Μια φορά το εφτά μας κάνει εφτά, ήρθανε εφτά νάνοι στα κλεφτά…

Δυο φόρες το εφτά δεκατέσσερα, κι είχανε τα μάτια δεκατέσσερα…

Τρεις φόρες το εφτά εικοσιένα κλέψανε το -να από μια χτένα, Τέσσερις εφτά εικοσιοκτώ κλέψανε κι ένα -νι τηγανιτό…

Βάλαν σε μια μηχανή και -να και ένα -νι,

ύπνο φτιάξανε μάνη μάνη τα μωρά να κάνουν νάνι…

Πέντε επί εφτά τριανταπέντε κλέψανε το -ντε από το πέντε

Έξι επί εφτά σαράντα δυο, κλέψανε το -φι απ’ το γραφείο…

Μάζεψαν στο -πι και -φι ένα -ντε και ‘να -φι,

φτιάξανε’ ένα φίνο ντέφι για να έχει ο κόσμος κέφι…

Εφτά φόρες το εφτά σαρανταεννιά κλέψανε το – μπού απ’ τη μπουνιά,

Οχτώ φόρες το εφτά πενήντα έξι κάνει κλέψανε το φαν- από το φάνη…

Με ένα μπού- και ένα φαν- φτιάξανε ζεστα μπουφάν,

να τα πάρουν να τα παν στο χιονοπαγοβουνοσταν…

Εννιά επί εφτά εξήντα τρία κλέψανε το μι- απ τη Μαρία,

Δέκα επί εφτά εβδομήντα κάνει κλέψανε και ένα λα- απο λαζάνι…

Με ένα μι- και ‘να λα- μίλα κάψανε πολλά

και τα κάναν μαρμελάδα να γλυκάνουν την Ελλάδα(χ2)