My SchBlogOut

Οι θεμελιώδεις χημικοί δομικοί λίθοι της ζωής, δηλαδή τα αναγκαία οργανικά (αλλά όχι βιολογικά) μόρια, είναι από τα πανάρχαια χρόνια παρόντα στον Άρη, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία που προκύπτουν από την ανάλυση μετεωριτών αρειανής προέλευσης. Βέβαια μέχρι του σημείου να υπάρχουν όντως στον «κόκκινο πλανήτη» απλές μορφές ζωής, πολύ περισσότερο… εξωγήινοι, υπάρχει μεγάλη απόσταση.Οι ερευνητές του Γεωφυσικού Εργαστηρίου του Ινστιτούτου Επιστημών Carnegie της Ουάσιγκτον, ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη επιβεβαίωσαν, μετά από εξονυχιστική ανάλυση, ότι ο άνθρακας που υπάρχει σε δέκα μετεωρίτες που έχουν βρεθεί στη Γη, προέρχεται από τον Άρη, καλύπτοντας μάλιστα πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια της γεωλογικής ιστορίας του.Οι επιστήμονες απέκλεισαν την πιθανότητα (που είχαν προβάλει άλλοι επιστήμονες) ότι οι οργανικές ενώσεις του άνθρακα στους αρειανούς μετεωρίτες «μολύνθηκαν» από το γήινο περιβάλλον μετά την είσοδό τους σε αυτό.Περισσότερα εδώ.

Πρωτοφανές!΄Ενας θηλυκός καρχαρίας που βρίσκεται σε ενυδρείο στη Βρετανία καταγράφεται ως ο πρώτος φυτοφάγος του είδους! Η Φλόρενς (όπως είναι το όνομα της) ήταν φυσικά κρεατοφάγος καρχαρίας, αλλά μετά από μια επέμβαση που της έγινε, για την αφαίρεση ένός σκουριασμένου αγκιστριού που ήταν καρφωμένο στα σαγόνια της, άλλαξε διατροφικές συνήθειες και να αρχίσει να τρέφεται με λαχανικά! Δείχνει μάλιστα ιδιαίτερη προτίμηση στο σέλινο, στα αγγούρια, στα μπρόκολα, στα λάχανα και στα μαρούλια.Οι επιστήμονες που την παρακολουθούν έχουν μείνει έκπληκτοι.Περισσότερα εδώ.

Πότε και πώς η ζωή δημιούργησε το δικό της ρολόι και άρχισε να κρατά τον χρόνο; Τώρα, για πρώτη φορά οι επιστήμονες ανακάλυψαν μία ουσία, συγκεκριμένα ένα ένζυμο, που πιστεύουν ότι υπήρξε το πρωταρχικό βιολογικό (κιρκαδιανό) ρολόι για όλες σχεδόν τις μορφές της ζωής πάνω στον πλανήτη μας. Η σημασία του έμφυτου ρολογιού στους ανθρώπους φαίνεται, για παράδειγμα, όταν αυτό απορυθμίζεται μετά από ένα υπερατλαντικό ταξίδι (το λεγόμενο «τζετ-λαγκ»).Ως τώρα οι βιολόγοι δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν ένα ρολόι που να είναι κοινό για τους βιορυθμούς όλων των οργανισμών, καθώς κάθε κατηγορία ζώων, φυτών, μυκήτων και των άλλων οργανισμών φαίνεται να έχει το δικό της ξεχωριστό ρολόι που συμβαδίζει με την αέναη περιστροφή της Γης γύρω από τον Ήλιο και τη διαδοχή φωτός – σκοταδιού, συντονίζοντας ρυθμικά την εσωτερική φυσιολογία του οργανισμού.Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι υπεροξειρεδοξίνες, ένζυμα που υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα ζώα, τα φυτά και τους λοιπούς οργανισμούς, ακόμα και στα πιο πρωτόγονα βακτήρια, αποτελούν τον «παππού» των πιο εξελικτικά πρόσφατων βιολογικών ρολογιών. Ο πιο σύγχρονος κιρκαδιανός βιοχημικός μηχανισμός ρυθμίζει σε 24ωρη βάση τη διαδοχή ύπνου – ξύπνιου, αλλά και άλλων αισθημάτων όπως η πείνα, με συνέπεια οι οργανισμοί να ακολουθούν γενικά ένα συγκεκριμένο χρονικό «μοτίβο» κάθε ημέρα.Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, ο πρόγονος κάθε ξεχωριστού πιο σύγχρονου βιολογικού ρολογιού είναι ένα αρχαιότερο και πιο καθολικό ρολόι που έχει τη ρίζα του στη συγκεκριμένη κατηγορία ενζύμων, τις υπεροξειρεδοξίνες. Τα ένζυμα αυτά ακολουθούν ένα κύκλο, καθώς συνεχώς εναλλάσσονται ανάμεσα σε δύο διαφορετικές χημικές καταστάσεις, ανάλογα με το αν έχουν αντιδράσει πρόσφατα ή όχι με υπεροξείδιο του υδρογόνου . Ο κύκλος αυτός συνεχίζεται ακόμα και αν δεν υπάρχει καθόλου φως στο περιβάλλον του οργανισμού.Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα εν λόγω ένζυμα ανέπτυξαν αυτή την κυκλική συμπεριφορά, όταν πριν από περίπου δυόμιση δισεκατομμύρια χρόνια άρχισαν να αναπτύσσονται στη Γη οργανισμοί που ήσαν σε θέση να χειριστούν τις αυξημένες ποσότητες οξυγόνου, οι οποίες σταδιακά κατέκλυσαν τη γήινη ατμόσφαιρα ως συνέπεια της εμφάνισης της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης από τα βακτήρια. Από την εμφάνιση των πρώτων μονοκύτταρων οργανισμών πριν από περίπου 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια και έως πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια, δεν υπήρχε παρά ελάχιστο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας. Όμως τα πράγματα άλλαξαν εξαιτίας των φωτοσυνθετικών κυανοβακτηρίων, τα οποία, πολύ πριν υπάρξουν φυτά που επρόκειτο να κάνουν κάτι ανάλογο, άρχισαν να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και να απελευθερώνουν οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Έτσι, η Γη κατακλύστηκε για πρώτη φορά από το οξυγόνο, το οποίο αποτελούσε τοξική ουσία για τους μέχρι τότε οργανισμούς που είχαν συνηθίσει να ζουν σε μία ατμόσφαιρα όπου κυριαρχούσαν άλλα αέρια, όπως το μεθάνιο.Τελικά επιβίωσαν εκείνοι οι οργανισμοί που ανέπτυξαν ένα τρόπο να ελέγχουν τη ζημιά που τους προκαλούσε η οξείδωση μέσω της αναπνοής. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, κατά τους ερευνητές, προέκυψε ο ζωτικός ρόλος των υπεροξειρεδοξινών, οι οποίες προσέφεραν εξελικτικό πλεονέκτημα σε όποιον οργανισμό ανέπτυξε τον αντι-οξειδωτικό μηχανισμό τους. Τα ένζυμα αυτά προστάτευαν τα αρχέγονα κύτταρα, καθώς αυξάνονταν περιοδικά, όταν την ημέρα η φωτοσύνθεση των βακτηρίων ενεργοποιούταν και παράλληλα αυξανόταν το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα, το οποίο απορροφούσαν στη συνέχεια οι πρωτόγονοι μικροοργανισμοί.Καθώς τα επίπεδα του οξυγόνου αυξομειώνονταν σε ημερήσια βάση, ανάλογα με την αυξομείωση της φωτοσύνθεσης από τα βακτήρια που εξαρτιόνταν από το φως του ήλιου (δεν υπάρχει φωτοσύνθεση στο σκοτάδι), τα συγκεκριμένα ένζυμα αποτέλεσαν σταδιακά ένα αρχέγονο μεταβολικό ρολόι. Αυτό, με τη σειρά του, οδήγησε σιγά-σιγά στην ανάπτυξη των πιο εξελιγμένων κιρκαδιανών βιοχημικών ρολογιών που έχουν πια οι διάφοροι οργανισμοί.Όμως αυτή η θεωρία -ότι τα πιο σύγχρονα ρολόγια βασίζονται στα συγκεκριμένα ένζυμα- μένει να αποδειχτεί. Άλλοι επιστήμονες, για παράδειγμα, αντιτείνουν ότι το αρχέγονο βιολογικό ρολόι αναπτύχθηκε όχι ως αντίδραση στο οξυγόνο, αλλά στην αυξομειούμενη υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου. Παραδείγματος χάριν, ο Ιωάννης Καραφυλλίδης, καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, έχει ανακαλύψει ότι η ροή του κυανοβακτηριακού ρολογιού λειτουργεί αποτελεσματικότερα ανά 11 ώρες και ανά 21 ώρες. Αυτές ήταν οι διάρκειες των ημερών κατά τις περιόδους, όπου συνέβη το μεγάλο συμβάν της Οξυγόνωσης και της άνθισης της ζωής κατά την Κάμβρια περίοδο περίπου 530 εκατομμύρια πριν.

Πηγή:http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_18/05/2012_442738

Tο Εργαστηριακό Κέντρο Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) Αιγάλεω και η Ελληνική Συντονιστική Επιτροπή του προγράμματος «Οι Φυσικές Επιστήμες στο Προσκήνιο – Ευρώπη» διοργανώνουν, υπό την αιγίδα του ΥΠΔΒΜΘ, τους 7ους Πανελλήνιους Αγώνες Κατασκευών και Πειραμάτων Φυσικών Επιστημών με θέμα: «Ξεπερνώντας τα σύνορα στη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών» («Crossing Borders in Science Teaching»), για εκπαιδευτικούς, κλάδων ΠΕ4, ΠΕ3, ΠΕ12, ΠΕ19, ΠΕ20, ΠΕ60 και ΠΕ70. Αποστολή εργασιών μέχρι 21 Σεπτεμβρίου 2012.Περισσότρτερες πληροφορίες, ΕΚΦΕ Αγάλεω, τηλ. 210 5441533

Το Ίδρυμα Ευγενίδου, συμμετέχει στον εορτασμό της Νύχτας Μουσείων 2012 και ανοίγει — με ελεύθερη είσοδο — τις πύλες του στο κοινό, το βράδυ του Σαββάτου 19 Μαΐου 2012.
(ι) Ψηφιακή Παράσταση: «Εξέλιξη». Ώρες παραστάσεων: 21:30, 22:30 και 23:30. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων θα αρχίσει στις 20:30 της ίδιας ημέρας από το ταμείο, και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων.
(ιι) Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας. Ώρες: 21:00 — 24:00 Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων θα αρχίσει στις 20:30 της ίδιας ημέρας, από το ταμείο και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων.
(ιιι) Παρατήρηση του Κρόνου και των δακτυλίων του με τα Τηλεσκόπια της Ελληνικής Αστρονομικής Ένωσης. Ώρες: 21:00 — 24:00. Τα τηλεσκόπια των ερασιτεχνών Αστρονόμων της Ελληνικής Αστρονομικής Ένωσης «περιμένουν» μικρούς και μεγάλους, στην είσοδο του Πλανηταρίου (Πεντέλης 11), για να τους «ταξιδέψουν» (καιρού επιτρέποντος) στον έναστρο νυχτερινό ουρανό της Αθήνας παρατηρώντας τον Κρόνο και τους εντυπωσιακούς δακτυλίους του. Επίσης, η Ελληνική Αστρονομική Ένωση προσκαλεί τους φίλους της Ερασιτεχνικής Αστρονομίας να φέρουν τα «σκονισμένα», ξεχασμένα τηλεσκόπιά τους, ώστε να τους βοηθήσουν να τα χρησιμοποιήσουν και πάλι, για να παρατηρήσουν τον νυχτερινό ουρανό!
(iv) Έκθεση: «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και η Ελληνική Αστρονομία».Ώρες 21:00 — 24:00.To υλικό που συγκέντρωσε ο καθηγητής κύριος Ξενοφών Μουσάς, μάς ξεναγεί στα μυστικά του εντυπωσιακού Μηχανισμού των Αντικυθήρων και την Αρχαία Ελληνική Αστρονομία.
(v) «Αείζωον Πυρ», Έκθεση Φωτογραφίας του Γιώργου-Ομήρου Χριστάκου.Ώρες: 21:00 — 24:00. Ο φακός του φωτογράφου παρακολουθεί την καθημερινή κίνηση και απαθανατίζει στιγμές στον χρόνο. Στις φωτογραφίες του Γιώργου Χριστάκου το ανθρώπινο σώμα –πάντα σε κίνηση– ξεφεύγει από τα όρια του χώρου και του χρόνου και μας μεταφέρει τη δύναμη και την ενέργεια που το διαπερνά. Το έντονο χρώμα και η αντίθεση φωτός και σκιάς σε συνδυασμό με την ένταση που προκαλεί στο έργο η κίνηση, προσδίδουν στα –μεγάλων διαστάσεων– έργα του Γιώργου Χριστάκου ιδιαίτερη πρωτοτυπία και ενδιαφέρον.
Ίδρυμα Ευγενίδου, Λεωφ. Συγγρού 387, 175 64 Π.Φάληρο (είσοδος από Πεντέλης 11).

Την εποχή που γράφονταν τα Ομηρικά έπη, πριν από περίπου 2800 χρόνια, η Ευρώπη πέρασε μία ξαφνική περίοδο πτώσης της θερμοκρασίας της, η οποία προκλήθηκε από την εξασθένηση της δραστηριότητας του Ήλιου, κάτι που, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, θα μπορούσε να συμβεί και στο μέλλον, αντισταθμίζοντας την τάση υπερθέρμανσης του πλανήτη μας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, που ανακάλυψε ότι την εποχή εκείνη η Γη γνώρισε ένα ναδίρ της ηλιακής ακτινοβολίας, που θα μπορούσε να ονομαστεί και «Ομηρικό Ελάχιστο», ακριβώς επειδή συνέπεσε με την Ομηρική εποχή.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι υπήρξε μία απότομη ύφεση της έντασης της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας γύρω στο 800 π.Χ., η οποία προκάλεσε ατμοσφαιρικές αλλαγές και τελικά πτώση της θερμοκρασίας και ευρύτερη κλιματική αλλαγή άμεσα, σε λιγότερο από μία δεκαετία. Η μεταβολή του κλίματος διήρκεσε περίπου 200 χρόνια και οδήγησε σε ψύχρανση του πλανήτη, σε συνδυασμό με αύξηση της υγρασίας και της έντασης των ανέμων στην τροπόσφαιρα. Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, η πρόσφατη νέα ένταση της δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων μπορεί να σημαίνει ότι σύντομα θα ακολουθήσει μία περίοδος νέου «ηλιακού ελάχιστου» με συνέπειες για το κλίμα της Γης αντίθετες με αυτές της υπερθέρμανσης.Μερικοί κάνουν λόγο ακόμα και για μία επερχόμενη νέα περίοδο παγετώνων, κάτι που δεν αποδέχονται όμως πολλοί κλιματολόγοι και γεωεπιστήμονες. Αυτό που είναι ευρέως αποδεκτό είναι ότι πριν από περίπου τρεις αιώνες, εξαιτίας μίας ανάλογης μείωσης της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας, υπήρξε τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ μια περίοδος μεγάλου κρύου, που μερικοί ονομάζουν «μικρή εποχή παγετώνων». Η εποχή αυτή συνέπεσε με αυτό που είναι γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως «Ελάχιστο Μάουντερ» (από το όνομα του αστρονόμου που την επεσήμανε πρώτος), δηλαδή μία ασυνήθιστα παρατεταμένη εξαφάνιση των ηλιακών κηλίδων από το 1645 έως το 1715. Η συσχέτιση ανάμεσα στις αυξομειώσεις της δραστηριότητας του Ήλιου και στις κλιματικές μεταβολές έγινε για πρώτη φορά στη δεκαετία του ΄70 και έκτοτε το θέμα παραμένει επίμαχο, επειδή ορισμένοι σκεπτικιστές που δεν αποδέχονται τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής στην εποχή μας, αντιτείνουν ότι είναι πιο πιθανό η Γη, αντί να υπερθερμανθεί, τελικά να παγώσει και πάλι, ανάλογα με τα «κέφια» του Ήλιου.Η νέα έρευνα έρχεται να προσφέρει νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στο «ελάχιστο» της ηλιακής δραστηριότητας και στην πτώση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας. Περισσότερα εδώ.Ως εκ τούτου προσοχή στο τι λέμε στους μαθητές σχετικά με την “υπερθέρμανση” του πλανήτη, τους ατμοσφαιρικούς ρύπους κτλ. δίνοντας προσοχή στη συσχέτιση της ηλιακής δραστηριότητας και της όποιας κλιματικής αλλαγής.

Ολοκληρώθηκε η 29η Βαλκανική Μαθηματική Ολυμπιάδα που πραγματοποιήθηκε στην Αττάλεια της Τουρκίας από 26 Απριλίου έως 2 Μαΐου, με τη συμμετοχή των καλύτερων μαθητών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στα Μαθηματικά. Οι Έλληνες μαθητές απέσπασαν για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού αυτού δυο χρυσά μετάλλια. Οι Έλληνες μαθητές, μέλη της ελληνικής ομάδας, που διακρίθηκαν είναι: Αλέξανδρος Μουσάτωβ & Παναγιώτης Λώλας, Χρυσό Μετάλλιο, Χάρης Τσαμπασίδης, Αργυρό Μετάλλιο, Παναγιώτης Δημάκης, Χάλκινο Μετάλλιο και Ιάσων Κουντουρίδης, Εύφημη Μνεία. Συνοδοί των μαθητών εκ μέρους της Ελληνικής μαθηματικής Εταιρείας ήταν Θ. Μπόλης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και ο Δρ Μαθηματικός Δ. Κοντοκώστας. Συγχαρητήρια σε όλους!

Πηγή: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=63838

Ένα από τα αέρια θερμοκηπίου, πολύ πιο “ρυπογόνο” από το διοξείδιο του άνθρακα, είναι το μεθάνιο.Οι Βρετανοί ερευνητές εκτιμούν ότι, πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια, ο παγκόσμιος πληθυσμός σαυρόποδων, που ήταν μια κατηγορία μεγαλόσωμων, φυτοφάγων δεινόσαυρων, απελευθέρωνε ετησίως μισό δισεκατομμύριο τόνους μεθανίου-όσο περίπου και οι σημερινές εκπομπές μεθανίου σε παγκόσμια κλίμακα, οι οποίες προέρχονται από διάφορες βιολογικές πηγές, όπως τα μικρόβια του εδάφους και τα εκτρεφόμενα ζώα.
Στο Μεσοζωικό Αιώνα, όμως, η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ήταν έως και 10 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από ό,τι σήμερα, και η Γη είχε σχεδόν χάσει τα καλύμματα πάγου στις πολικές ζώνες.Ο καύσωνας αυτής της περιόδου συνδεόταν βέβαια και με άλλους παράγοντες, το μεθάνιο όμως θα μπορούσε να είχε παίξει σημαντικό ρόλο. «Υπήρχαν κι άλλες πηγές μεθανίου στο Μεσοζωικό [εκτός από τους δεινόσαυρους] οπότε τα ολικά επίπεδα μεθανίου θα ήταν πιθανότατα πολύ υψηλότερα από ό,τι σήμερα» εξηγεί ο Ντέιβιντ Ουίλκινσον του Πανεπιστήμιο John Moore του Λίβερπουλ, επικεφαλής της μελέτης.Όπως συμβαίνει και σήμερα με τα βοοειδή και άλλα μηρυκαστικά ζώα, οι εκπομπές μεθανίου των δεινόσαυρων προέρχονταν στην πραγματικότητα από τα μεθανογόνα μικρόβια που ζούσαν στο έντερό τους και διασπούσαν τα φυτικά υλικά της τροφής τους.Προκειμένου να εκτιμήσουν τις συνολικές εκπομπές του αερίου, οι ερευνητές βασίστηκαν στην υπόθεση ότι η παραγωγή μεθανίου ανά κιλό σωματικού βάρους ήταν περίπου ίδια στους δεινόσαυρους και τις σημερινές αγελάδες.Και η διαφορά μεγέθους ανάμεσα στα βοοειδή και τα προϊστορικά ερπετά είναι τόσο μεγάλη ώστε οι εκτιμήσεις εκτοξεύτηκαν σε αστρονομικά επίπεδα: «Σήμερα, οι αγελάδες παράγουν 50 με 100 εκατομμύρια τόνους το χρόνο. Η καλύτερη εκτίμησή μας για τα σαυρόποδα είναι 520 εκατομμύρια τόνοι» αναφέρει ο Δρ Ουίλκινσον.Σήμερα, οι γιγάντιοι παραγωγοί μεθανίου έχουν εκλείψει και η θερμοκρασία της Γης έχει πέσει σε πιο υποφερτά επίπεδα.Ακόμα και τώρα, όμως, τα εκτρεφόμενα ζώα συνεχίζουν να επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και το μεθάνιο που αρχίζει να δραπετεύει από την τούνδρα της Αρκτικής, καθώς οι πάγοι λιώνουν, απειλεί να επιταχύνει την άνοδο της θερμοκρασίας.

Πηγή:http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231194694