεί για τις λεπτομέρειες της κατασκευής του, η οποία δημοσιεύτηκε από τον Γ. Σωτηρίου. Η επιγραφή μας πληροφορεί ότι το παρόν τέμπλο τελειοποιήθηκε το έτος 1840 δια χειρός Δημήτρη Μετσοβίτη.

Τέλος, η Ιερά Μονή Ολυμπιώτισσας διαθέτει μία από τις πιο αξιόλογες μοναστηριακές βιβλιοθήκες καθώς και σκευοφυλάκιο σημαντικής αξίας. Το 1959 θεμελιώθηκε δυτικά της Μονής σύγχρονο και άνετο κτιριακό συγκρότημα που παρείχε δωρεάν στέγη, τροφή και άνεση στους μαθητές που φοιτούσαν τότε στο γυμνάσιο. Σήμερα ο συγκεκριμένος χώρος προσφέρει φιλοξενία στους επισκέπτες και προσκυνητές της Μονής. Την φροντίδα της Μονής και των επισκεπτών προσφέρουν οι μοναχές που ζουν στο μοναστήρι.

Πρός τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

«..Θεός ἰσχυρός ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης..»

Ἀγαπητοί Χριστιανοί·

Πανηγυρίζει ἀνά τά πέρατα τῆς γῆς ὅλος ὁ χριστιανικός κόσμος καί ἑορτάζει τήν μεγάλη ἑορτή τῆς θείας γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἑξυμνεῖ καί συμψάλλει μαζί μέ τόν ἀγγελικό κόσμο τό «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Τό γεγονός αὐτό τό ὁποῖο προεῖδαν, ἔγραψαν καί μᾶς ὁμίλησαν οἱ προφήτες καί οἱ δίκαιοι τῆς ἐποχῆς πρό τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὀκτακόσια χρόνια πρίν σαρκωθεῖ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ προφήτης Ἠσαΐας φωτιζόμενος ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ εἶδε τό μεγάλο γεγονός καί τό περιέγραψε μέ καθαρότητα καί σαφήνεια σάν νά εἶχε ἤδη συντελεσθεῖ.

«Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱός καί ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχή ἐγεννήθη ἐπί τοῦ ὤμου αὐτοῦ καί καλεῖται τό ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».

Ὁ προφήτης δέν παρέλειψε νά δώσει τά κύρια χαρακτηριστικά αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ. Εἶναι χαρακτηριστικά πού ἁρμόζουν στόν τέλειο Θεό. Καί μέσα σέ ὅλα τά χαρακτηριστικά τῆς δύναμης, ἐξουσίας, δόξας καί λαμπρότητος, προβάλλεται τό θαυμαστό «ἄρχων εἰρήνης». Ὁ Χριστός δηλαδή πού γεννᾶται ὡς ἄνθρωπος καί ἔρχεται στήν ἱστορία ὡς Θεάνθρωπος, εἶναι ἀρχηγός τῆς εἰρήνης. Αὐτός εἶναι ἡ πηγή καί ὁ δημιουργός τῆς εἰρήνης. Ἀπό Αὐτόν ἐκπορεύεται ἡ εἰρήνη καί ἔξω καί μακρυά ἀπό Αὐτόν, δέν ὑπάρχει εἰρήνη. Καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι σχετική, εἶναι πλήρης καί τέλεια. Εἶναι εἰρήνη, τῆς ὁποίας «οὐκ ἔστιν ὅριον». Εἶναι εἰρήνη «ὑπερέχουσα πάντα νοῦν», κατά τήν ἔκφραση τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Δηλαδή κανείς νοῦς, οὔτε ἀνθρώπινος, οὔτε ἀγγελικός, μπορεῖ νά ἐννοήσει τήν τελειότητα καί τά ἀγαθά αὐτῆς τῆς εἰρήνης. Αὐτήν τήν εἰρήνη ἔψαλλαν οἱ ἄγγελοι κατά τήν νύκτα τῆς Γεννήσεως ὅτι θά φέρει στήν γῆ ὁ Χριστός.

Καί πράγματι ὁ «ἄρχων τῆς εἰρήνης», ὁ Χριστός, μᾶς ἔφερε τήν εἰρήνη. Ποιά ὅμως εἰρήνη; Ὄχι τήν ψεύτικη καί χωρίς βάθος εἰρήνη, ὄχι τήν διπλωματική εἰρήνη πού στηρίζεται στά ἀνθρώπινα μέτρα καί τίς ἀνθρώπινες ἐνέργειες, ἀλλά τήν μόνιμη, τήν σταθερή, ἡ ὁποία στηρίζεται στήν συνδιαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, στήν ἄρνηση τῆς ἁμαρτίας καί τήν βίωση τῆς ζωῆς τῆς ἁγιότητας. Τήν εἰρήνη πού εἶναι κατάσταση ἐσωτερική, ὑπόθεση τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὅταν ἡ καρδιά μας εἰρηνεύσει, τότε ἡ εἰρήνη σφραγίζει καί τήν ἐξωτερική μας συμπεριφορά. Διαποτίζει τίς διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αὐτήν τήν εἰρήνη βιώνουν καί ἀπολαμβάνουν τά ἐκατομμύρια τῶν πιστῶν οἱ ὁποῖοι ἀγάπησαν τόν Θεό καί ἀγωνίζονται νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό ἅγιο θέλημά Του. Τίποτε δέν εἶναι ἱκανό νά μειώσει, νά ἀφαιρέσει ἤ νά διώξει ἀπό τήν ψυχή τους αὐτήν τήν εἰρήνη. Εἴτε εὐχάριστα σ’ αὐτούς συμβαίνουν, εἴτε διέρχονται θλίψεις καί δοκιμασίες, ἔχουν βαθειά καί ἀναφαίρετη εἰρήνη. Καί ἀποδεικνύουν μέ τόν τρόπο αὐτό ὅτι ἡ εἰρήνη δέν ἐξαρτᾶται ἀπό ἐξωτερικές καταστάσεις καί σχήματα, ἀλλά εἶναι ἀποτέλεσμα ἁγίας ζωῆς, ἐσωτερικῆς, τήν ὁποία ἐμπνέει ὁ Χριστός.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐπιζητοῦμε καί ἐξυμνοῦμε τήν εἰρήνη∙ ὅλοι θέλουμε νά ἐπικρατεῖ γύρω μας, στόν κόσμο ὁλόκληρο. Ὡστόσο δέν ἐργαζόμαστε πάντοτε γιά τήν ἐπικράτησή της. Καί ὄχι μόνο αὐτό. Συχνά καί πολλοί, ἀντί γιά τήν εἰρήνη ὑπηρετοῦμε τίς συγκρούσεις, τίς ἀντιπαραθέσεις, τήν ἀναστάτωση, τόν πόλεμο. Ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, στίς οἰκογένειες, στίς κοινωνίες, στούς λαούς. Καθημερινά ὅλοι μας διαπιστώνουμε τήν ἀπουσία τῆς εἰρήνης στήν συμπεριφορά καί ζωή τῶν περισσοτέρων.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί·

Καί τά ἐφετινά Χριστούγεννα καί πάντα, ἄς ἐπικαλούμαστε τόν ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, τόν Ἰησοῦ Χριστό, νά πορευόμαστε μέ εἰρήνη στήν ζωή μας, νά εἰρηνεύουμε μεταξύ μας καί ἄς Τόν παρακαλοῦμε νά ἔλθει ἡ ἐποχή πού ἡ εἰρήνη Του θά ἐπικρατήσει σ΄ ὅλόκληρο τόν κόσμο.

Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα!

Μετά πολλῶν ἑορτίων εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης∙ ΟΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†Ο ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ

Σε ηλικία 91 ετών έφυγε από τη ζωή αιφνιδίως σήμερα, 8/12/2019.  νωρίς το πρωί (ώρα Ελλάδος) ο γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα.

Ο Γέροντας Εφραίμ, κατά κόσμον Ιωάννης Μωραΐτης, γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1928 στον Βόλο. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη φτώχεια, βοηθώντας τον πατέρα του στην εργασία του, αλλά πάντα ακολουθούσε το ευσεβές παράδειγμα της μητέρας του (η οποία έγινε αργότερα μοναχή με το όνομα Θεοφανώ).

Σε ηλικία 14 χρονών του δημιουργήθηκε η επιθυμία να ακολουθήσει τον μοναχισμό, αλλά ο πνευματικός του δεν του έδωσε ευλογία να πάει στο Άγιο Όρος μέχρι να γίνει 19 χρονών.

Με την άφιξη του στο Άγιο Όρος, στις 26 Σεπτεμβρίου 1947, πήγε κατευθείαν στον γέροντα Ιωσήφ (Ησυχαστή), στη σπηλιά του Τιμίου Προδρόμου, ο οποίος τον αποδέχτηκε στην αδελφότητά του, και έκανε την κουρά του 9 μήνες αργότερα το 1948, δίνοντάς του το όνομα Εφραίμ. Από υπακοή στον γέροντά του, ο μοναχός Εφραίμ χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια ιερέας. Η ζωή στην αδελφότητα του γέροντος Ιωσήφ ήταν πολύ αυστηρή και ασκητική.

Μετά την κοίμηση του γέροντος Ιωσήφ το 1959, συγκεντρώθηκαν αρκετοί μοναχοί γύρω από τον γέροντα Εφραίμ που τον είχαν ως πνευματικό πατέρα. Το 1973 η αδελφότητά του μετακόμισε στην Ιερά Μονή Φιλοθέου όπου έγινε και ηγούμενός της. Λόγω της φήμης του γέροντα Εφραίμ, η μοναστική αδελφότητα μεγάλωσε γρήγορα.

Του ζητήθηκε από την επιστασία του Αγίου Όρου να αναβιώσει και να επανδρώσει πολλά μοναστήρια στο Άγιο Όρος τα οποία έπασχαν από λειψανδρία, όπως τις Μονές Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου και Καρακάλλου. Αυτά τα μοναστήρια βρίσκονται υπό την πνευματική του καθοδήγηση μέχρι σήμερα.

Επίσης, πολλά άλλα μοναστήρια στην Ελλάδα είναι υπό την πνευματική καθοδήγηση του γέροντα Εφραίμ, όπως η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στις Σέρρες, της Παναγίας της Οδηγήτριας στην Πορταριά του Βόλου και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, πρώην μετόχι της Φιλοθέου, στη Θάσο.

Το 1979 έφθασε στον Καναδά για λόγους υγείας. Παράλληλα με τις ιατρικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, εξομολογούσε και δίδασκε τους απόδημους Έλληνες. Η ποιμαντική του δράση, κατόπιν προσκλήσεων, από τον Καναδά εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ. Έκτοτε οι επισκέψεις συνεχίσθηκαν και η ποιμαντική προσφορά του όλο και αυξανόταν.

Τότε σιγά-σιγά άρχισε να καλλιεργείται η σκέψη να ιδρυθεί μοναστήρι στην Αμερική, ώστε ο απόδημος ελληνισμός να έχει μια μόνιμη βάση πνευματικού ανεφοδιασμού. Πράγματι άρχισαν ενέργειες και ιδρύθηκαν στην αρχή δύο μοναστήρια, το ένα στο Μόντρεαλ του Καναδά και το άλλο στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ. Ακολούθησε η ίδρυση και άλλων μοναστηριών, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν 19 μοναστήρια και να βρίσκονται υπό ίδρυση άλλα δύο.

Συνέχισε να είναι πνευματικός πατέρας ιερών μονών στο Άγιο Όρος και 8 γυναικείων μοναστηριών σε όλη την Ελλάδα, αλλά καθώς δεν ήταν πρακτικό να είναι ηγούμενος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου, αφού έλειπε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Βόρεια Αμερική, παραιτήθηκε το 1990.

Στην Αμερική έως σήμερα έχει ιδρύσει 19 μοναστήρια, 17 στις ΗΠΑ και 2 στον Καναδά, ανδρικά και γυναικεία, τα οποία υπάγονται στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και Καναδά.

Τα μοναστήρια αυτά βρίσκονται: δύο στη Φλόριντα, δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη νότια Καρολίνα, ένα στη Νέα Υόρκη, ένα στην Ουάσιγκτον, ένα στην Πενσυλβανία, ένα στην Καλιφόρνια, ένα στο Ιλινόις, ένα στο Μίτσιγκαν, ένα στο Μόντρεαλ, και ένα στο Τορόντο. Επίσης, έχει ιδρύσει ένα γηροκομείο.

Ο γέροντας Εφραίμ, μέχρι την κοίμησή του, εγκαταβιούσε στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνα, λίγη ώρα μακριά από την πρωτεύουσα της Αριζόνα, το Phoenix, και κοντά στην πόλη Florence.

Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου

Η ίδρυση και κατασκευή της Ιεράς Μονής Αγίου Αντωνίου ξεκίνησε το 1995. Η μονή είναι ανδρική και λειτουργεί με περίπου 35 μοναχούς από διάφορες εθνικότητες, με ηγούμενο τον ιερομόναχο Παϊσιο που προέρχεται από το Άγιο Όρος.

Το μοναστήρι έχει έκταση 2000 στρεμμάτων και το επισκέπτονται καθημερινά πολλοί προσκυνητές από όλο τον κόσμο. Το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου είναι κοινόβιο με 5 εκκλησίες, του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου, του Αγ. Νικολάου, η οποία είναι πετρόκτιστη, του Αγ. Σεραφείμ, του Αγ. Δημητρίου, ρωσικού τύπου, και του Αγ. Γεωργίου. Κοντά στο μοναστήρι, πάνω σε ένα λοφίσκο, είναι κτισμένο το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όμοιο με τα εκκλησάκια της Σαντορίνης, σε μπλε και άσπρο χρώμα.

Το μοναστήρι προσφέρει συσσίτια σε φτωχούς ενώ έχει φτιάξει ίδρυμα για φτωχές και εγκαταλειμμένες γυναίκες στην πόλη του Tuscon.

Οι μοναχοί από την Ελλάδα είναι ελάχιστοι. Οι περισσότεροι μοναχοί είναι γηγενείς Ορθόδοξοι της Αμερικής διαφόρων εθνοτήτων. Η γλώσσα των ακολουθιών είναι η ελληνική καθώς όλοι οι μοναχοί μαθαίνουν ελληνικά καθώς και βυζαντινή μουσική.

Οι μοναχοί ακολουθούν, και εφαρμόζουν επακριβώς, τις Βυζαντινές παρακαταθήκες, τις παραδόσεις, τις ολονυχτίες και τη ζωή σύμφωνα με το τυπικό του Αγίου Όρους.

Το Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.) Θεσσαλίας συνδιοργανώνει με την «Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.), της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων Π. & Α. Κυριακού», την Ελληνική Εταιρεία Εφηβικής Ιατρικής, σε συνεργασία με τον Επιστημονικό Οργανισμό «Μαζί για την Εφηβική Υγεία» και τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (ΜΕΥ), καθώς και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΕΚΠΑ «Στρατηγικές Αναπτυξιακής και Εφηβικής Υγείας» και το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα SELMA  την υλοποίηση του προγράμματος «Ακαδημία Γονέων». Την ευθύνη οργάνωσης και υλοποίησης της «Ακαδημίας Γονέων» στη Λάρισα έχει η Δρ Ελένη Ξυνοπούλου, Αναπληρώτρια Οργανωτική Συντονίστρια του ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Θεσσαλίας και Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου Κλάδου Εκπαίδευσης για την Αειφορία.

Το πρόγραμμα, πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλίας , τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας και με την υποστήριξη της Περιφέρειας Θεσσαλίας, της Αντιπεριφέρειας Λάρισας, του Δήμου Λαρισαίων, του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Λάρισας και των Δομών που εκπροσωπούνται από τις/τους εισηγήτριες/εισηγητές στα μαθήματα (Μονάδα Εφηβικής Υγείας – Β΄ Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρικός Σύλλογος Λάρισας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Κέντρο Πρόληψης ΟΚΑΝΑ Λάρισας)

Το πρόγραμμα «Ακαδημία Γονέων» έχει σαν στόχο την ενημέρωση και στήριξη των Γονέων σε θέματα συμπεριφοράς και υγείας σχετικά με την παιδική και κυρίως εφηβική ηλικία. Οι ομιλητές είναι έγκριτοι επιστήμονες με κύρος και εμπειρία από το χώρο της Υγείας. θα πραγματοποιηθούν 8 μηνιαίες συναντήσεις, κάθε Τρίτη (ακολουθεί το πρόγραμμα), ώρα 18:00 – 20:00 στις οποίες θα προσφέρεται και ενημερωτικό υλικό στους γονείς.

ΧΩΡΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ: Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Λάρισας (Παπακυριαζή 44, 2^ος όροφος).

Οι αιτήσεις των ενδιαφερομένων μπορούν να γίνονται από την Πέμτη, 07/11/2019 έως και την Πέμπτη 14/11/2019 με τους ακόλουθους τρόπους:

α) ηλεκτρονικά στην φόρμα  https://forms.gle/spGV4ccWbWj8ZRvw9,

β) με την κατάθεση αίτησης στο γραφείο του ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Θεσσαλίας στη Λάρισα Ηπείρου & Ανθ. Γαζή (ισόγειο 1^ου Γυμνασίου Λάρισας) στην κα Κωνσταντίνα Λούκουτου και,

γ) τηλεφωνικά στο 2410619344 από την Πέμπτη 07/11/2019 έως και την Πέμπτη 14/11/2019.

«Η Μονή του Αγίου Δημητρίου («Βαλέτσικο») Τσαριτσάνης είναι κτίσμα του 1600 περίπου. Λέγεται πως ο Άγιος με θαυμαστή επέμβασή του θεράπευσε τον ασθενή υιό ενός Σέρβου αξιωματούχου, ο οποίος σε ένδειξη βαθύτατης ευγνωμοσύνης προς τον θαυματουργό Μεγαλομάρτυρα έκτισε Ναό προς τιμή του. Η Μονή μεγαλύνεται και ακμάζει μέσα στο πολυτάραχο πέρασμα του χρόνου κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Στη συνέχεια, όμως, εξαιτίας πολλών και αστάθμητων συγκυριών, βαίνει προς την παρακμή, ώστε στις αρχές του περασμένου αιώνα να φθάσει σε σημείο εγκατάλειψης και παράδοσης στη φθορά των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που επικρατούν στον ορεινό όγκο όπου είναι κτισμένη. Εντούτοις παρά την ερήμωσή της από μοναχούς, συνεχίστηκε να τελείται Θεία Λειτουργία, κάθε Σάββατο και σε τακτά χρονικά διαστήματα, από τους ιερείς της Τσαριτσάνης. Στις 29 Οκτωβρίου του 1905 (ημέρα Σάββατο) και ενώ ετελείτο η Θεία Λειτουργία, εμφανίζεται ο Άγιος Δημήτριος στη Μονή που φέρει το όνομά του, ως έφιππος στρατιώτης κατευθυνόμενος προς το Ναό, αφού προηγουμένως διήλθε χωρίς αντίσταση από την καλά ασφαλισμένη πύλη του μοναστηριού, η οποία αυτομάτως με το πέρασμα του Αγίου, άνοιξε βίαια, προκαλώντας φόβο και τρόμο στο τουρκικό απόσπασμα, που είχε εγκατασταθεί τότε στον ιερό χώρο! Την επομένη κιόλας ημέρα οι Τούρκοι στρατιώτες εγκατέλειψαν οριστικά το μοναστήρι. Εντός του ναού, σε ειδικά σεσημασμένο χώρο, είναι χαραγμένη επάνω σε επιδαπέδια μαρμάρινη πλάκα, οπλή αλόγου, που αποδίδεται στον έφιππο Άγιο.
Μετά από ακριβώς έναν αιώνα, στις 29 Οκτωβρίου του 2005, η Ι. Μονή «Βαλέτσικο» Τσαριτσάνης επαναλειτούργησε και επίσημα.
Ήδη, η Ι. Μονή επανδρώνεται και με μοναχούς και αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο – πνευματικός «φάρος» της περιοχής, επισκέψιμο και ανοιχτό για τους ντόπιους και τους επισκέπτες.

Oι μαθητές τoυ Δημοτικού Σχολείου Τσαριτσάνης στις 15 Οκτωβρίου 2019, με τους εκπαιδευτικούς τους, με την ευκαιριία που τον Οκτώβριο του 2019 ο σημερινός ενιαίος Δήμος Ελασσόνας μετράει εκατόν εφτά χρόνια ελεύθερου βίου επισκέφτηκαν το Χάνι Χατζηγώγου, που υπήρξε το στρατηγείο του Διαδόχου Κωνσταντίνου, στη μάχη των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων στις 8 με 10 Οκτωβρίου 1912, πιο γνωστή ως μάχη του Σαρανταπόρου και στη συνέχεια το Μουσείο του Γεωργάκη Ολυμπίου στο Λιβάδι. Ο Γεωργάκης Ολύμπιος υπήρξε ο αδάμαστος πολέμαρχος του Ολύμπου κατα την προεπαναστατική περίoδο.

Η Σχολική Κοινότητα του Δημοτικού  Σχολείου Τσαριτσάνης, την Πέμπτη 13 Ιουνίου 2019, μέρα κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν οι εορταστικές εκδηλώσεις της λήξης του διδακτικού έτους τίμησε την μαθήτρια της Ε΄ τάξης, Σαπουνά Ευαγγελία, η οποία διακρίθηκε για την επίδοσή της στον 13^ο Μαθηματικό Διαγωνισμό: «Παιχνίδι και Μαθηματικά», απονέμοντας την πρώτα τον έπαινο της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, που λόγοι ανεξάρτητοι της θέλησή της και της οικογένειας της δεν κατέστησαν δυνατό να μεταβεί στη Λάρισα που έγινε η απονομή των επαίνων, και δεύτερον τον έπαινο του Σχολείου με τον οποίον την συγχαίρει ολόκληρη η σχολική κοινότητα και αναγνωρίζει την  επιτυχία της αυτή ως μεγάλη τιμή και αναγνώριση και ως αποτέλεσμα επίπονης προσπάθειας και μόχθου. Μιας προσπάθειας που αποδεικνύει περίτρανα τη θέληση, τις υψηλές ικανότητες που διαθέτει.

Τα θερμά μας συγχαρητήρια και στους  γονείς και εκπαιδευτικούς της που στήριξαν τις προσπάθειές της και συνέβαλαν τα μέγιστα στην ορθή προετοιμασία της. Πάντα επιτυχίες, Εδυαγγελία!

Η εκδήλωση αυτήν μαζί με την παρούσα ανάρτηση και την ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Σχολείου που θα ακολουθήσει την οφείλουμε στο ίδιο το παιδί, διότι το όνομά της δεν αναφέρθηκε στις διάφορες ειδησιογραφικές ιστοσελίδες.

Τέλος συγχαίρουμε και όλα τα παιδια΄της Ε΄ τάξης που πήραν μέρος στον ανωτέρω διαγωνισμό για την προσπάθειά τους.

Τη λένε Ορεστιάδα ή Ορέστιδα, είναι διάσημη όμως ως «η λίμνη της Καστοριάς» και είναι, κατά γενική ομολογία, μια από τις ομορφότερες των Βαλκανίων.Άμεσα συνδεδεμένη με την ιστορία και την εξέλιξη της πόλης, χαρακτηρισμένη ως «Μνημείο Φυσικού Κάλλους», έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο “Natura 2000” και είναι μια ντίβα… 10.000.000 χρόνων! Σε υψόμετρο 630 μέτρων, το νεφροειδές σχήμα της αποτέλεσε το ιδανικό πρόσχημα ώστε η λοφώδης χερσόνησος που την εμβολίζει να κατοικηθεί. Για την ιστορία, να πούμε ότι η λίμνη έχει έκταση 28 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχει μέγιστο βάθος 9 μέτρα, “σηκώνει” 100 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού και η ακτογραμμή της αγγίζει τα 30 χιλιόμετρα, τα οποία είναι κι αυτά που θα μας απασχολήσουν… Καθώς αυτή η λίμνη είναι ένα πραγματικό καλλιτέχνημα που αξίζει να δεις.