Όλες οι άλλες γλώσσες έχουν δανειστεί λέξεις από την ελληνική διότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν πρωτοστατήσει στις επιστήμες, στις τέχνες, τον αθλητισμό και τα γράμματα. Η σειρά “Μιλάνε Αγγλικά;;;” συνεχίζει με Θεολογία.
Στο παρακάτω Αγγλικό κείμενο οι κυανές (μπλε) λέξεις είναι δάνεια από την ελληνική. Δε νομίζω ότι χρειάζεται μετάφραση ακόμα και για κάποιον που δεν γνωρίζει Αγγλικά.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πόσο σπουδαία είναι η Ελληνική γλώσσα κι ελπίζω η σειρά των άρθρων “Μιλάνε Αγγλικά;;;” να το υπενθυμίσει στους μεγαλύτερους και να κινήσει το ενδιαφέρον των μαθητών για τα μαθήματα της γλώσσας στο σχολείο.
Theology:
Theology analyzed a mosaic of Eclisiastical themes. The thesis however that theology takes is very dogmatic. There is a diametric and astronomic antithesis between dogmatism and ideology. Dogmatism has mysticism, is autarchic, myopic, autocratic, cryptic and even schismatic, axiomatic and monolythic. Ideology, emphasizes dialogue, energizes a climate of logical and microscopic analysis of themes, philosophizes and produces a euphoria of ideas and syllogisms.
Theology has many dogmatic mysticisms, which stigmatized certain chronological periods with panacea. A paradigm is the iconolatry which caused pandemonium and schism among the Patriarchs, Metropolitans and people.
An anarchist or blasphemous christian could be stigmatized and anathematized. Anathema was a practical technique to exclude someone.
When a patriarchic throne was orphaned, the Ecumenical Synod would enthrone the new patriarch. Paradoxically, the selection method was democratic.
Monotheism and polytheism is also analyzed by theologists. Eclisiastical hymns have poetic rhythm and melody, that is why musical organs are allowed in lyturgy.
Prophets and Apostoles emphasized ethicacy, harmony and euthanasia.
Μετάφραση:
Θεολογία:
Η θεολογία αναλύεται με ένα μωσαϊκό από εκκλησιαστικά θέματα. Η θέση όμως που παίρνει η θεολογία είναι πολύ δογματικός. Υπάρχει μια διαμετρική και αστρονομική αντίθεση μεταξύ δογματισμού και ιδεολογίας. Ο δογματισμός έχει μυστικισμό, είναι αυταρχικός, μυωπικός, αυτοκρατορικός, κρυπτικιστικός και ακόμη σχισματικός, αξιωματικός και μονολιθικός. Η ιδεολογία, τονίζει τον διάλογο, ενεργοποιεί ένα κλίμα μιας λογικής και μικροσκοπικής ανάλυσης των θεμάτων, φιλοσοφεί και παράγει μια ευφορία από ιδέες και συλλογισμούς.
Η Θεολογία έχει πολλούς δογματικούς μυστικισμούς, οι οποίοι στιγματίζουν βεβαίως χρονολογικές περιόδους με πανάκεια. Ένα παράδειγμα είναι η εικονολατρία που προκάλεσε πανδαιμόνιο και σχίσμα μεταξύ των πατριαρχών, μητροπολιτών και των ανθρώπων.
Ένας αναρχικός ή βλάσφημος Χριστιανός θα μπορούσε να στιγματιστεί και αναθεματιστεί. Ανάθεμα ήταν μια πρακτική τεχνική για να αποκλείσεις κάποιον.
Όταν ένας πατριαρχικός θρόνος είχε μείνει ορφανός, η Οικουμενική Σύνοδος έπρεπε να ενθρονίσει τον νέο πατριάρχη. Παραδόξως, η μέθοδος επιλογής ήταν δημοκρατική.
Ο μονοθεϊσμός και ο πολυθεϊσμός επίσης αναλύονται από τους Θεολόγους. Οι εκκλησιαστικοί ύμνοι έχουν ποιητικό ρυθμό και μελωδία, να γιατί τα μουσικά όργανα επιτρέπονται στην Λειτουργία.
Οι Προφήτες και οι Απόστολοι τόνισαν την ηθική, την αρμονία και την ευθανασία.
ΠΗΓΗ: Δρ. Ιωάννης Καλάρας – «Η σημασία και η επίδραση της ελληνικής γλώσσας»
Διαβάστε και τα:
Πρόσφατα σχόλια