Τραγούδι “Τα κλεφτόπουλα”

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας πολλοί Έλληνες  δεν άντεχαν τη σκλαβιά . Ανέβαιναν στα βουνά και γίνονταν κλέφτες . Οι Τούρκοι τους αντιμετώπιζαν σαν εγκληματίες , ο απλός λαός όμως  τους θαύμαζε για το θάρρος τους και τον ηρωισμό τους .

Τα κλεφτόπουλα

Μάνα μου τα, μάνα μου τα κλεφτόπουλα,
τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε.

Μα ένα μικρό, μα ένα μικρό κλεφτόπουλο,
δεν τρώει, δεν τραγουδάει, βάι δεν πίνει, δεν γλεντάει.

Μόν’ τ’ άρματα, μόν’ τ’ άρματα του κοίταζε,
Του τουφεκιού του λέει: «Γεια σου Κίτσο μου λεβέντη!».

Τόσες φορές, τόσες φορές με γλύτωσες,
απ’ των εχθρών τα χέρια κι απ’ των Τούρκων τα μαχαίρια.

Και τώρα με, και τώρα με παράτησες,
σαν καλαμιά στον κάμπο, βάι δε ξέρω τι να κάνω.