Ο πατέρας της ακτινογραφίας
Όταν στις 8 Νοεμβρίου 1895, ο Γερμανός φυσικός Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν ανακάλυψε τις ακτίνες Χ, κατέκτησε δίκαια τον τίτλο του θεμελιωτή της διαγνωστικής ραδιολογίας.
Ο Βίλχελμ Ρέντγκεν γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1845 στο Λένεπ της Πρωσίας. Τον Μάρτιο του 1848, η οικογένειά του μετακομίζει στο Άπελντουρν της Ολλανδίας, με τον Ρέντγκεν να παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα στο ιδιωτικό σχολείο Ινστιτούτο Μαρτίνους Χέρμαν βαν Ντουρν. Από το 1861 ώς το 1863, φοιτά στην Τεχνική Σχολή της Ουτρέχτης απ’ όπου αποβάλλεται όταν αρνείται να αποκαλύψει την ταυτότητα του συμμαθητή του που είχε ζωγραφίσει ένα καθόλου κολακευτικό πορτρέτο ενός από τους καθηγητές τους. Η αποβολή του σημαίνει αυτόματα ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτός σε καμία γερμανική ή ολλανδική σχολή. Το 1865, προσπαθεί, χωρίς να διαθέτει τα απαραίτητα πιστοποιητικά, να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Μαθαίνοντας ότι μπορεί να σπουδάσει στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Ζυρίχης παίρνοντας μέρος σε εισαγωγικές εξετάσεις, εντάσσεται στο τμήμα των πολιτικών μηχανικών, απ’ όπου παίρνει το πτυχίο του το 1869.
Το 1874, ο Ρέντγκεν γίνεται λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και το 1875 καθηγητής στην Ακαδημία Αγροκαλλιέρργειας στο Χόχενχαϊμ. Το 1876, επιστρέφει στο Στρασβούργο ως καθηγητής φυσικής και το 1879, τοποθετείται στην έδρα φυσικής του Πανεπιστημίου του Γκίσεν. Το 1888, αναλαμβάνει την έδρα φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Βούρτζμπουργκ και το 1900, στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου ύστερα από ειδικό αίτημα της βαυαρικής κυβέρνησης. Το σχέδιο του Ρέντγκεν να μεταναστεύσει στη Νέα Υόρκη –είχε μάλιστα διοριστεί στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και είχε βγάλει εισιτήρια για το υπερατλαντικό ταξίδι- ανατρέπεται από το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παραμένει στο Μόναχο για το υπόλοιπο της καριέρας του.
Γύρω στα 1895, ο Ρέντγκεν εξετάζει ποικίλους τύπους αερόκενων σωλήνων, όταν μία ηλεκτρική εκκένωση τους διαπερνά. Στις αρχές Νοεμβρίου, επαναλαμβάνει το πείραμα με σωλήνα Λέναρντ στον οποίο έχει προσθέσει ένα λεπτό πλαίσιο αλουμινίου για να επιτρέπει στις ακτίνες καθόδου να βγαίνουν από τον σωλήνα και με κάλυψη από χοντρό χαρτόνι για να προστατεύει το αλουμίνιο από τυχόν φθορές εξαιτίας του ισχυρού ηλεκτροστατικού πεδίου, απαραίτητου για την παραγωγή των καθοδικών ακτίνων. Γνωρίζει ότι το χαρτονένιο κάλυμμα εμποδίζει το φως να φύγει, παρ’ όλα αυτά ο Ρέντγκεν παρατηρεί ότι οι αόρατες καθοδικές ακτίνες προκαλούν ένα φθορίζον φαινόμενο πάνω στη μικρή χαρτονένια πλάκα βαμμένη με πλατινοκυανιούχο βάριο όταν τοποθετείται κοντά στο αλουμινένιο πλαίσιο. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρεί και στον σωλήνα Χίτορφ-Κρουκς.
Το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1895, ο Ρέντγκεν αποφασίζει να δοκιμάσει πειραματικά την ιδέα του. Κατασκευάζει προσεκτικά ένα μαύρο χαρτονένιο κάλυμμα, παρόμοιο με αυτό που είχε ήδη χρησιμοποιήσει στον σωλήνα Λέναρντ. Σκοπεύει να καλύψει ένα σωλήνα Χίτορφ-Κρουκς με το χαρτόνι και να συνδέσει ηλεκτρόδια σε ένα πηνίο Ράμκορφ για να παράγει ηλεκτροστατικό φορτίο. Πριν τοποθετήσει την πλάκα με πλατινοκυανιούχο βάριο, ο Ρέντγκεν κλείνει το φως στο δωμάτιο για να ελέγξει την αδιαφάνεια του χαρτονιού. Καθώς είναι έτοιμος να περάσει στο επόμενο στάδιο του πειράματος, ο Ρέντγκεν προσέχει ένα αμυδρό τρεμοφέγγισμα σε ένα κάθισμα περίπου ένα μέτρο μακριά από τον σωλήνα. Για να βεβαιωθεί, δοκιμάζει αρκετές ακόμα εκκενώσεις και κάθε φορά βλέπει το ίδιο τρεμοφέγγισμα. Ανακαλύπτει ότι προέρχεται από το σημείο όπου είχε τοποθετήσει την πλάκα με πλατινοκυανιούχο βάριο και δεν είχε χρησιμοποιήσει ακόμα.
Ο Ρέντγκεν υποθέτει ότι υπεύθυνο για το φαινόμενο είναι κάποιο νέο είδος ακτίνων. Η 8η Νοεμβρίου είναι Παρασκευή, επομένως εκμεταλλεύεται το σαββατοκύριακο για να επαναλάβει τα πειράματά του και να καταγράψει τις πρώτες παρατηρήσεις. Τις επόμενες εβδομάδες, τρώει και κοιμάται στο εργαστήριό του, καθώς διερευνά τις ιδιότητες των νέων ακτίνων που προσωρινά ονομάζει ακτίνες Χ, χρησιμοποιώντας τη μαθηματική ονομασία για κάτι άγνωστο. Αν και το νέο είδος ακτίνων πήρε τελικά το όνομά του, ο Ρέντγκε πάντα προτιμούσε τον όρο ακτίνες Χ. Σχεδόν δύο εβδομάδες μετά την ανακάλυψή του, τραβά με τη χρήση ακτίνων Χ την πρώτη φωτογραφία του χεριού της γυναίκας του, Άννα Μπέρτα. Εκείνη, όταν βλέπει τον σκελετό της, αναφωνεί: «Είδα τον θάνατό μου!».
Σε μία δεδομένη στιγμή, καθώς διερευνά την ικανότητα διάφορων υλικών να σταματήσουν τις ακτίνες, ο Ρέντγκεν τοποθετεί ένα μικρό κομμάτι μολύβδου ενώ λαμβάνει χώρα μία εκκένωση. Έτσι ο Ρέντγκεν βλέπει την πρώτη ραδιογραφική εικόνα, τον ίδιο του τον σκελετό. Αργότερα ανέφερε ότι ήταν σε αυτό το σημείο που αποφάσισε να συνεχίσει τα πειράματά του με άκρα μυστικότητα, καθώς φοβήθηκε ότι σε περίπτωση που οι παρατηρήσεις του ήταν λανθασμένες θα έθετε σε κίνδυνο την επαγγελματική του φήμη.
Η πρώτη εργασία του Ρέντγκεν, «Για ένα Νέο Είδος Ακτινών», δημοσιεύεται 50 μέρες αργότερα, στις 28 Δεκεμβρίου 1895. Στις 5 Ιανουαρίου 1896, μία αυστριακή εφημερίδα αναφέρει την ανακάλυψη από τον Ρέντγκεν ενός νέου είδους ακτινοβολίας. Ο Ρέντγκεν τιμάται με τον τίτλο του Δόκτορα Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο του Βούρτζμπουργκ. Μεταξύ 1895 και 1897, δημοσιεύει συνολικά τρεις εργασίες για τις ακτίνες Χ.
Το 1901, ο Ρέντγκεν τιμάται με το πρώτο Νόμπελ Φυσικής. Χάρισε το χρηματικό ποσό που συνοδεύει το βραβείο στο πανεπιστήμιό του, ενώ όπως ο Πιερ Κιουρί αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ρέντγκεν αρνείται να κατοχυρώσει πατέντες που σχετίζονται με την ανακάλυψή του. Δεν θέλει καν να πάρουν οι ακτίνες το όνομά του.
Ο Ρέντγκεν πεθαίνει σχεδόν χρεοκοπημένος στις 10 Φεβρουαρίου 1923 από καρκίνο του εντέρου. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η ασθένεια δεν προκλήθηκε από την έκθεσή του στην ακτινοβολία, καθώς εκτός του σύντομου χρόνου που αφιέρωσε στην έρευνα των ακτίνων Χ, ήταν ένας από τους ελάχιστους πρωτοπόρους στον τομέα αυτό που χρησιμοποιούσε προστατευτικές ασπίδες μολύβδου σε τακτική βάση.
Σήμερα ο Ρέντγκεν θεωρείται ο πατέρας της διαγνωστικής ραδιολογίας.
Πηγή: focusmag.gr
Αφήστε μια απάντηση