Ό,τι η καρδιά επιθυμεί μπορεί πάντα
να συμπυκνωθεί στη μορφή του νερού.
Paul Claudel
Μια φορά κι έναν καιρό, 23 μικροί αναγνώστες ξεκίνησαν ένα ταξίδι στα μαγικά νερά της ποίησης.
Επισκέφτηκαν 10 γαλάζια νησιά, γεμάτα λάλον ύδωρ.
Σε κάθε ένα από αυτά, με ενθουσιασμό, αφουγκράστηκαν ήχους, παρατήρησαν μορφές, θαύμασαν χρώματα, άγγιξαν σχήματα, ψηλάφισαν νοήματα. Ένιωσαν τη μαγεία της γλώσσας και αποφάσισαν να παίξουν με τις λέξεις σα μικροί ταχυδακτυλουργοί, να τις τοποθετήσουν τη μια δίπλα στην άλλη μέχρι αυτές να φορτιστούν με τη μέγιστη φανταστική τους ισχύ.
Στο τελευταίο νησί, μια μεταμόρφωση είχε συντελεστεί, Ένας κύκλος είχε κλείσει , το απόσταγμα, στάλα μνήμης, ήταν πράγματι αυτό που τελικά επιθυμούσε διαρκώς η φαντασία απ’ την αρχή, σπίθες αγάπης στην καρδιά, ανοιχτοί ορίζοντες στο πνεύμα.
Το υγρό στοιχείο τελικά ευνοεί την αναγωγή στο αφηρημένο, στο όνειρο, στην ποίηση. Είναι άλλωστε σύμφωνα με τον Claudel «ο μηχανισμός της Γης να βλέπει το χρόνο».
Και οι 23 μικροί αναγνώστες μας στο ταξίδι αυτό, έμαθαν καλά, πως αναγνώστες δεν γεννιόμαστε, γινόμαστε, και για να συνεχιστεί το παραμύθι αυτό, πρέπει να παραμείνουμε.
Η δασκάλα του τμήματος
Αυγερινού Μαρία
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αγγλικά 1 Ιουνίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Οι απελπισμένοι γέροι ναυτικοί
που δεν έχουν πια βάρκα να διασχίσουν τον ωκεανό.
Κάθονται στο βράχο
και κοιτάζουν το νερό
σιγά σιγά σχηματίζονται
τα ταξίδια, η σκιά και η μετάνοια.
Όμως εμείς οι νέοι
δεν ξέρουμε πολλά για τα ταξίδια
αλλά αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι
περνάς καλά στα κύματα.
Παίρνουμε τις βάρκες και
παλεύουμε με τα κύματα
του Θεού μας.
Τραγουδάμε στη θάλασσα
τραγούδια φανταστικά
Τι κρύβεται κάτω
από τη θάλασσα την απέραντη;
Πώς είναι η ζωή πέρα από τα βουνά;
Μητέρα
Άσε με να φύγω, έχω μεγαλώσει πια.
Αντιγόνη Κ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Εμβατήριο του ωκεανού 13 Μαΐου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Οι γέροι ναυτικοί,
που δεν έχουν πια γλαυκές βαρκούλες,
που δεν έχουν πια κουπιά
κάθονται στην κουπαστή σκεφτικοί.
Όνειρα χαμένα,
όνειρα τελειωμένα τους εμποδίζουν.
Όμως εμείς
ιδέα δεν έχουμε
από τους βάλτους
που στήνουν καρτέρι.
Ξέρουμε το ταξίδι
και τα γλαυκά κύματα της θάλασσας
που είναι σαν το άγγιγμα ενός αγγέλου.
Πηδάμε στις βαρκούλες
λύνουμε τα ισχυρά σχοινιά, και τραγουδάμε
πλάι στα λαμπερά αστέρια.
Ποια πολιτεία ελπίδας
παίζει κρυφτό με το φεγγάρι;
Ποια φώτα τρεμοπαίζουν
και μας καλούν;
Ακούσαμε το σφύριγμα της μπουρού
και δεν μπορούμε να σκεφτούμε.
Μια λευκή σημαία σηκώνεται
και λέει:
Μεγάλωσα πια
δεν μπορείς να με κρατήσεις;
Μαρία Α.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Εμβατήριο του ωκεανού 13 Μαΐου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Οι γέροι ναυτικοί
που δεν έχουν μέλλον, δεν έχουν όρεξη
για ταξίδια, για ψαριές
Μόνο κάθονται
στον βράχο και να καπνίζουν.
Τα νέα όμως παιδιά
τους βλέπουν και
αναρωτιούνται αν θα ’ναι κι αυτοί
έτσι σε λίγα χρόνια.
Γιατί θέλουν να γνωρίσουν τρικυμίες,
να νιώσουν την αλμυρή γεύση του ταξιδιού
να αντικρίσουν το φως του
φεγγαριού.
Να ελευθερωθούν.
Ορέστης Τ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Εμβατήριο του ωκεανού 13 Μαΐου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Οι γέροι ναυτικοί
που δεν έχουν καΐκι, που δεν έχουν πια δίχτυα
κάθονται στην ακροθαλασσιά
και σκέφτονται τα πολλά, μεγάλα ταξίδια τους.
Όμως εμείς
έχουμε τη ζωή όλη δική μας
απ’ την σκέψη στην πράξη.
Ξέρουμε το ταξίδι.
Και η καταγάλανη θάλασσα μας κοιτάει καταπρόσωπο
που ’ναι σαν μια μεγάλη και δυνατή αγκαλιά.
Ένα από τα δύο γαλάζια μάτια του Θεού.
Τρέχουμε στις βάρκες με θάρρος.
Λύνουμε τα σχοινιά και πλέουμε
στα βαθιά, κοιτώντας την αλήθεια
πλάι στα βράχια.
Ποια πολιτεία μας γέννησε;
Ποια παιδιά μας φωνάζουν απ’ την πόλη;
Ακούσαμε τη ζωή να μας τραγουδάει….
Μα γεράσαμε κι εμείς οι νέοι….
Θωμάς Ζ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Εμβατήριο του ωκεανού 13 Μαΐου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Νάνι το παιδί μου νάνι που δεν ήθελε νερό,
τ’ άλογό μας το μεγάλο. Αχ καρδούλα μου ποιος ξέρει
τι να λέει το ποταμάκι στο λιβάδι το χλωρό.
Νάνι, το νερό το μαύρο μες στα πράσινα χορτάρια
που ψιλό τραγούδι πιάνει. Νάνι την τριανταφυλλιά μου
που τη γης δάκρυο ποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Έχει πόδια λαβωμένα, τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε τ’ αντρειωμένα τα βουνά
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.
Αχ πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
αχ μαράζι μες στο χιόνι. Νάνι το γαρούφαλό μου
που τη γης δάκρυο ποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Μην έρχεσαι μη μπαίνεις, το παρεθύρι κλείστο
με φυλλωσιές ονείρου, μ’ όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.
Αχ πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής.
Νίκος Γκάτσος
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Νανούρισμα ,Νίκος Γκάτσος Με ετικέτα: Γκάτσος, Νανούρισμα 24 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Νάνι, νάνι το παιδί μου κάνει
το παιδί μου το μικρό που παίζει στο γρασίδι το χλωρό
και βουτά στο βαθύ γαλάζιο.
Νάνι, νάνι το παιδί να κάνει που ονειρεύεται
το γάργαρο νερό.
Και το άλογο του καλπάζει στο μπλε
γεμάτο παιδικά όνειρα αφρισμένα
Μα δε θέλει να πιει απ’ το νερό το μαύρο
δε θέλει να χαθεί.
Βασίλης Μ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Νανούρισμα 24 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Νάνι, νάνι και όνειρα γλυκά να κάνει το μικρό μου το μωράκι
που νερό δεν ήθελε να πιει το μικρό μου το πουλάκι το λευκό
που τη θάλασσα την σκοτεινή, την παγωμένη, τη βαθιά, τη φοβόταν
Αχ! όνειρα γλυκά και να κοιμηθεί καλά.
Νάνι το νερό το μαύρο, νάνι μες στο δάσος το μικρό που ήθελε
να πιει το πουλάκι μου το μικρό. Νάνι το δεντράκι το καλό
που πάνω του αναπαύεται το πουλάκι μου το μικρό.
Νικόλας Β.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Νανούρισμα 24 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Νάνι το μικρό μου το μωρό!
Αχ γλυκό μωράκι κοιμήσου σαν πράο ποταμάκι
και ο ύπνος θα σε πάρει μικρό μου μωράκι.
Στον ύπνο σου θα ακούς το ρυάκι να τρέχει
και στη θάλασσα θα καταλήγει
στον άγνωστο ωκεανό.
Κοιμήσου μωράκι μου και θα ταξιδέψεις
στη θάλασσα όταν μεγαλώσεις,
μα τώρα μόνο στα όνειρά σου…
Στεφανία Γ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Νανούρισμα Με ετικέτα: Νανούρισμα 24 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Νάνι, νάνι, που δε θες να κοιμηθείς,
ούτε νερό δε θες να πιεις
Αχ! Που δεν ξέρεις τι λέει το ποτάμι στο λιβάδι.
Κοιμήσου, κοιμήσου να χαρείς το νερό του ποταμού.
Κοιμήσου σαν το άλογο της αυγής
που δίπλα στο ποτάμι ξεκουράζεται.
Σαν ξυπνήσεις χα χαρείς
Νάνι, νάνι
Προσπάθησε να κοιμηθείς
Να δεις το ποτάμι στο όνειρό σου
Νάνι παιδί μου νάνι .
Γιάννης Ν.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Νανούρισμα 24 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Προηγούμενα άρθρα
