Μιλάμε για το Πάσχα και είναι ώρα να μιλήσουμε για το πιο σημαντικό:
Γιατί ήρθε ο Χριστός στη Γη; Ποιο μήνυμα μας μεταφέρει;
Συζητάμε φράσεις που υπάρχουν στην Καινή Διαθήκη σχετικές με το θέμα αυτό:
“να αγαπήσεις τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου”
-ποιος είναι ο πλησίον μας;
-αν δίπλα μας βρίσκεται κάποιος από άλλη χώρα ή κάποιος που διαφέρει από μας;
-τελικά, πόσο δίπλα είναι ο πλησίον μας;
“να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε γι’ αυτούς”
-να αγαπάμε και τον εχθρό μας;
–τι σημαίνει ο ύμνος της αγάπης στην επιστολή προς Κορινθίους:
Η αγάπη μακροθυμεί, συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη, δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται, δε φουσκώνει από υπερηφάνεια, δε συμπεριφέρεται άσχημα, δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται, δε λογίζεται το κακό, δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
( kainidiathiki.agiooros.org )
Ας φανταστούμε τώρα ότι βρισκόμαστε σ’ ένα μέρος όπου δεν υπάρχει αγάπη.
Όταν ανοίξω τα μάτια μου θα ήθελα να δω τι συμβαίνει στο μέρος αυτό…
Τα παιδιά αυτοσχεδιάζουν και μετά συζητάμε για τα συναισθήματά τους…
Στο βιβλίο “Θεραπευτικά Παιχνίδια” της Νένας Γεωργιάδου βρήκαμε και κάναμε το ακόλουθο πείραμα:
Γεμίσαμε ένα μπολ με νερό και ρίξαμε πιπέρι:
Βρισκόμαστε σ’ ένα χωριό όπου ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι Πιπερούληδες.
Πώς σας φαίνονται;
Ξαφνικά όμως ήρθε κάποιος που δεν αγαπούσε κανένα.
(Ρίχνουμε μια σταγόνα υγρό σαπούνι –>
οι Πιπερούληδες απομακρύνονται προς τα τοιχώματα του μπολ!)
Γιατί έφυγαν όλοι από κοντά του;
Τι έκανε;
Έπειτα ήρθαν οι Ζαχαρούληδες.
(Ρίχνουμε ζάχαρη στο νερό –> Το πιπέρι συγκεντρώνεται γύρω της!)
Γιατί οι άνθρωποι πηγαίνουν κοντά της; Τι κάνει;
Με ποιο τρόπο μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας;
Καταγράφουμε όσα μας λένε τα παιδιά.
(αγκαλιά, γέλιο, χαμόγελο, φιλί, να λέμε παραμύθια και ιστορίες, να παίζουμε, να πηγαίνουμε βόλτες, να κρατάμε το χέρι, να κάνουμε ειρήνη, να κοιμόμαστε μαζί, να προσέχουμε τους άλλους, με ένα δώρο, φροντίδα, να δίνουμε φαγητό και νερό, να βοηθάμε.)
Παρατηρούν σκίτσα από το γνωστό “αγάπη είναι…”
και βγάζουν τα συμπεράσματά τους.
Παρουσιάζουν τι συμβαίνει στο χωριό της αγάπης.
Επεξεργαζόμαστε το τραγούδι:
“Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο”
Προσπαθούμε να ζωγραφίσουμε καρδούλες, οι οποίες είναι το σύμβολο της αγάπης.
Τι σημαίνει η φράση: “παίρνω φως απ΄ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη”;
Στο σημείο αυτό χρησιμοποιήσαμε άλλο μία δραστηριότητα που προτείνεται στο παραπάνω βιβλίο:
Τα φαναράκια της αγάπης.
Χρησιμοποιήσαμε τα πασχαλινά φαναράκια που είχαμε φτιάξει την προηγούμενη εβδομάδα μέσα στα πλαίσια της επαναχρησιμοποίησης (παλιά βαζάκια στολισμένα με χαρτοπετσέτες).
Καθώς η αγάπη – φως μοιράζεται σε όλα τα παιδιά
η τάξη μας φωτίζεται, ένα υπέροχο άρωμα αναδύεται
(τα ρεσώ είναι αρωματικά)
και μπορούμε να αισθανθούμε τη ζεστασιά της…
Η αγάπη δεν λιγοστεύει όταν μοιράζεται…
Η αγάπη φωτίζει όσο περισσότερα είναι τα άτομα που τη μοιράζονται…
Με αυτήν την ευκαιρία μιλάμε για το έθιμο της λαμπάδας και το άγιο φως τους Μεγάλου Σαββάτου, όπου όλοι εκείνο το βράδυ ανάβουν το κερί του με το ίδιο ακριβώς φως, το οποίο ταξιδεύει από τα Ιεροσόλυμα σ’ όλον τον κόσμο…
Γλωσσικές Δραστηριότητες:
Ακροστιχίδα:
Γράφουμε τη λέξη “αγάπη” κατακόρυφα και βρίσκουμε λέξεις που αρχίζουν από κάθε γράμμα.
Έχουμε καταγράψει σε καρτέλες όσα είχαν πει τα παιδιά νωρίτερα ως τρόπους εκδήλωσης της αγάπης.
Τις χρησιμοποιούν για να φτιάξουν την ακροστιχίδα της αγάπης:
Διαβάσαμε το παραμύθι:
“Μάντεψε πόσο σ’ αγαπώ”
το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://paramithi-paramithi.blogspot.gr/2010/04/blog-post.html
και χρησιμοποιήσαμε την ιδέα που βρήκαμε στην ιστοσελίδα: http://1niplykovr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_16.html
για να μετρήσουμε τις αγκαλιές μας και να ζωγραφίσουμε τα πρόσωπα που αγαπάμε.
Τέλος, καταγράψαμε το μήνυμα του Χριστού:
(Αριστερά βλέπουμε 2 ζωγραφιές παιδιών όπως φαντάστηκαν το χωριό όπου δεν υπάρχει αγάπη…)