Και φέτος για πρώτη φορά ασχοληθήκαμε ξεχωριστά με τα ροφήματα του χειμώνα.
Σήμερα,τα περισσότερα μικρά μου έφεραν κάτι από τη λίστα που τους έδωσα την Παρασκευή.
Κυρίαρχα,το τσάι του βουνού,το χαμομήλι και το κακάο.
Ναι,αυτό είναι!φώναζαν….καθώς τα μυρίζαμε,για να επιβεβαίωσουμε την ταυτότητά τους.
Και τα γευτήκαμε βεβαίως…δε γινόταν αλλιώς έτσι που μύριζε το κακάο…
Βέβαια,μόλιςμπήκε στο στόμα…μπλιαχχχχ!!! είναι πικρόοοο! φώναξαν
Χρειάζεται ζάχαρη είπε η Θοδώρα.
Παίξαμε κι ένα παιχνίδι.
Δεμένα μάτια,μυρίζουμε και βρίσκουμε…τι είναι;
Η μαμά της Ειρήνης μας έστειλε κάτι έτοιμο ζεστό…
Για να μυρίσουμε…τι είναι;
Τσάι!!!
Θα πιούμε;
Η ομάδα το ευχαριστήθηκε,δεν έμεινε σταγόνα…
Βέβαια,η Αθανασία και ο Παναγιώτης μας ανακοίνωσαν πως,όχι,δεν τους άρεσε καθόλου…
Οι υπόλοιποι…
….κι άλλο,κι άλλο,κυρία!…φώναζαν….
Αύριο!…τους υποσχέθηκα.
(1η υπόσχεση!)
Να φτιάξουμε και κακάο;…ρώτησα
Ναιιιιι!!!…χειροκροτήματα….
Τι χρειαζόμαστε;
Τα βρήκαν όλα και τα είπαν…
Νερό,κακάο,ζάχαρη…
Και γάλα είπε η Γεωργία…
Αυτό είναι σοκολάτα απάντησα,θα τη φτιάξουμε αύριο μυρωδάτη με κανέλα και πορτοκάλι…
(2η υπόσχεση!)
Έτοιμο και αχνιστό!….μυρίστε!..μμμ!…
Για να σερβίρουμε πρώτα τα κορίτσια,που περιμένουν ήσυχα….
Έφτασεεεε!!…
Προσεκτικά τώρα ,γιατί καίει….
Η χαρά περισσεύει….
Τσουγκρίζουμε ποτήρια!
Στην υγειά σας αγόρια!
Στην υγειά σας κορίτσια!
Έμεινε και για την κυρία!
ΥΓ:πάντα τα παιδιά ενθουσιάζονται όταν φτιάχνουμε κάτι στην τάξη,είτε ρόφημα,είτε κέικ,φρουτοσαλάτες,ή ό,τι άλλο …
Αποδέκτης αυτής της χαράς,η σούπερ τυχερή…εγώ!
Το τι έχουν να μου πουν αυτά τα παιδικά χειλάκια, τι λογάκια γεμάτα ενθουσιασμό δε λέγεται…νοιώθω η πιο σοφή,η πιο όμορφη,η πιο ξεχωριστή βασίλισσα του κόσμου…
Κι όταν ακούω κάποιους να μουρμουρίζουν και να απαξιώνουν τη δουλειά τους,χαμογελώ μυστικά κι ευγνωμονώ για την καθημερινότητα της τάξης μου…
Αφήστε μια απάντηση