Ars Grammatica

p>Η κ. Αδαμίδου παρουσιάζει στο ιστολόγιό της, την Ars Grammatica, μια πλατφόρμα ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης για τη διδασκαλία της γραμματικής της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, που προσφέρει τη δυνατότητα στο χρήστη να διαβάσει τη θεωρία και να λ<ύσει ασκήσεις.

Πέρα από το γεγονός ότι η προσπάθεια είναι αξιόλογη, ο δημιουργός της πλατφόρμας στο ιστολόγιο που δημιούργησε για την υποστήριξή της, αναφέρεται και στο λογισμικό που χρησιμοποίησε για την υλοποίησή της. Πρόκειται για το -άγνωστο σε μένα- Claroline, LMS ανοικτού κώδικα, το οποίο από χτες που ασχολούμαι μαζί του μου “άναψε φωτιές”, καθώς φαίνεται σταθερό, λιγότερο απαιτητικό από το Moodle σε υπολογιστικούς πόρους και φαίνεται να συνεργάζεται καλύτερα με τους servers του Σχολικού Δικτύου (πότε θα καταλάβουν στο ΠΣΔ ότι ασφάλεια δε σημαίνει κλείδωμα των μισών δυνατοτήτων της php με την ενεργοποίηση του safe mode;). Για πιο αναλυτικές πληροφορίες και εντυπώσεις από το Claroline θα επανέλθω με νέα ανάρτηση.

Δείτε:

Ψηφιακή Τάξη αλλού…

μαθητές του σχολείου καμαρώνουν μια κατασκευή...Ο Jac de Haan είναι συντονιστής του Τομέα Τεχνολογίας του Billings Middle School και παράλληλα επιμελείται το blog του Εργαστηρίου Τεχνολογίας του Σχολείου, στο οποίο καταγράφει, με τη βοήθεια των συναδέλφων του, τις εμπειρίες των μαθητών που παρακολουθούν το μάθημα αλλά και τις συζητήσεις τους για τις κοινωνικές, πολιτικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της τεχνολογίας.

Το ιστολόγιο το ανακάλυψα τυχαία, μερικούς μήνες πριν, όταν διακρίθηκε στα Edublogs Awards. Από τα ιστολόγια που διακρίνονται στο πλαίσιο αυτού του θεσμού, περιμένει κανείς να είναι, το λιγότερο, τεχνικά άρτια και ενδιαφέροντα και το ιστολόγιο του Billings πληροί, και με το παραπάνω, αυτές τις προδιαγραφές. Ο λόγος όμως που το παρακολουθώ φανατικά είναι άλλος: οι δάσκαλοι του Billings δε φαίνεται να ακολουθούν ένα αυστηρά δομημένο πρόγραμμα σπουδών ή ακόμα κι αν το κάνουν φαίνεται να εκκινούν από τις ανάγκες και τις εμπειρίες των μαθητών τους και να οικοδομούν γνώση σε συνάφεια με την καθημερινότητά τους. Διάβαστε περισσότερα “Ψηφιακή Τάξη αλλού…”

Ιστολόγια ΠΣΔ: 2 χρόνια, 5954 ιστολόγια και 45855 αναρτήσεις μετά…

Στις 15 Φεβρουαρίου 2008 καταγράφεται η πρώτη ανάρτηση στα ιστολόγια του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου. Ένα απλό “Γεια σου κόσμε” δίχως συνέχεια. Παρότι η επίσημη πρώτη των εκπαιδευτικών ιστολογίων τοποθετείται περίπου δυο μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 2008, σημασία έχει ότι έχουν περάσει περίπου δυο χρόνια από την έναρξη λειτουργίας αυτής της “κλειστής” κοινότητας ιστολόγων, μέσα στα οποία πολλά φαίνεται να έχουν αλλάξει. Έχουν όμως αλλάξει;

Τον Ιούλιο του 2008 είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο σ’ αυτό το ιστολόγιο, στο οποίο προσπαθούσα να διερευνήσω κάποια χαρακτηριστικά των ιστολογίων του ΠΣΔ με βάση τον αριθμό των ιστολογίων που υπήρχαν τότε, τον αριθμό των αναρτήσεων, τη συχνότητα ανανέωσης αλλά και τους ρυθμούς απόσυρσης από την (μάλλον δυνητική) κοινότητα. Νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο έχουν μεταβληθεί τα στοιχεία που είχαν παρουσιαστεί τότε.Στην παλιότερη προσέγγιση είχα χρησιμοποιήσει στοιχεία που είχα αντλήσει από το ΠΣΔ στις 31 Ιουλίου 2008 ενώ για την πιο πρόσφατη στοιχεία της 20ης Φεβρουαρίου 2010. Παρότι τα ποσοτικά στοιχεία δε λένε πάντα την αλήθεια, κάποιες διαπιστώσεις είναι, νομίζω, ενδιαφέρουσες: Διάβαστε περισσότερα “Ιστολόγια ΠΣΔ: 2 χρόνια, 5954 ιστολόγια και 45855 αναρτήσεις μετά…”

Ηλεκτρονικές Τάξεις (…από περιεχόμενο πώς πάμε;)

Διαβάζω στο Βήμα ότι στη διάρκεια της 60ής Συνόδου των Πρυτάνεων των ΑΕΙ προτάθηκε η δημιουργία κέντρων ηλεκτρονικής μάθησης στα πανεπιστήμια με στόχο τη συστηματική ανάπτυξη και προώθηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και την ενίσχυση της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το σχέδιο που παρουσιάστηκε περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας «ηλεκτρονικής τάξης» προσβάσιμης μέσω Διαδικτύου για κάθε διδασκόμενο μάθημα στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Δεν ξέρω αν μου διαφεύγει κάτι αλλά ηλεκτρονικές τάξεις, τουλάχιστον ως υποδομή, υπάρχουν ήδη. Αν δώσετε μια απλή αναζήτηση στο Google, π.χ. για “ηλεκτρονική τάξη” ,  θα σας επιστρέψει αρκετές εκατοντάδες αποτελέσματα. Χρόνια τώρα όλα σχεδόν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας έχουν πλατφόρμες ασύγχρονης τηλεεκπαίδευσης. Το Καποδιστριακό, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Πανεπιστήμιο Πάτρας, για να αναφέρω λίγα μόνο παραδείγματα, έχουν υιοθετήσει εδώ και χρόνια το e-class, κάποια Τμήματα του Πανεπιστημίου Πειραιά χρησιμοποιούν το Moodle, το ΕΑΠ χρησιμοποιεί μια (δύσχρηστη) πλατφόρμα της IBM, αλλού χρησιμοποιούνται πρωτοβουλιακά άλλα Learning και Course Management Systems, προερχόμενα κυρίως από την κοινότητα ελεύθερου λογισμικού.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι υποδομές. Αυτές, κι εκεί που δεν υπάρχουν, είναι εύκολο να δημιουργηθούν. Το πρόβλημα είναι το περιεχόμενο. Διάβαστε περισσότερα “Ηλεκτρονικές Τάξεις (…από περιεχόμενο πώς πάμε;)”

H εξέλιξη των αλφαβητισμών στον 21ο αιώνα

Κυκλοφόρησε το τεύχος 12 του elearningpapers, με θέμα “Ο ψηφιακός αλφαβητισμός, ή η εξέλιξη των αλφαβητισμών στον 21ο αιώνα“.Στο editorial οι Nikitas Kastis και Roberto Carneiro επιχειρούν μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο θέμα επαναπροσδιορισμού του αλφαβητισμού υπό το πρίσμα της δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης.”Στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα, παρατηρούμε μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη στη ζήτηση για μάθηση τόσο εκ μέρους των μεμονωμένων ατόμων, όσο και από τις κοινωνίες και τις εκπαιδευτικές αρχές. Είναι προφανές ότι η ήδη οξεία σχέση μεταξύ της προσφοράς εκπαίδευσης και των κοινωνικών εντολών για ανάπτυξη (απόδοση) και κοινωνική ένταξη γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη. Η οικονομική παγκοσμιοποίηση και η εμφάνιση της γνωστής σαν «κοινωνία της γνώσης» βαδίζουν χέρι-χέρι με μία βαθμιαίως μεταβαλλόμενη δέσμη βασικών ικανοτήτων. Δεν έχουν σταματήσει να αποτελούν θέμα του διαλόγου για την ακαδημαϊκή και στρατηγική υλοποίηση αυτού που ήδη μερικοί στοχαστές και ενδιαφερόμενοι φορείς ονομάζουν «αλφαβητισμούς του 21ου αιώνα». Διάβαστε περισσότερα “H εξέλιξη των αλφαβητισμών στον 21ο αιώνα”

Βιβλία και βιντεοπαιχνίδια

Ποια σχέση μπορεί να έχουν τα βιντεοπαιχνίδια με τα βιβλία; Στενή απαντά ο Ρικ Ριόρνταν, συγγραφέας διάσημης σειράς βιβλίων στις ΗΠΑ. «Νομίζω ότι οι gamers και οι αναγνώστες ψάχνουν το ίδιο πράγμα. Και οι δυο θέλουν μία δυνατή ιστορία της οποίας θα είναι ο κεντρικός χαρακτήρας». Αρκετοί θεωρούν ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι ένα αναπτυσσόμενο μέσο που δεν έχει ακόμη πραγματοποιήσει την επανάστασή του. «Δεν θα μου προκαλούσε καμία έκπληξη αν σε δέκα ή είκοσι χρόνια τα βιντεοπαιχνίδια δημιουργούν φανταστικούς κόσμους τόσο πολύπλοκους όπως αυτοί του Ντίκενς ή του Ντοστογιέφσκι» ανέφερε ο Τζέι Παρίνι, καθηγητής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Μίντλμπερι.Από την άλλη, και κάποιοι συγγραφείς έχουν ξεκινήσει να υιοθετούν χαρακτηριστικά των βιντεοπαιχνιδιών όπως ο ρυθμός εξέλιξης της ιστορίας, προκαλώντας με αυτό τον τρόπο ενδιαφέρον σε gamers που συναρπάζονται από τον νέο τρόπο αφήγησης στα βιβλία.
Παράλληλα, οι εκδότες σπεύδουν να αναλάβουν δράση. Η Scholastic, εκδότρια εταιρεία της σειράς «Χάρι Πότερ», πρόσφατα κυκλοφόρησε τον «Λαβύρινθο των Οστών», το πρώτο από τα δέκα συνολικά βιβλία μυστηρίου, που συνδέεται με διαδικτυακό παιχνίδι. Ταυτόχρονα, ο εκδοτικός οίκος Random House, ανέπτυξε και κυκλοφόρησε ένα διαδικτυακό παιχνίδι βασισμένο στην τρίτη συνέχεια του βιβλίου φαντασίας «Inheritance», στο οποίο έχουν ήδη συμμετάσχει 51.000 χρήστες για να παίξουν και να συμμετάσχουν στις συζητήσεις του site.
Πολλοί ερευνητές που έχουν ξεκινήσει να μελετούν τις μαθησιακές επιδράσεις των βιντεοπαιχνιδιών, έχουν συμπεράνει ότι, σε συνθήκες εργαστηρίου, οι παίχτες βιντεοπαιχνιδιών έχουν καλύτερους χρόνους αντίδρασης και συγκέντρωσης σε εργασίες αγνοώντας άσχετα εξωτερικά ερεθίσματα. «Τα παιχνίδια έχουν τη δυνατότητα να διδάξουν κριτική σκέψη και αίσθηση του βάρους των επιλογών που κάνει ο παίκτης» αναφέρει ο Τζέιμς Πολ Γκι, σε σχετικό του βιβλίο.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

e-learning 2.0: υπάρχει λόγος;

Καλά, εδώ δεν πήραμε χαμπάρι από την πρώτη γενιά του e-learning θα αρχίσουμε τώρα να μιλάμε για e-learning 2.0; Κατανοητό, αλλά  παρά τον σκεπτικισμό, που όπως είναι φυσικό ορθώνεται και εδώ, θεωρούμε πως το πέρασμα στο e-learning 2.0 (ή με όποιο άλλο buzzword θα παρουσιάζεται) είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένο καθώς: Διάβαστε περισσότερα “e-learning 2.0: υπάρχει λόγος;”

e-learning 2.0

Οι εξελίξεις στον Παγκόσμιο Ιστό, στον βαθμό που αφορούν όχι απλές τεχνικές εξελίξεις, αλλά βαθιές τομές στη σχέση των ίδιων των χρηστών με το μέσο, δε μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστη και την η-εκπαίδευση. Ο όρος eLearning 2.0, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2005 από τον Stephen Downes. Η σημειολογία του όρου υποδηλώνει τη μετάβαση από το παραδοσιακό μοντέλο του eLearning ως έναν τύπο περιεχομένου που τον δημιουργούσαν «ειδικοί» και οργανωνόταν σε θεματικές ενότητες και κύκλους μαθημάτων για να προσφερθεί στους σπουδαστές, σε μια νέα μορφή δημιουργίας, ταξινόμησης και διανομής του περιεχομένου, όπου, κατ? αναλογία με το web 2.0, τον κύριο λόγο θα τον έχουν οι χρήστες.
Παράλληλα, σηματοδοτεί αναδυόμενες τάσεις στον χώρο του eLearning, που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στα παρακάτω: Διάβαστε περισσότερα “e-learning 2.0”