Το ταξίδι…

ΠΕΡΙΛΗΨΗ – ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ

ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ: Πρόκειται για τη συμπύκνωση ενός αρχικού κειμένου σε ένα καινούριο – πιο σύντομο – κείμενο. Ο συγγραφέας της περίληψης προσπαθεί να αποδώσει όσο πιο πιστά γίνεται το περιεχόμενο, τη δομή και το ύφος του αρχικού κειμένου. Δεν προχωρά, όμως, σε μια απλή «συγκόλληση» διαφόρων τμημάτων του κειμένου αλλά στην πραγματικότητα το αναπαράγει με δικά του κυρίως λόγια, χωρίς προσωπικά σχόλια και ατομικές κρίσεις.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΒΗΜΑΤΑ:

• Προσεκτική ανάγνωση κειμένου (ίσως και περισσότερο από μία φορά)
• Εντοπισμός κεντρικού θέματος
• Ανά παράγραφο υπογράμμιση των λέξεων-κλειδιών (δηλ. των λέξεων που αποτελούν το θεματικό πυρήνα της και συνήθως εντοπίζονται στη θεματική πρόταση της παραγράφου)
• Συγγραφή ενός πλαγιότιτλου για κάθε παράγραφο που θα αποδίδει το θέμα της όσο πιο πιστά γίνεται χωρίς όμως να αντιγράφει – επί λέξει – φράσεις ή προτάσεις του αρχικού κειμένου.
• Σύνθεση και συνένωση όσων έχουμε υπογραμμίσει έως τώρα (δηλ. το κεντρικό θέμα του κειμένου και τους πλαγιότιτλους των παραγράφων).

Συνεχίστε να διαβάζετε »

View this document on Scribd
• Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στις 17/29 Απριλίου 1863. Ένατο και τελευταίο παιδί του μεγαλέμπορα Πέτρου-Ιωάννη Καβάφη και της Χαρίκλειας, το γένος Φωτιάδη από την Πόλη.
• (1872) Μετακόμιση της οικογένειας στην Αγγλία, λόγω οικονομικής δυσπραγίας μετά τον θάνατο του πατέρα του, το 1870.
• (1877) Επιστροφή στην Αλεξάνδρεια στα τέλη του έτους.
• (1881) Μαθητής στην εμπορική σχολή «Λύκειο Ερμής» μαζί με τους φίλους του Μικέ Ράλλη, Στέφανο Σκυλίτση. Αρχίζει να γράφει λήμματα για ένα ιστορικό λεξικό αλλά θα σταματήσει στο λήμμα «Αλέξανδρος».
• (1882) Εξέγερση του Oράμπι στην Αλεξάνδρεια· η οικογένεια καταφεύγει στην Κωνσταντινούπολη. Ο Καβάφης κρατά ημερολόγιο του ταξιδιού.
• (1884) Αρχίζει να γράφει ποιήματα (τα οποία θα μείνουν ανέκδοτα) και πεζά και επιχειρεί να μεταφράσει την κωμωδία του Σαίξπηρ, «Much ado about nothing».
• Ποιήματα «Όταν, φίλοι μου, αγαπούσα…», «Το Νιχώρι», με επιρροή του αθηναϊκού ρομαντισμού στη θεματική και στη γλώσσα (καθαρεύουσα). Επιστροφή στην Αλεξάνδρεια, μετά την καταβολή χρηματικής αποζημίωσης για το κάψιμο του εκεί σπιτιού τους. Αποποίηση της βρετανικής υπηκοότητας.
• Πρώτο του δημοσίευμα το άρθρο «Tο κοράλλιον υπό μυθολογικήν έποψιν» στην εφημερίδα Kωνσταντινούπολις(3 Iαν.) με υπογραφή Κωνστ. Φ. Καβάφης. Το πρώτο ποίημα που δημοσιεύεται είναι το «Βακχικόν» στο περ. Έσπερος της Λειψίας.  Στον Έσπερο δημοσιεύει τον Ιούνιο το «Μάταιος, μάταιος έρως» και τον Αύγουστο το «Ο ποιητής και η μούσα» (αυτά θα είναι τα τελευταία ποιήματα που δημοσιεύει μέχρι το φθινόπωρο του 1891).
• Άμισθος γραμματέας (–1892) στο Γραφείο Αδρεύσεων (υπηρεσία με Βρετανούς προϊσταμένους).
• Πεθαίνει ο αδελφός του Πέτρος-Ιωάννης και ο θείος του Γεώργιος Καβάφης. Δημοσιεύει πεζά κείμενα για την επιστροφή των ελγινείων, για ζητήματα στιχουργίας, για τον Σαίξπηρ. Ξεκινά, πιθανώς, τη σύνταξη ενός λεξικού ασυνήθιστων λέξεων και νεολογισμών. Συνθέτει το «Αλληλουχία κατά τον Βωδελαίρον», που σηματοδοτεί την πρώτη περίοδο της ποιητικής του ωριμότητας (1891–1911), καθώς παράλληλα αναθεωρεί προηγούμενα ποιήματά του. Δημοσιεύει το «Κτίσται».
• Δημοσιεύει το «Λόγος και σιγή» και το «Σαμ Ελ Νεσίμ», καθώς και πεζά. Γράφει σειρά ποιημάτων (38), αλλά ελάχιστα δημοσιεύει. Τυπώνει στην Αλεξάνδρεια σε μονόφυλλο το «Κτίσται», σε 50 φύλλα. Προσλαμβάνεται στην Υπηρεσία Αδρεύσεων.
• Συστηματική δημοσίευση ποιημάτων και πεζών. Από τους καταλόγους του πληροφορούμαστε ότι γράφει 27 ποιήματα («Πριάμου νυκτοπορία», «Κεριά» κ.α.), αλλά τα περισσότερα τα κατέστρεψε αργότερα.
• Γράφει, μεταξύ άλλων, το «Φωναί Γλυκεία» (πρώτη μορφή του «Φωνές» του 1903), «Ένας γέρος» και το «Πάλι στην ίδια πόλι», πρώτη μορφή του ενταγμένου στον καβαφικό κανόνα «Η πόλις».
• Γράφει, ανάμεσα σε άλλα, το πρώτο από τα επτά ποιήματα για τον Ιουλιανό, τα «Τείχη» και το μοναδικό του μυθοπλαστικό πεζό, ένα αφήγημα μυστηρίου με τον τίτλο «Εις το φως της ημέρας».
• Τυπώνει τα «Τείχη» σε δίγλωσση, ελληνική και αγγλική έκδοση, η πρώτη δημοσίευση μεταφρασμένου καβαφικού ποιήματος (μετάφραση του αδερφού του, Τζων Καβάφη). Ταξίδι την άνοιξη μαζί με τον αδελφό του Τζων σε Μασσαλία, Παρίσι, Λονδίνο. Μετά την επιστροφή στην Αλεξάνδρεια συνεχίζει τη συγγραφή και δημοσίευση ποιημάτων.
• Εκδίδει αυτοτελώς το «Δέησις» σε 50 αντίτυπα. Επίσης αυτοτελώς εκδίδονται τα ποιήματα «Τα δάκρυα των αδελφών του Φαέθοντος» και «Ο θάνατος του αυτοκράτορα Τακίτου», κάτω από τον κοινό τίτλο «Αρχαίαι ημέραι». Γράφει, μεταξύ άλλων, και το «Περιμένοντας τους βαρβάρους».
• Θάνατος της μητέρας του· καταγράφει περιγραφές για την αρρώστια και τον θάνατό της. Συνεχίζει τη συγγραφή και τη δημοσίευση ποιημάτων.
• Θάνατος του πρωτότοκου αδελφού του, Γ. Π. Καβάφη. Γράφει, μεταξύ άλλων, τα «Τρώες», «Βασιλεύς Δημήτριος».
• Γράφει το «Θερμοπύλες». Πρώτη επίσκεψη στην Αθήνα (12 Ιουν. – 5 Αυγ., με ενδιάμεση σύντομη επίσκεψη στην Πάτρα). Κρατά ημερολόγιο του ταξιδιού στα αγγλικά. Γνωριμία, ανάμεσα σε άλλους, με τον Γρ. Ξενόπουλο και τον Ι. Πολέμη.
• Θάνατος του αδελφού του, Αριστείδη. Συνεχίζονται οι καθιερωμένες δημοσιεύσεις ποιημάτων στις ετήσιες εκδόσεις της χρονιάς· ανάμεσά τους και η δημοσίευση του «Το πρώτο σκαλί». Αρχίζει πιθανώς να γράφει, στα αγγλικά, το Memorandum, μνημόνιο της οικογένειάς του.
• Στην αρχή του έτους γράφει 3 ποιήματα τα οποία κατατάσσει στον φάκελο «Πάθη» και θα παραμείνουν ανέκδοτα: «Ο Σεπτέμβρης του 1903», «Ο Δεκέμβρης του 1903», «Ο Γενάρης του 1904». Πρώτη εμφάνιση της οριστικής υπογραφής Κ. Π. Καβάφης. «Περιμένοντας τους βαρβάρους»:
• Στις 30 Νοεμβρίου δημοσιεύεται το «Τρώες». Τη χρονιά αυτή γράφει, μεταξύ άλλων, τα «Η Σατραπεία», «Όσο μπορείς».
• Διάλογος στο Νουμάγύρω από το ποίημα «Βασιλεύς Δημήτριος». Τη χρονιά αυτή γράφει, μεταξύ άλλων, τα «Μάρτιαι ειδοί», «Φιλέλλην».
• Ο δημόσιος απαγχονισμός από τους Άγγλους πέντε Αιγυπτίων το 1906, αφορμή για τη σύνθεση του ποιήματος «27 Ιουνίου 1906, 2. μ.μ.». Ο αδερφός του Παύλος φεύγει για το εξωτερικό και ο Καβάφης μένει για πρώτη φορά μόνος.
• Τυπώνει το δεύτερο, θεματικό, τεύχος των ποιημάτων του με 21 ποιήματα (τα 14 του πρώτου τεύχους και ακόμα 7: «Τρώες», «Μονοτονία», «Η κηδεία του Σαρπηδόνος», «Η συνοδεία του Διονύσου», «Ο βασιλεύς Δημήτριος», «Τα βήματα», «Ούτος εκείνος»). Τη χρονιά αυτή γράφει, μεταξύ άλλων, τα «Ιθάκη» και «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον».
• Παραιτείται από την Υπηρεσία Αρδεύσεων (είχε δηλώσει από τον Δεκέμβρη του 1921 ότι δεν επιθυμεί ανανέωση συμβολαίου): «επιτέλους ελευθερώθηκα από αυτό το μισητό πράγμα». Γράφει, μεταξύ άλλων, το «Υπέρ της Αχαϊκής Συμπολιτείας πολεμήσαντες».
• Διάγνωση για καρκίνο του λάρυγγα. Ταξίδι στην Αθήνα και τραχειοτομία.
• Μεταξύ Νοεμβρίου 1932 και Απριλίου 1933 γράφει το τελευταίο ποίημα του «Εις τα περίχωρα της Αντιόχειας». Πεθαίνει στις 29 Απριλίου, την ημέρα των γενεθλίων του.

u1nu1oaM49o&t=64s

Ιθάκη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Συνεχίστε να διαβάζετε »