Η αποστολή αναχώρησε την Πέμπτη 3 Απριλίου 2014, στις 8 το πρωί με πτήση της Aegean από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και επέστρεψε την Κυριακή 6 Απριλίου 2014 στις 16: 45 με πτήση της ίδιας εταιρίας από τη Λάρνακα. Στις 10:00 το πρωί η Έλενα Περικλέους, υπεύθυνη του προγράμματος για τα σχολεία της Α/θμιας στην Κύπρο μας υποδέχθηκε και μας τακτοποίησε στο ξενοδοχείο. Το απόγευμα κάναμε μια σύντομη περιήγηση στην Πόλη της Λευκωσίας κοντά στην πράσινη γραμμή. Η Πράσινη Γραμμή χωρίζει από το 1964 τη Λευκωσία σε δύο μέρη, καθιστώντας την τη μόνη διαιρεμένη πρωτεύουσα στον κόσμο σήμερα.
Μας κυρίευσαν συναισθήματα συμπόνιας και αγάπης για τον Κυπριακό λαό που τόσα υπέφερε όλα αυτά τα χρόνια. Πριν 2 χρόνια όταν βρέθηκα την 1η Απριλίου 2012 στο Γυμνάσιο Αγλαντζιάς, κατάλαβα ότι η 1η Απρίλη για τον Κυπριακό λαό είναι επέτειος Μνήμης και Τιμής στους Ήρωες, ότι η Επέτειος της 1ης Απρίλη 1955 σηματοδοτεί την ημέρα έναρξης του Απελευθερωτικού Αγώνα του Κυπριακού Λαού ενάντια στην αγγλική κατοχή με στόχο την πολυπόθητη Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, ότι πενήντα εννέα χρόνια μετά, οι Κύπριοι Hρωες όπως ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Κυριάκος Μάτσης, ο Μάρκος Δράκος, ο Μιχαλάκης Καραολής, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Ιάκωβος Πατάτσος, και τόσα άλλα παλικάρια της Κύπρου αποτελούν πολύτιμο κομμάτι της λαμπρής, πολύχρονης πορείας της Μεγαλονήσου, γράφοντας έτσι την δική τους σελίδα στην μακραίωνη ιστορία του Ελληνισμού. Με τις σκέψεις αυτές καθώς ξεπρόβαλλε πότε η Τούρκικη και πότε η Ελληνική σημαία, η ώρα πέρασε και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, όπου ακολούθησε η εκδήλωση υποδοχής της Ελληνικής αποστολής και η παρουσίαση των προγραμμάτων των συνεργαζόμενων σχολείων.
Την Παρασκευή 4-4-1014 θα γνώριζα τη συνάδελφο Μαρία Τινγγιρίδου και τους μαθητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Τους συναντήσαμε στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Ορεινής Λάρνακας, όπου εκεί παρουσιάστηκαν τα προγράμματα των δυο σχολείων και συζητήσαμε για την πορεία και τη συνέχιση του προγράμματος για την επόμενη χρονιά. Ο κ. Χατζηχαμπής, ο κ. Φαραγγιτάκης και η γράφουσα επισκεφτήκαμε το Γυμνάσιο & Λύκειο Λευκάρων για να γνωρίσουμε το Σύλλογο διδασκόντων και τους μαθητές του σχολείου. Μια συνάδελφος που ζει εκεί μας ξενάγησε στα Λεύκαρα, τα οποία είναι κωμόπολη της επαρχίας Λάρνακας και ανεξάρτητος δήμος της Κύπρου, γνωστή για τα κεντήματά του, τα λευκαρίτικα, καθώς και για την αργυροχοΐα του. Το όνομά του προέρχεται από το λευκό χρώμα των ασβεστολιθικών πετρωμάτων των γύρω βουνών (http://el.wikipedia.org). Η Κωμόπολη χωρίζεται διοικητικά σε δύο μέρη, τα Πάνω Λεύκαρα, που αποτελούν δήμο, και την κοινότητα των Κάτω Λευκάρων. Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου (1960) ξεκινάει η ανάπτυξη του τουρισμού, βασισμένη τόσο στα τοπικά κεντήματα, όσο και στο μοναδικό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα της Κωμόπολης, με τα παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια, χτισμένα πάνω στο δρόμο με εσωτερική αυλή. Η χρήση της χαρακτηριστικής τοπικής πέτρας διατηρείται και στα περισσότερα νεότερα κτίρια. Στα Λεύκαρα υπάρχουν σαχνισιά, μαντρόχτιστες εσωτερικές αυλές σοκάκια και καλντερίμια, αυλόπορτες περίτεχνες, κοινά στοιχεία με την αρχοντογειτονιά των Τρικάλων, Βαρούσι. Τα Λεύκαρα είναι παγκοσμίως γνωστά για τα περίτεχνα χειροποίητα Λευκαρίτικα Κεντήματα και την τέχνη της Αργυροχοΐας η οποία ανθεί στα Λεύκαρα. Οι μαθητές και οι μαθήτριες χάρηκαν για τη συνεργασία με το 1ο Γυμνάσιο Τρικάλων, διότι έτσι θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφτούν την πόλη μας, τα Μετέωρα και το Περτούλι. Εντύπωση τους έκανε η δυνατότητα να μετακινηθούν με τρένο, κάτι που δεν έχουν κάνει μέχρι σήμερα, καθώς στην Κύπρο δεν υπάρχει τρένο.
Την επόμενη μέρα, Σάββατο 5-4-2014 αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο και επισκεφτήκαμε το Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης στο Ακρωτήρι της Λεμεσού (http://www.kykpee.org). Εκεί παρακολουθήσαμε το περιβαλλοντικό πρόγραμμα “Φύλακες της Γης”, που υλοποιείται σε δώδεκα χώρες, είναι ένα πρόγραμμα εγνωσμένης αξίας ως προς τα αποτελέσματά του, αφού επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει τη θετική επίδρασή του στην ευαισθητοποίηση των παιδιών για το περιβάλλον καθώς επίσης και στην αλλαγή των περιβαλλοντικών τους στάσεων. Οι “Φύλακες της Γης”, αποτελούν μια μαγευτική μαθησιακή περιπέτεια.
Το πρόγραμμα αυτό επιδιώκει να βοηθήσει τους/τις μαθητές/τριες:
– Να κατανοήσουν οικολογικές έννοιες (ροή της ενέργειας, κύκλοι της ύλης, αλληλεξάρτηση οργανισμών, επίδραση του χρόνου).
– Να αναπτύξουν περιβαλλοντικές στάσεις.
– Να αναλάβουν προσωπική δράση ώστε να ελαττώσουν την επίδρασή τους στη Γη.
– Να αυξήσουν την επαφή τους με το φυσικό κόσμο.
Στο άμεσο μέλλον το πρόγραμμα θα αποτελέσει πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και στην Ελλάδα. Στη συνέχεια γνωρίσαμε την περιοχή Ομόδους (http://www.omodos.org). Το Όμοδος είναι από τα πιο γραφικά χωριά της Κύπρου. Μπροστά στη μεγάλη πλατεία του χωριού βρίσκεται το μεγαλόπρεπο μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού. Τα σπίτια του χωριού είναι πετρόχτιστα με κεραμιδένιες στέγες, πλακόστρωτες λουλουδιασμένες αυλές με πιθάρια, ξύλινες πόρτες με ποικίλες διακοσμήσεις, μπαλκόνια και μακρινάρια. Οι κάτοικοι του Ομόδους είναι φιλόξενοι περισσότερο από κάθε άλλο μέρος της Κύπρου και το χωριό διατηρεί ανόθευτη την παλιά ομορφιά του και τον Κυπριακό χαρακτήρα του. Συνεχίστηκε το ταξίδι μας μέχρι το όρος Τρόοδος και επισκεφτήκαμε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Τροόδους. Το Τροόδος είναι, γεωλογικά, ένας οφιόλιθος. Ο όρος «οφιόλιθος» χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει μια ομάδα πυριγενών πετρωμάτων, από τα οποία αποτελείται ο ωκεάνιος φλοιός (http://www.troodos-geo.org). Επιστρέψαμε στη Λευκωσία κάπως αργά με τόσες εμπειρίες και εικόνες που τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τη μαγεία του τοπίου και την μοναδική ομορφιά της Κύπρου και μόνον όταν κάποιος επισκεφτεί την Κύπρο θα κατανοήσει τη νοσταλγία και την αγάπη που οδηγεί τους απόδημους αλλά και πλήθος επισκεπτών στην Κύπρο κάθε χρόνο.
Την επομένη αναχωρήσαμε για Λάρνακα με μια στάση στο στρατιωτικό Κοιμητήριο «Τύμβος Μακεδονίτισσας» (http://www.pyrovolitis.org) που ανεγέρθηκε στο χώρο όπου κατέπεσε το στρατιωτικό αεροσκάφος NORD ATLAS της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας της επιχείρησης «ΝΙΚΗ» τη νύκτα της 21ης προς 22α Ιουλίου 1974 το οποίο μετέφερε άνδρες της 1ης Μοίρας Καταδρομών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Κύπρο, για την υποστήριξη των Δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στις προσπάθειες για απόκρουση της Τουρκικής Εισβολής. Ο «Τύμβος Μακεδονίτισσας» αποτελεί μαζί με τα «Φυλακισμένα Μνήματα» τα δύο πιο σημαντικά προσκυνήματα Τιμής για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Γευματίσαμε σε μια τοπική ταβέρνα και με βαριά καρδιά αποχαιρετήσαμε τους φίλους μας και υποσχεθήκαμε με οικονομίες να πραγματοποιήσουμε τις ανταλλαγές τον επόμενο χρόνο 2014-15 ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος που είναι α) Η δημιουργία γνωστικών και αξιακών προϋποθέσεων στα παιδιά ώστε να έχουν θετικές στάσεις και συμμετοχικές συμπεριφορές στα ζητήματα της προστασίας της οικολογικής ισορροπίας, της ποιότητας της ζωής και της βιωσιμότητας της ανάπτυξης. β) Η ανάπτυξη παιδαγωγικού προβληματισμού μεταξύ των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν και η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών για τα εκπαιδευτικά συστήματα και τις παιδαγωγικές πρακτικές. γ) Η ενδυνάμωση των ιστορικών εθνικών και πολιτιστικών δεσμών που συνδέουν τους δύο λαούς και η προώθηση σχέσεων φιλίας και συνεργασίας.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους υπευθύνους για τη δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ελλάδας και Κύπρου αντίστοιχα κ. Φαραγγιτάκη Γιώργο και κ. Χατζηχαμπή Ανδρέα καθώς και την υπεύθυνη για την Α/Θμια Κύπρου κα Έλενα Περικλέους. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Τρικκαίων για το υλικό προβολής του τόπου μας που μου παραχώρησε για το σχολείο Λευκάρων, το ζαχαροπλαστείο «1 και κάτι» Μπουλογιώργος για τα γλυκά και τη βιοτεχνία Λουκουμιών Βουτσελά για τα λουκούμια.
