Δεν είναι μεγάλο, ούτε έχει πολύχρωμες φανταχτερές ζωγραφιές. Δεν έχει σκληρό εξώφυλλο, ούτε ωραία χρώματα. Είναι μικρό και λίγο παλιό . Μεταχειρισμένο, όπως όλα τα αγαπημένα βιβλία! Είναι γκρι με λίγα λουλούδια για εξώφυλλο! Εϊναι το “Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975″.
‘Ομως, ταξιδεύει… και αφήνει τις πιο ωραίες αναμνήσεις στα παιδιά του Νηπιαγωγείου μας. Είναι μέσα σε μια χρυσή τσάντα και περνάει από σταθμούς: πρώτος σταθμός η Κοραλία, δεύτερος σταθμός η Υβόννη και ούτω καθ εξής…
Στις σελίδες του βρίσκει κανείς διαμάντια: ποίηση, πεζά, ρίμες, μύθους, λαικά παραμύθια γι α μικρά παιδιά! ΄’Ολα διαλεχτά, όλα υπέροχα! ‘Ενα από τα αγαπημένα μας είναι και το παρακάτω:
| Ντίλι-ντίλι-ντίλι, ντίλι το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε ο ποντικός, πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και η γάτα, έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και ο σκύλος κι έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και το ξύλο και σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε κι η φωτιά κι έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και το ποτάμι κι έσβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και το βόδι, ρούφηξε το ποτάμι που ’σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και ο λύκος κι έφαγε το βόδι που ρούφηξε το ποτάμι που ’σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Νά τος και ο κυνηγός και σκότωσε το λύκο που έφαγε το βόδι που ρούφηξε το ποτάμι που ’σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ντίλι-ντίλι-ντίλι, ντίλι το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. |
|
Στο παρακάτω ψηφιακό σεντούκι, μπορεί κανείς να βρει τα υπέροχα αφηγήματα των ανθολογίων της ελληνικής γλώσσας: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού – Νέα Ελληνική Λογοτεχνία και Πολιτισμός
|
