Ο άνθρωπος είναι γενετικά προκαθορισμένος για να τρέχει.

Οι επιστήμονες αναφέρουν, ότι το ανθρώπινο σώμα, είναι ανατομικά «κατασκευασμένο» κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει στο τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων. Μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε από το βιολόγο του Harvard, Daniel E. Lieberman και το βιολόγο του Πανεπιστημίου της Γιούτα, Dennis B. Bramble, αποκάλυψε, πως το ανθρώπινο σώμα, διαθέτει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά, που του επιτρέπουν να διανύει τρέχοντας μεγάλες αποστάσεις. Και κυρίως, πως το τρέξιμο, έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη εξέλιξη…

Τα περισσότερα θηλαστικά τρέχουν πιο γρήγορα από τον άνθρωπο επειδή διαθέτουν 4 πόδια. Ωστόσο, στις μεγάλες αποστάσεις, ο άνθρωπος σημειώνει καλύτερες επιδόσεις από πολλά ζώα. Και αυτό, γιατί μέσω της εφίδρωσης, ο οργανισμός διατηρεί σε σχεδόν φυσιολογικό επίπεδο τις λειτουργίες του, χαρίζοντας έτσι στον αθλούμενο αντοχή και μεγαλύτερη διάρκεια στην προσπάθειά του. Οι μελετητές αναφέρουν χαρακτηριστικά, πως σε μια ζεστή ημέρα, ο άνθρωπος, θα μπορούσε να νικήσει ένα άλογο στο τρέξιμο μιας μεγάλης απόστασης αρκετών χιλιομέτρων!

Ποιες είναι οι βασικότερες εξελικτικές θεωρίες σχετικά με την σχέση ανθρώπου και τρεξίματος; Μια θεωρία αναφέρει, πως το τρέξιμο αποστάσεων ήταν εκείνο, που επέτρεψε στους ανθρώπους να εντάξουν το κρέας στο διαιτολόγιό τους. Συχνά, παρακολουθούσαν τον ουρανό για τα πουλιά-θηράματά τους και έτσι έτρεχαν να τα πιάσουν μόλις ακουμπούσαν το έδαφος ή προσπαθούσαν να τα προφτάσουν πρώτοι και να τα διεκδικήσουν από άλλα ζώα.

Μια άλλη, ιδιαίτερα δημοφιλής έρευνα, αναφέρει, πως η αντοχή του ανθρώπου στο τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων υπό συνθήκες ζέστης, ήταν αυτή, που βοήθησε ιδιαίτερα στην εξέλιξή του. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι, κυνηγούσαν για ώρες τα ζώα, μέχρι εκείνα να εξαντληθούν από τη ζέστη, να νιώσουν αδύναμα και να παραδοθούν άνευ όρων στον κυνηγό τους. Οι άνθρωποι διαθέτουν το τελειότερο σύστημα εσωτερικού κλιματισμού», όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, λόγω της διαδικασίας της εφίδρωσης και του λιγοστού τριχώματος σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώα.Οι μελέτες προχώρησαν ακόμη πιο πέρα. Έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο «Journal of Experimental Biology», ανέφερε, πως το βασικότερο ίσως στοιχείο, που μαρτυρά, πως ο άνθρωπος αντέχει το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων είναι το γεγονός, ότι διαθέτει μικρά δάχτυλα στα πόδια, που του επιτρέπουν να τρέχει γρηγορότερα. Ενδεικτικό της ιδιάζουσας ανατομικής «κατασκευής» μας είναι και το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, που είναι τελείως επίπεδο και όχι καμπύλο, όπως τα υπόλοιπα, καθώς είναι εκείνο, που συντελεί στην επιτάχυνση του ποδιού-είναι το τελευταίο, που εγκαταλείπει το έδαφος, πριν ανασηκωθεί εντελώς το πόδι.

Θέλετε και άλλα; Οι τένοντες, που βρίσκονται στα πόδια μας και είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για το τρέξιμό μας, δεν υπάρχουν ούτε καν στους χιμπαντζήδες, το πιο «κοντινό» εξελικτικά είδος με εμάς. Η μέση μας, επιτρέπει να γυρίζουμε και να κουνάμε τα χέρια μας, για μεγαλύτερη επιτάχυνση ενώ έχουμε και μεγαλύτερη αίσθηση ισορροπίας από τα υπόλοιπα ζώα. Τέλος, ο οργανισμός μας μπορεί να αποθηκεύσει γλυκογόνο, ικανό να προστατεύσει τους μύες μας για μια απόσταση 32 χιλιομέτρων…

Αφού λοιπόν είμαστε γενετικά προκαθορισμένοι να τρέχουμε, γιατί σημειώνονται τόσοι πολλοί τραυματισμοί κατά τη διάρκεια των μαραθωνίων; Για μια σειρά από ποικίλους λόγους, όπως αναφέρουν οι ειδικοί. Αρχικά, γιατί οι περισσότεροι δεν ξεκινούν να αθλούνται από μικρή ηλικία και ξεκινούν-ειδικά τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων-αφού ενηλικιωθούν. Όμως, οι μύες και οι τένοντες συνήθως διαμορφώνονται από μικρή ηλικία και έτσι ο ενήλικος αθλούμενος, που δεν έχει προπονηθεί στα νιάτα του, αντιμετωπίζει ποικίλα προβλήματα. Επίσης, το τρέξιμο σε τεχνητές επιφάνειες (π.χ. σε κυλιόμενους διαδρόμους γυμναστικής) και με παπούτσια, που απορροφούν τους κραδασμούς και την ένταση, μπορεί να αλλάξουν τους βιομηχανισμούς του τρεξίματος και να οδηγήσουν σε τραυματισμό του αθλητή.Ποια είναι η λύση; Περισσότερη προπόνηση αλλά με λιγότερη ένταση και για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, όπως αποκαλύπτουν οι ειδικοί. Οι άνθρωποι πρέπει να συνηθίσουν το τρέξιμο σε πολλές και διαφορετικές επιφάνειες (π.χ. στην άσφαλτο, σε χωματόδρομο, σε βουνό ή επίπεδη επιφάνεια, σε κυλιόμενο διάδρομο κ.α.) και κυρίως να χρησιμοποιούν πιο απλά παπούτσια. Του λόγου το αληθές, επιβεβαιώνει και ο συγγραφέας Christopher McDougall, ο οποίος ανέφερε, πως άρχισε να χρησιμοποιεί απλά, αθλητικά παπούτσια στην προπόνησή του και έκτοτε δεν έχει τραυματιστεί ποτέ μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια.

πηγή  http://www.clickatlife.gr/euzoia/story/6751

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο άνθρωπος είναι γενετικά προκαθορισμένος για να τρέχει.

Καλημέρα κόσμε!

Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | 1 σχόλιο