Την Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2016, στο πλαίσιο του εορτασμού της 43ης επετείου από την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσικού Σχολείου Άρτας, εκδήλωση μνήμης και τιμής για τη σπουδάζουσα νεολαία του ‘73, που αντιστάθηκε στο χουντικό καθεστώς της εποχής, μετατρέποντας τον χώρο του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, σε σύγχρονο Μεσολόγγι, για μερικά εικοσιτετράωρα.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης στηρίχτηκε σε αφηγήσεις για το δικτατορικό καθεστώς των συνταγματαρχών και σε μια σύντομη αναφορά των γεγονότων των τελευταίων ημερών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, από μαθητές της Β΄τάξης του Γυμνασίου, ενώ προβλήθηκε και σχετικό βίντεο για «Το Χρονικό της Δικτατορίας,1967-1974», του Παντελή Βούλγαρη. Μουσικά,η όλη δράση πλαισιώθηκε από τα τραγούδια «Μαλαματένια Λόγια», των Μ. Ελευθερίου και Γ. Μαρκόπουλου, «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον», του Δ. Τσακνή και «Τίποτα δεν πάει Χαμένο», των Μ. Λοϊζου και Μ. Ρασούλη, που εκτέλεσε η ορχήστρα των μαθητών της Γ’ τάξης του Γυμνασίου και των τριών τάξεων του Λυκείου.
Οι συμμετέχοντες μαθητές, με τη βοήθεια των υπεύθυνων καθηγητών, κ. Πολίτη Παναγιώτη, φιλόλογου και Παπαστέργιου Διονύση, μουσικού, προσπάθησαν να συμπυκνώσουν μνήμες, σκέψεις, αισθήματα, δράσεις από ένα παρελθόν, αρκετά μακρινό από την εποχή τους, αλλά με διαχρονικά μηνύματα, που αντηχούν στις καρδιές και την ψυχή όλων για τη έλλειψη δημοκρατίας, τον ολοκληρωτισμό, τον περιορισμό των ελευθεριών, τη λογοκρισία, τη βία, την καταστολή και τον θάνατο.Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αγωνίστηκαν, φυλακίστηκαν, έδωσαν τη ζωή τους, γιατί:
« Αυτά τα πρόσωπα δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό…
Αυτά τα πρόσωπα δεν βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο.
Αυτές οι καρδιές δεν βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο»
( «Ρωμιοσύνη», Γιάννης Ρίτσος)
