Το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζομένων μαθημάτων για τη Γ΄ Λυκείου των Γενικών Λυκείων και τη Δ΄ Λυκείου των Εσπερινών. Μικρή πρόοδος: η ύλη ανακοινώνεται πριν την έναρξη του σχολικού έτους. Ας ευχηθούμε ότι την επόμενη χρονιά θα έχουμε την ύλη στην αρχή του καλοκαιριού καθώς η έγκαιρη γνωστοποίησή της είναι σημαντική και για τους μαθητές που προετοιμάζονται για τις εξετάσεις και για τους εκπαιδευτικούς που πρέπει να σχεδιάσουν τη διδασκαλία τους εγκαίρως. Δεν είναι δα και κρατικό μυστικό…

Από μια πρόχειρη ματιά στην ύλη της Θεωρητικής δε φαίνεται να υπάρχουν αλλαγές σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά με εξαίρεση τη Νεοελληνική Λογοτεχνία στην ύλη της οποίας δεν περιλαμβάνονται τα δυο ποιήματα της Κικής Δημουλά. Θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπαμε το σκεπτικό που οδήγησε τους υπεύθυνους στην απόφαση καθώς τα ποιήματα κινούνται κοντά στην αναγνωστική πρόσληψη των μαθητών και κεντρίζουν πάντα το ενδιαφέρον τους…

• Η ύλη της Γ΄ Λυκείου των Γενικών Λυκείων
• Η ύλη της Δ΄ Λυκείου των Εσπερινών Λυκείων

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο συγκέντρωσε το σύνολο των νομοθετικών κειμένων (νόμοι, διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις) της περιόδου 1899 – 1999 που αφορούν ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα και τα παρουσιάζει ταξινομημένα με βάση την ημερομηνία έκδοσής τους στον ιστότοπό του. Η προσπάθεια είναι από μόνη της εξαιρετικά σημαντική καθώς δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο στους ερευνητές αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο να ανατρέξει σε κείμενα που προσδιόρισαν εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές σ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

“Με τη συλλογή αυτή του Π.Ι.”, όπως σημειώνει στο εισαγωγικό του σημείωμα ο Σωτήριος Γκλαβάς, “δίνεται η δυνατότητα μιας ολικής εικόνας και γενικής εκτίμησης των κατά καιρούς αλλαγών στα προγράμματα σπουδών με τις οποίες επισφραγίζονται αλλά και οριοθετούνται σημαντικές προσπάθειες για εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τα τέλη του 20ού, όσον αφορά την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επιπλέον ανοίγεται δρόμος στην έρευνα επιμέρους θεματικών ενοτήτων, ενώ υπάρχει πλέον ένα γενικό και ολοκληρωμένο κείμενο αναφοράς αλλά και προσφυγής σε κάθε αναγκαία μελλοντική αναμόρφωση ή αλλαγή των ωρολογίων και αναλυτικών προγραμμάτων”.

Όμως, ο τρόπος που επιλέχτηκε για την “ψηφιοποίηση” του υλικού μάλλον ακυρώνει την προσπάθεια παρά διευκολύνει την πρόσβαση σ’ αυτή. Κάθε σελίδα φωτογραφήθηκε χωριστά και παρουσιάζεται ως αρχείο εικόνας (jpg ή tiff) και μάλιστα χαμηλής ανάλυσης. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία τεράστιων αρχείων zip που περιέχουν το σύνολο των σελίδων σε μορφή εικόνας. Πχ., το ΠΔ217 του 1985, που αναφέρεται στα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα των τεχνικών και επαγγελματικών Λυκείων της εποχής, αποτελείται από 158 (!) εικόνες συμπιεσμένες σ’ ένα αρχείο 50 Mb.

Κατανοώ ασφαλώς ότι η “πραγματική” ψηφιοποίηση απαιτεί χρόνο και εξειδικευμένο προσωπικό καθώς τα προγράμματα OCR (Οπτικής Αναγνώρισης Χαρακτήρων) ψηφιοποιούν πολυτονικά κείμενα, που μάλιστα προέρχονται από εκτυπώσεις όχι ιδιαίτερα ευκρινείς, παράγοντας πολλά λάθη που πρέπει να διορθωθούν και να ελεχθούν ένα προς ένα. Δεν κατανοώ όμως, στο βαθμό που το ψηφιακό υλικό υπάρχει, γιατί δεν επιλέχθηκε να μετατραπούν οι αρχικές φωτογραφίες σε αρχεία pdf για παράδειγμα, που θα πρόσφεραν τη δυνατότητα μελέτης του κειμένου χωρίς να απαιτείται το συνεχές άνοιγμα δύσχρηστων αρχείων ανά σελίδα.

Βεβαίως, όπως αναφέρει ο κ. Γκλαβάς στο εισαγωγικό του σημείωμα, έχει κατατεθεί στην ΕΥΔ/ΕΠΨΣ πρόταση για ψηφιοποίησή τους. Ποιος ο λόγος όμως, να γίνεται δυο φορές η ίδια δουλειά;

Ένα από τα πολλά σενάρια για τις συνέπειες της κρίσης στην ελληνική κοινωνία προβλέπει ότι ένα μεγάλο τμήμα του ενεργού οικονομικού πληθυσμού θα αναγκαστεί να μεταναστεύσει και ν’  αναζητήσει εργασία σ’ άλλη χώρα. Μόνο που σ’ αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα θέση δε θα έχουν οι ανειδίκευτοι εργάτες και οι αγροτικοί πληθυσμοί αλλά το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό.

Ως κλάδος φαίνεται ότι έχουμε το (μάλλον θλιβερό) προνόμιο να πρωταγωνιστούμε σ’ αυτή την εξέλιξη. Σύμφωνα με άρθρο της Καθημερινής, θέση εργασίας στα σχολεία της Κύπρου αναζητούν πάρα πολλοί υποψήφιοι εκπαιδευτικοί από την Ελλάδα, οι οποίοι ενεγράφησαν στους καταλόγους διοριστέων.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» οι προερχόμενοι από την Ελλάδα υποψήφιοι καλύπτουν το 20% (δηλαδή, ένας στους πέντε) στους πίνακες για διορισμό στη Μέση Εκπαίδευση, ενώ στη Δημοτική, το ποσοστό τους ξεπερνά το 10%. Πέρσι τον Μάρτιο, οι υποψήφιοι από την Ελλάδα, επί του συνόλου των υποψηφίων εκπαιδευτικών της Κύπρου, δεν ξεπερνούσαν το 14,4%, συνεπώς, σε διάστημα ενός έτους αυξήθηκαν κατά 5,6%.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) της Κύπρου, οι εξ Ελλάδος υποψήφιοι είναι για τα μαθήματα των Θρησκευτικών, της Φυσικής και των Φιλολογικών.

Φανταστείτε τι έχει να γίνει με τα τριαντάρια τμήματα…

Δε διαβάσατε λάθος. Οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για την κρίση! Ακριβώς έτσι… Το συμπέρασμα ανήκει όχι σε κάποιον θαμώνα καφενείου αλλά στον πολύ κ. Μαρίνο, αρθρογράφο του ΒΗΜΑΤΟΣ και, αν δεν απατώμαι, μεγαλοστέλεχος του συγκροτήματος Λαμπράκη.

Μέθοδος απόδειξης η …αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Σε άρθρο του, λέει, πριν από δέκα χρόνια είχε προφητεύσει συμφορές εξαιτίας της ηθικής κατάπτωσης και της διαφθοράς των εκπαιδευτικών. Οι συμφορές ήρθαν, άρα το αρχικό συμπέρασμα ήταν σωστό. Σοφόν το σαφές!

Βεβαίως, το αρχικό άρθρο, δημοσιευμένο τον Νοέμβριο του 1999, μέσα στην καλή χαρά του Χρηματιστηρίου (αλλά και του “κάτσε καλά Γεράσιμε”), για να αποδείξει την κεντρική του θέση προσέτρεχε στην …αυθεντία. Όπου αυθεντία ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος, ο οποίος φέρεται να είχε δηλώσει ότι: “…Μαθητές και καθηγητές με την ανοχή των γονέων έχουν μπει σε ένα σύστημα αμοιβαίας και συνεχώς διευρυνόμενης διαφθοράς και αγραμματοσύνης. (…) Επειδή μαθητές και καθηγητές έχουν αμοιβαίως διαφθαρεί και δεν εργάζονται στα δημόσια σχολεία, σπουδάζουν και μορφώνονται μόνο τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών. (…) Ούτε οι μαθητές ούτε οι καθηγητές δουλεύουν αρκετά. Δουλεύουν απαράδεκτα λίγο. Και η κύρια ευθύνη γι΄ αυτή την κατάσταση βεβαίως οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία 18 χρόνια…

“Ολα αυτά διευκολύνθηκαν και παγιώθηκαν με την εισαγωγή του κομματισμού στα σχολεία, έγραφε τότε ο καλός αρθρογράφος, με την εκπαίδευση κομσομόλων (!), που αναδείχθηκαν σε ηγεμονίσκους και εν ανάγκη τρομοκράτες(!!), ακόμη και των δασκάλων τους, με την κατάργηση της αξιολόγησης των καθηγητών, με την αποθέωση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας διδασκόντων και διδασκομένων προς ψηφοθηρίαν των κομματικών πατρώνων τους. Και καθώς έτσι υπονομεύθηκε η πειθαρχία, επιβλήθηκε η αναξιοκρατία και διευκολύνθηκε η διαφθορά ,που αναπόφευκτα τροφοδοτήθηκε παράλληλα με τα ιδιαίτερα μαθήματα και τις ανίερες συναλλαγές(!!!) καθηγητών- μαθητών και των αναίσχυντων ή ανεγκέφαλων γονέων τους για να εξασφαλίσει το παιδί καλό βαθμό, έστω και επί πληρωμή.

Ταραχή εν κρανίω θα μου πείτε… Δε διαφωνώ ούτε και θα το έκανα θέμα σ’ άλλη περίπτωση. Κάτι μου λέει όμως ότι τέτοια κείμενα (δείτε κι εκείνα των διαπιστευμένων στο Υπουργείο Παιδείας συντακτών) είναι απλώς τα τροχιοδεικτικά του επικοινωνιακού βομβαρδισμού που θ’ ακολουθήσει μετά το Πάσχα, όταν θ’ ανοίξουν τα ζητήματα των αλλαγών στην Παιδεία και (κυρίως) του εργασιακού καθεστώτος των εκπαιδευτικών.

Διαβάστε το κείμενο του Γ. Μαρίνου στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ