(Γράφει ο ψυχολόγος, Στράτος Βραχιώλιας )
Κράτα Έλληνα δάσκαλε!
Χθες σου εμπιστεύθηκα τα τρία παιδιά μου! Άλλη περιουσία δεν έχω… Πλην Χριστό και Ελλάδα! 
Το ξέρεις ότι περιμένω πολλά από σένα! Όλοι περιμένουν!
Περιμένω ν’ αντισταθείς σε όλους αυτούς που σε θέλουν μίζερο και ταλαίπωρο για να σου φορτώσουν τις δικές τους ευθύνες…
Περιμένω ν’ αντισταθείς σε όλους αυτούς που σε θέλουν φοβισμένο και αγχωμένο για να τους δηλώσεις υποταγή…
Το ξέρεις ότι δεν θα τα καταφέρεις ποτέ να γίνεις ένας τυπικός “δημόσιος υπάλληλος” γιατί γαλουχείς και εμπνέεις ψυχές…
Να ξέρεις… Θα σε βάλουν σε πειρασμό να συμπεριφερθείς ως τέτοιος…
Κι ας σου κάνουν τη ζωή δύσκολη…
Άλλωστε αυτό είναι ταγμένοι να κάνουν: βιασμό της αξιοπρέπειας και της ανθρωπιάς σου με το χυδαίο όνομα” μεταρρύθμιση”!
Χρειάζεται ν’ αντισταθείς και στις δικές μου φωνές (του γονιού) που στο πρώτο στραβοπάτημα θα σε κατηγορήσω ότι φταις… Μην με παρεξηγείς. Και γω πληγωμένος και λαβωμένος είμαι. Και δυστυχώς δεν έχω μάθει να εκφράζω τον πόνο μου (παρα μόνο αποδίδοντας ευθύνες σε άλλους όπως εσύ! ).Έχω καταπιεί πολύ βία μέσα μου… Κάθε φορά που θα υποδέχεσαι το θυμό μου να ξέρεις ότι είναι ο πόνος μου μεταμφιεσμένος… Αυτοί που αγαπάω το ξέρουν καλά… Και τα παιδιά μου…
Σε θέλω “καταλύτη” και “κάδο απορριμμάτων” μαζί! “Φάρο” και “ελπίδα”! Προστάτη του χαμόγελου και του ονείρου! Προσεύχομαι για σένα να ζεις ζωή με νόημα… Να έχεις χαρά στη ζωή σου! Να έρχεσαι στο σχολείο με διάθεση προσφοράς στην πολύπαθη πατρίδα… Μην τους φοβηθείς Έλληνα δάσκαλε!
Μην παίξεις το παιχνίδι τους! Τώρα είναι που πρέπει να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου! Αυτή είναι η ώρα!
Περιμένω από σένα (και μου το αποδεικνύεις χρόνια τώρα!) να σταθείς άξιος!
Υποκλίνομαι σε σένα και στον αγώνα σου!
Κράτα Έλληνα δάσκαλε!
ΥΓ: Όπου “δάσκαλος” ο εκπαιδευτικός κάθε βαθμίδας
