Είμαστε διαφορετικοί… Ε και;
Τι επηρεάζει τη στάση των παιδιών απέναντι στα άτομα με αναπηρία; Σε ποια ηλικία διαμορφώνεται; Ποιο μερίδιο έχουμε εμείς ως εκπαιδευτικοί στη διαμόρφωση αυτών των στάσεων; Αυτά, λοιπόν, είναι κάποια από τα ερωτήματα που μας ωθούν στην εκδήλωση της 3ης Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Ζακύνθου.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι τα Άτομα με Αναπηρία, παρουσιάζονται με ποικίλους στερεοτυπικούς τρόπους, όπως αδύναμα, ανίσχυρα, ανίκανα, ως θύματα, ως άτομα μεγαλοφυή, ως υπερ-ήρωες, ως αντικείμενα οίκτου, εμπαιγμού και συχνά ως επικίνδυνα. Μια εικόνα, σαφώς εσφαλμένη και ψευδής. Αυτό, λοιπόν, που θέλουμε να αποκομίσουν οι μαθητές και μαθήτριές μας, μέσα από αυτή την εκδήλωση είναι η δυνατότητα διαμόρφωσης της δικής τους στάσης μέσα από την απομυθοποίηση της αναπηρίας, την απελευθέρωση της σκέψης από τα στερεότυπα, αποβάλλοντας κάθε φόβο, οίκτο, εγωισμό και αμηχανία απέναντί τους. Συγκεκριμένα, επιδιώκουμε να διαπιστώσουν ότι δεν υπάρχουν άτομα με ειδικές ανάγκες, διότι όλοι είμαστε διαφορετικοί, αλλά έχουμε τις ίδιες ανάγκες για αγάπη, φροντίδα, αποδοχή και ίσες ευκαιρίες στη ζωή.
Ως καταλληλότερο τρόπο για να το επιτύχουμε αυτό, θεωρούμε αναγκαίο να ενσωματώσουμε στην εκδήλωσή μας εκτός από το θεωρητικό και ένα πρακτικό μέρος, προσδίδοντας της με αυτόν τον τρόπο βιωματικό χαρακτήρα. Έτσι τα παιδιά, αφού ενημερωθούν για κάποιους κανόνες συμπεριφοράς προς άτομα με Αναπηρία και αποσαφηνιστούν ορισμένοι όροι, θα δημιουργήσουν τη δική τους παραολυμπιάδα και θα κληθούν να μπουν στη θέση αυτών. Διότι δεν πρέπει να ξεχνούμε πως σ’ αυτό τον κόσμο που ζούμε δεν περισσεύει κανείς!
