Χρήσιμο….

012

Η Natalia Grace είναι μια ψυχολόγος και η συγγραφέας του διάσημου βιβλίου ‘Οι νόμοι της Γκρέις’ το οποίο παρουσιάζει το σύνολο των παρατηρήσεων που έκανε η συγγραφέας σχετικά με την ζωή της. Τα συμπεράσματά της ίσως να μας βοηθήσουν ώστε να μπορέσουμε να φυλάξουμε τη δύναμή μας για τα πράγματα που πραγματικά έχουν σημασία.
Ο νόμος των σημαντικών λεπτομερειών Ο τρόπος που ένα άτομο συμπεριφέρεται σε σχέση με τις καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής, δείχνει ποιος αυτός ή αυτή, είναι πραγματικά. Για παράδειγμα, μπορείτε να είστε εξαιρετικά γενναιόδωροι μία φορά το χρόνο, αλλά η μικροπρεπής φύση σας εκδηλώνεται κάθε μέρα στις καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής. Γι’ αυτό οι καθημερινές λεπτομέρειες είναι πολύ πιο σημαντικές.
Ο νόμος για το αναπόφευκτο της απώλειας Σε ό, τι κάνει ένας άνθρωπος, κάνει λάθη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι απώλειες είναι αναπόφευκτες. Οι απώλειες είναι αναπόφευκτες, κυρίες και κύριοι! Γνωρίζοντας αυτό, δεν θα πρέπει να αφήσετε τον εαυτό σας να αισθάνεται πάρα πολύ μεγάλη θλίψη. Μπορούμε να επηρεάσουμε πολλά πράγματα, αλλά όχι όλα. Υπάρχουν οι γενικοί νόμοι του σύμπαντος. Δεν μπορούμε να είμαστε τέλειοι, και ούτε μπορούν να είναι οι πράξεις μας. Αποδεχτείτε το αναπόφευκτο των ζημιών με ταπεινότητα. Μπορεί να είναι το μόνο πράγμα που μπορείτε να κάνετε. Καλύτερα λιγότερο παρά περισσότερο Αυτό επηρεάζει τα πάντα. Για παράδειγμα, αν μιλάτε,τελειώστε πριν οι άνθρωποι βαρεθούν. Ο Γκαίτε είχε πει: ‘Το μυστήριο της πλήξης βρίσκεται στην προσπάθεια να τα πεις όλα.’ Πήγατε ένα ραντεβού; Πείτε αντίο λίγο πριν το πει ο σύντροφό σας. Αν είστε σε μια επίσκεψη, αποχωρίστε πριν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού θέλουν να μείνουν μόνοι. Θυμηθείτε: καλύτερα λιγότερο παρά περισσότερο.
Ο νόμος του λουριού Δύο άλογα σε ένα λουρί μπορεί να μετακινήσουν 15 τόνους, αλλά κάθε ένα από μόνο του μπορεί να μετακινήσει μόνο τρεις τόνους Μην προσπαθείτε να αγωνίζεστε μόνοι σας αλλά με κάποιον άλλον μαζί, έτσι θα είστε πιο αποτελεσματικοί για να σηκώνετε τα βάρη αυτής της ζωής. ‘Ένα καλώδιο τρίχορδο δεν είναι εύκολο να σπάσει’.
Ο νόμος του ακριβούς χρόνου Ο καθορισμός της προθεσμίας για κάθε δουλειά αυξάνει τις πιθανότητές της να συμβεί. Είναι άλλο πράγμα να πω: ‘θα μιλήσουμε αργότερα’ και άλλο πράγμα να πω, ‘Θα σας καλέσω αύριο στις 10 π.μ.’ Στη δεύτερη περίπτωση, είναι πολύ πιθανό να καλέσετε.
Ο νόμος της επαναφοράς Ο εγκέφαλος πρέπει να κάνει επαναφορά. Αν γυρίσατε στο σπίτι με κόπο και δεν είστε σε θέση να σταθείτε, αλλά υπάρχουν μόνο 14 έως 28 πράγματα ακόμη να κάνετε, μην κατηγορείτε τον εαυτό σας για αναποτελεσματικότητα, αν καθίσετε και κοιτάζετε με απλανές βλέμμα. Ο εγκέφαλος δεν μπορεί να ‘τρέξει’ όλες τις παραγγελίες σας συνεχώς. Πρέπει να φροντίσει τον εαυτό του. Πρέπει να αναλύσει όλες τις πληροφορίες που τον γεμίσατε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Για να το κάνει αυτό, θα πρέπει να αποκοπεί από κάθε άσχετη πληροφορία που έρχεται από έξω. Αυτός είναι ο τρόπος που κάνει επαναφορά. Ακόμη και το έδαφος, όταν έχει αποδώσει καλλιέργειες επτά χρόνια συνεχόμενα, γίνεται άγονο. Ζήτω η επαναφορά!
Ο νόμος της ψευδαίσθησης των ιδανικών συνθηκών Τα πράγματα στη ζωή σου δεν θα είναι ποτέ τέλεια, και δεν θα υπάρξει ποτέ μια τέλεια στιγμή για να κάνεις κάτι. Ταυτόχρονα, είναι ανόητο να αρνηθούμε την ύπαρξη ευνοϊκών συνθηκών, αν και είναι σπάνιο ότι κάποιος είναι αρκετά σοφός για να επωφεληθεί από αυτές. Αυτό είναι εν μέρει επειδή οι ευκαιρίες κρύβονται κάτω από το πρόσχημα των προβλημάτων που πρέπει να επιλυθούν.
Ο νόμος της αποζημίωσης Δεν συμβαίνουν όλα μονομιάς. Μπορείτε να φανταστείτε κάποιον να είναι σε θέση να έχει τέλεια εμφάνιση κάθε μέρα, να φτιάχνει το ιδανικό γεύμα για εσάς, να έχει πάθος στο κρεβάτι, να φροντίζει τα παιδιά τέλεια, να είναι ένας τέλειος τραγουδιστής ή μουσικός, να είναι σε καλή κατάσταση υγείας, να έχει την καλύτερη διάθεση, πάντα να είναι με το χαμόγελο, να είναι επιτυχημένος στην εργασία και να είναι ο τέλειος φίλος- όλα με τη μία; Αυτά δεν γίνονται όλα μαζί, γι’ αυτό και ο Ναπολέων φοβόταν τις γάτες, ο Τσαϊκόφσκι φώναζε μέχρι και 10 φορές την ημέρα, ο Schiller έβαζε – σοβαρά! – σάπια μήλα στο συρτάρι για να επικαλεστεί την Μούσα του, και ο Μπαχ έριχνε την περούκα του στον μουσικό του όταν έπαιζε φάλτσα. Αν ένα άτομο έχει κάνει μια σημαντική επιτυχία σε κάτι, αυτός ή αυτή συνήθως αποτυγχάνει σε κάτι άλλο. Αλλά δεν έχει σημασία η απουσία των μειονεκτημάτων και των ελλείψεων αλλά η παρουσία των αρετών και των επιτευγμάτων.
Ο νόμος της επιρροής Οι άνθρωποι που σε περιβάλλουν, θα επηρεάσουν το ποιος θα γίνεις. Υπάρχει κάτι τέτοιο στην ιατρική ως κανόνας της αντίδρασης. Κάποιος σίγουρα προορίζεται για να είναι πιο λεπτός, κάποιος άλλος πιο γεμάτος. Αλλά ακόμη και σε αυτή την ιδέα, μπορεί κανείς να είναι χαριτωμένος και γεμάτος ή πλαδαρός και με λίπος. Αυτός είναι ο κανόνας της αντίδρασης. Ακόμη και αν ένα άτομο δεν είναι το φωτεινότερο κραγιονάκι στο κουτί, αυτός ή αυτή θα γίνει έξυπνος ή έξυπνη(ακόμη και σχετικά, δεν έχει σημασία). Σε άλλη περίπτωση, θα παραμείνει κάπως πρωτόγονος. Το περιβάλλον ενός ατόμου είναι μια μεγάλη επιρροή, αν όχι η μεγαλύτερη. Γινόμαστε ίδιοι με εκείνους που στέκονται στο πλευρό μας, και εμείς επηρεάζουμε τους γύρω μας πολύ λιγότερο. Ο νόμος της αντίθετης αντίδρασης στο ταλέντο Οι ταλαντούχοι άνθρωποι προκαλούν πάντα αντίθετες αντιδράσεις: είτε το θαυμασμό ή το μίσος. Δεν μπορεί να περάσουν απαρατήρητοι. Δεν μπορούν να αγνοηθούν. Δεν μπορούν απλά να ξεχαστούν. Τους θυμόμαστε, τους αγαπάμε, τους σκεφτόμαστε, τους μισούμε, ακόμα και τους ζηλεύουμε. Γι ‘αυτό, εάν είστε ταλαντούχοι, μην ονειρεύεστε τον καθολικό θαυμασμό και την αποδοχή. Θα έχετε εχθρούς μόνο και μόνο επειδή έχετε ταλέντο.
Ο νόμος των κοινών αναμνήσεων Οι περισσότεροι άνθρωποι μοιράζονται κοινές μνήμες των γεγονότων. Η αφοσίωση, καθώς και η ήρεμη, συνεχόμενη αγάπη, είναι ως επί το πλείστον βασισμένη σε κοινές αναμνήσεις. Έτσι, οι αναμνήσεις δημιουργούν ένα δεσμό μεταξύ των ανθρώπων. Θέλετε να είστε καλός στα μάτια κάποιου; Δημιουργείστε καλές αναμνήσεις με αυτό το πρόσωπο. ‘Δεν είναι οι άνθρωποι σου’ Εάν δεν σας ‘ταιριάζουν’ κάποιοι άνθρωποι, μια μέρα θα φύγουν.
Πηγή: Grace’s Laws

Μία επιστολή …για σκέψη!

margaret

Αγαπητέ σερ Όσβαλντ,

Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας και όσα μου επισυνάψατε. Έκατσα και σκέφτηκα σε ό,τι αφορά την πρόσφατη αλληλογραφία μας. Είναι πάντα δύσκολο να αποφασίζει κανείς πως θα απαντήσει σε ανθρώπους που το ήθος τους είναι τόσο ξένο και, στην πραγματικότητα, αποκρουστικό σε σχέση με το δικό του. Δεν είναι πως μου κακοφαίνονται οι γενικές θέσεις που παίρνετε, αλλά πως κάθε ουγκιά της ενέργειας μου έχει αφοσιωθεί στην ενεργή αντιπολίτευση προς την σκληρή μισαλλοδοξία, την παθολογική βία και την σαδιστική καταδίωξη, που έχουν χαρακτηρίσει την φιλοσοφία και την πρακτική του φασισμού.

Αισθάνομαι υποχρεωμένος να πω πως τα συναισθηματικά σύμπαντα που κατοικούμε, είναι τόσο διαφορετικά και βαθύτατα αντίθετα, που τίποτα παραγωγικό ή ειλικρινές δεν θα μπορούσε να προκύψει από μια συναναστροφή μας.

Θα ήθελα να κατανοήσετε την ένταση αυτής της πεποίθησης εκ μέρους μου. Τα λέω αυτά, όχι λόγω κάποια προσπάθειας να φανώ αγενής, αλλά λόγω όσων εκτιμώ στην ανθρώπινη εμπειρία και τα ανθρώπινα επιτεύγματα.

Μετά τιμής

Μπέρτραντ Ράσελ

Πηγή: antikleidi.com

Κάποιες βοηθητικές σκέψεις…δι΄ αντιγραφής

everyone-is-a-genius-but-if-you-judge-a-fish-sm

13  Υπέροχα πράγματα που έχει πει ο Ευγ. Τριβυζάς για τα παιδιά!

1. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τα παιδιά, ούτε να τους φερόμαστε συγκαταβατικά. Καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα θέλουμε να πιστεύουμε.

2. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να ξεπερνάνε την πραγματικότητα, όχι μόνο να την υπηρετούν. Προσαρμόζοντας το παιδί στη δική μας πραγματικότητα, δολοφονούμε την ικανότητά του να ονειρεύεται.

3. Ήρωες δεν είναι τόσο οι εύποροι γονείς που πολλές φορές λόγω των υποχρεώσεών τους δεν έχουν καιρό να προσφέρουν ποιοτικό χρόνο στα παιδιά τους όσο εκείνοι που, παρά τις αντίξοες συνθήκες, παλεύουν και πολλές φορές θυσιάζονται για να τους προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν.

4. Ένας δάσκαλος, όταν βλέπει ορθογραφικά λάθη πρέπει να σκέφτεται ότι σοβαρότερα από τα ορθογραφικά, είναι τα λάθη της ζωής και από αυτά πρέπει να προφυλάξει κυρίως τους μαθητές του.

5. Το πιο πολύτιμο δώρο για τα παιδιά είναι ο χρόνος που τους αφιερώνουμε. Πιο πολλές ώρες τη μέρα αντικρίζουν τα παιδιά οθόνες τηλεόρασης και κομπιούτερ, παρά τους γονείς τους. Τίποτα όμως δε μπορεί να αντικαταστήσει την ζεστασιά και την αίσθηση της ασφάλειας που προσφέρει η προσωπική επαφή και η επικοινωνία. Συνεπώς, στόχος μας πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση του ποιοτικού χρόνου που τους αφιερώνουμε. Και μην ξεχνάμε ότι τα διάφορα υποκατάστατα της πραγματικής στοργής, μπορεί να έχουν από αρνητικά ως καταστροφικά αποτελέσματα.

6. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα παιδιά βλέπουν προγράμματα για μεγάλους, ενώ θα έπρεπε τα παιδικά προγράμματα να ήταν τόσο καλά που να τα έβλεπαν οι μεγάλοι.

7. Το πιο όμορφο σχόλιο που έχει πει παιδί για παραμύθι μου ήταν ότι είναι όμορφο σαν χαρτοπόλεμος.

8. Το πιο σημαντικό που με έχει μάθει η επαφή μου με τα παιδιά είναι να είμαι χαρούμενος χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο.

9. Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές της ανατροφής των παιδιών μας. Τα παραγεμίζουμε σαν γαλοπούλες με γνώσεις και πληροφορίες, ενώ αφήνουμε τη φαντασία τους να λιμοκτονεί. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες.

10. Μόνο αν μάθουμε σε ένα παιδί πιο πολύ από “γιατί;” να ρωτάει “γιατί όχι;” έχουμε ελπίδα να αποφύγουμε τη στασιμότητα, την αδράνεια και την κοινωνική αποτελμάτωση.

11. Αν οι γονείς διαβάζουν στο παιδί μια ιστορία που τους αφήνει αδιάφορους, το παιδί το διαισθάνεται. Αν, αντιθέτως, απολαμβάνουν οι ίδιοι την όλη διαδικασία, τότε είναι πολύ πιο πιθανόν να μεταδώσουν στο παιδί την αγάπη για το διάβασμα.

12. Η επικοινωνία με τα παιδιά, οι ερωτήσεις και οι παρατηρήσεις τους προσφέρουν μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Τί να πρωτοθυμηθώ; Το αγόρι, που όταν η μητέρα του είπε να μην τρέχει για να μην λαχανιάσει, της απάντησε ότι «έχει τρέξει πολλές φορές, αλλά δεν έχει μεταμορφωθεί ακόμα σε λάχανο» και μου έδωσε την ιδέα για το όνομα του «Αρχέλαου του λαχανιασμένου λάχανου», του δρομέα στα κόμικς της «Φρουτοπίας». Θα αναφέρω μια ακόμα περίπτωση. Είχα ρωτήσει τα παιδιά σε ένα σχολείο αν ξέρουν τι σημαίνει κλωνοποίηση: «Όταν οι άνθρωποι γίνονται κλόουν» απάντησε ένα παιδί. Έτσι γράφω μια ιστορία που διαδραματίζεται στην Χώρα των Σοβαρών Ανθρώπων όπου παρουσιάζονται ξαφνικά διάφορα ανεξήγητα συμπτώματα κλοουνοποίησης.

13. Θυμάμαι όταν διάβαζα την «Λωξάντρα» της Ιορδανίδου που της έδινε η γιαγιά της ένα σακούλι με κουμπιά και ήταν ευτυχισμένη. Έτσι είναι. Τα παιδιά με το τίποτα, με ένα σπιρτόκουτο, μπορούν να είναι χαρούμενα και αυτό είναι κάτι δημιουργικό, διότι για το παιδί μία κορδέλα μπορεί να είναι ένα ποτάμι, οι πορτοκαλόφλουδες καραβάκια και ένας χάρακας σπαθί. Συνήθως δεν τα αφήνουμε να καλλιεργήσουν τη φαντασία τους, απλά τους δίνουμε ένα καινούργιο παιχνίδι, το οποίο σε λίγο καιρό θα βαρεθούν και μετά του παίρνουμε και άλλο και άλλο…

Πηγή: www.themamagers.gr