Εγώ ηρωίδα γυναίκα
Γυναίκα γεμάτη πόνο…
Αδικημένη, κατατρεγμένη
Γυναίκα βαθιά ερωτευμένη
Και όμως εγκαταλελειμμένη
Λαβωμένη η ψυχή μου…
Στέκει ορθή μπροστά στο
Άψυχο σου σώμα….
Έφυγες με την θρυμματισμένη
Μου Καρδιά στα χέρια σου..
Καρδιά που δεν άφησα να αγαπήσει
Ποτέ κανέναν άλλον…
Και να που τώρα στέκω
Εμπρός σου…
Ανύπαντρη γυναίκα σου
Σε γαμπροστόλισα με
Ολόλευκα γιασεμιά…
Στο τελευταίο σου ταξίδι
Εγώ καλούμε να σε πάω…
Πονεμένη μου ψυχή βάστα,
Βάστα γερά…
Γίνε ηρωίδα της αρχοντιάς σου
Για ακόμη μια φορά….
Οι καθηγήτριές της, Μυτιληναίου Ευγενία (ΠΕ 02) και Κόρακα Ειρήνη (ΠΕ 03), τη συγχαίρουν πραγματικά…