Δυστυχώς σύμφωνα με το υπάρχον σχολικό σύστημα βασικό κριτήριο για την κατηγοριοποίηση των μαθητών σε “καλούς” και “κακούς” είναι η αξιολόγηση της δυνατότητας απομνημόνευσης τους.Οι μαθητές λοιπόν, που αυτό δεν είναι ένα δυνατό τους σημείο, επηρεάζονται αρνητικά σε επίπεδο αυτοεκτίμησης, με αρνητικά προγνωστικά για τη μελλοντική σχολική τους επίδοση. Η σχολική επίδοση επίσης επηρεάζεται από την αλλαγή των διαφόρων εξελικτικών σταδίων, από το κλίμα μέσα στην οικογένεια και τις στάση των γονιών απέναντι στη μάθηση, την πιθανή ύπαρξη ειδικών μαθησιακών δυσκολιών, όπως και από το άγχος. Καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι δεν υπάρχουν “κακοί” μαθητές, αλλά μόνο μαθητές που δεν πιστεύουν στον εαυτό τους γιατί αυτό έχουν εισπράξει από τις παρελθοντικές αρνητικές σχολικές εμπειρίες τους. Για να βοηθήσουν οι γονείς στην ενίσχυση της αυτοαντίληψης του παιδιού τους, πρέπει κατ’ αρχήν να είναι οι ίδιοι πρότυπα, που με τη συμπεριφορά τους θα του διδάξουν την αγάπη για τη γνώση και τη χαρά μέσα από την ανάληψη ευθύνης. Μπορεί ακόμη να χρειαστεί να αλλάξουν τρόπους επικοινωνίας, προσέγγισης και υποστήριξης του παιδιού. Όμως μόλις συμβεί κάτι τέτοιο, θα παρατηρήσουν μια απελευθέρωση του συναισθηματικού και του νοητικού δυναμικού του παιδιού τους, όπως και την αποδέσμευση της ενέργειάς του υπέρ των μαθησιακών του δυνατοτήτων.