Στ΄Δημοτικού

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2012-2013
ΤΑΞΗ: Στ΄1
ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄ Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Διατροφή

ΕΡΓΑΣΙΑ: Τετράδιο Εργασιών, α΄τεύχος, σελ. 39

( χρήση μεταφορικών εκφράσεων σε μια σύντομη ιστορία )

Ο κ. Γιάννης  είναι  ένας  δύσκολος  γείτονας ! Σε δυο εβδομάδες  θα  κλείσει  τα  92 και  μένει  σε  μια  μονοκατοικία . Κάθε μέρα τρώγεται  με  τα  ρούχα του.Πότε του φταίει  που όταν παίζουμε μπάλα χτυπάμε το τοίχο του και αμέσως μας κυνηγά  με το μπαστούνι, πότε του φταίει η γάτα του κ. Αντώνη που σκαρφαλώνει στο δέντρο του και πιάνει τα πουλιά που κάθονται. Πάνω απ’ όλα του φταίει ο κ. Ηλίας με το κρεοπωλείο, γιατί όταν πηγαίνει  ο σκύλος του εκεί ούτε ένα κόκαλο δε δίνει στο σκύλο του και έχει καταντήσει πετσί και κόκαλο. Επίσης στάζει η γλώσσα του φαρμάκι, γιατί η κομμώτρια μια φορά του στέγνωνε επί μια ώρα τα μαλλιά και από άσπρα του έγιναν μαύρα. Ακόμα για τα πιο απλά θέματα ο κ. Γιάννης είναι απόλυτος και δε βάζει νερό στο κρασί του.

Πέρασαν δύο εβδομάδες και σήμερα έχει τα γενέθλιά του και αποφασίσαμε να του κάνουμε ένα πάρτι έκπληξη. Γι’ αυτό πρώτα παίξαμε μπάλα κι αφού βγήκε, πήγαμε από την πίσω πόρτα του σπιτιού και τα οργανώσαμε όλα. Όταν μπήκε και άναψε τα φώτα όλοι μαζί φωνάξαμε: «χρόνια πολλά» και αυτός κατάπιε τη γλώσσα του. «Ευχαριστώ, παιδιά μου, δε μου έχουν κάνει ποτέ τέτοια γενέθλια. Είναι ξεχωριστά. Το κλίμα χάλασε ο Βασίλης που του ευχήθηκε να τα εκατοστήσει και εκείνος πετάχτηκε και είπε: «Μπα που να φας τη γλώσσα σου!!!» φτύνοντας τον κόρφο του.

Γκούντας Θωμάς, Στ΄1, Νοέμβριος 2012

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ(Τετράδιο Εργασιών,α΄τεύχος,σελ. 41)

“Πες μου από πού είσαι να σου πω τι τρως”


H ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΧΑΒΑΗ

Στέλλα Ντοκμετζή, Στ΄1, Νοέμβριος 2012

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄ Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Η ζωή σε άλλους τόπους

ΕΡΓΑΣΙΑ: Δημιουργία ομαδικού “λίμερικ” με πρώτυπο το ποίημα του Γ. Σεφέρη(γλώσσα α’ τεύχος,σελ.79)

Μια κοπέλα απ’ τη Χαβάη

που χορεύει όλο το Μάη

πήγε λίγο στη λα΄ι΄κή

για να πάρει ένα βρακί!


Ένας άντρας απ’ τη Λιβύη

που φοράει μια στολή

πήγε για να πάρει γάλα

και του δώσανε μια πάνα!


Ένα μωρό από την Κω

που χόρευε τανγκό

φορούσε ένα μαγιό

και έλεγε σε όλους σ’ αγαπώ!

ANGRY KIDS
 
 Ένα μωράκι τόσο δα

έκλαιγε όλη μέρα

από μια φορά.

Ήταν Αφρικανάκι

αλλά άσπρο σαν αρνάκι.


Ένα κοριτσάκι από

την Ελλάδα έπαιζε

ντέφι σαν Ινδιάνα.

Ήταν χαρούμενη πολύ

που έδερνε ένα παιδί κάθε πρωί.


Μια κοπέλα απ’ την Ασία

που τη λέγανε Μαρία έλεγε

όλη μέρα “γεια σου, να χαρείς τα παιδιά σου”.

Ήταν όμορφη πολύ αλλά

χαζή σαν κουτί .


Η Σωσώ απ’ τη Φασόντα

είχε ένα δελφίνι , την Κοκόντα.

Ήταν όμορφο πολύ μέχρι που το ‘ φαγε πρωί.

Λυπήθηκε πολύ που το ‘ φαγε η χαζή.

Όλη μέρα έκλαιγε πολύ για να καλύψει την άθλια ζωή.

HACKERS

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

(βιβλίο γλώσσας, α΄τεύχος,σελ.81, εργασία 3)

ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ/ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΛΑΟΙ

Αυτόχθονες λαοί

Αδαμαντία  Μαυροζούμη, στ΄1, Δεκέμβριος 2012

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄ Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Η ζωή σε άλλους τόπους

ΕΡΓΑΣΙΑ: Λέξεις. . .Φράσεις. . .Κείμενα, α΄τεύχος, σελ. 85

(Δημιουργία επιχειρηματολογικού κειμένου-επιστολής)


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012,

Αγαπητέ πρόεδρε του Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου Κορδελίου – Ευόσμου

Είμαστε οι μαθητές της Στ΄ τάξης του 13ου Δημοτικού Σχολείου Ευόσμου και αποφασίσαμε να σας στείλουμε αυτή την επιστολή για να σας παρακαλέσουμε να προσπαθήσετε να διακόψετε την απεργία σας και να μας βοηθήσετε να απαλλαχτούμε από τις στοίβες των σκουπιδιών που έχουν μαζευτεί έξω από τα σπίτια μας.

Το ξέρουμε πως είναι δύσκολο να εγκαταλείψετε τον αγώνα σας για τις πιθανές, μελλοντικές απολύσεις των συναδέλφων σας.Εμείς υποφέρουμε, όμως, από τη βρωμία, τη δυσοσμία και την άσχημη εικόνα του δήμου μας.Μα πάνω απ’ όλα η υγεία μας μπαίνει σε πολύ μεγάλο κίνδυνο, το ίδιο η ζωή μας αλλά και η δική σας!

Η οικονομική κρίση μάς έχει χτυπήσει όλους.Το ξέρουμε ότι σας νοιάζει περισσότερο να θρέψετε την οικογένειά σας και σκέφτεστε να είναι καλά και να μην της λείπει τίποτα. Όμως πάνω απ’ όλα είναι η υγεία του ανθρώπου και δεν υπάρχει κάτι πολυτιμότερο απ’ αυτό.

Σας παρακαλούμε κάντε τον κόπο να μας ακούσετε και να μας δείξετε με τις πράξεις σας ότι μας νοιάζεστε.

Με τιμή

Οι μαθητές/τριες της έκτης τάξης


Μαρία Μπίζογλου, Στ΄1, Δεκέμβριος 2012

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄ Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Η ζωή έξω από την πόλη

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Επεξεργασία άρθρου εφημερίδας)


ΚΟΒΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΖΑΚΙ. . .


ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄ Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Η ζωή έξω από την πόλη

ΕΡΓΑΣΙΑ: Τετράδιο Εργασιών, α΄τεύχος, σελ. 55

(Δημιουργία μιας “τρελής” ιστορίας με χρήση των αρχαιόκλιτων επιθέτων σε -ης,-ης,-ες)


Μία «θεότρελη» ιστορία

Μία φορά και δύο, τρεις ή και τέσσερις καιρούς ζούσε σε μία παράξενη χώρα ένας πολύ, μα πολύ ανάποδος άνθρωπος. Το όνομά του ήταν Ξενοφώντας και η ηλικία του ήταν 30. Η κατοικία του ήταν μία πολυτελής μεζονέτα στην Κηφισιά με διαφανή τζάμια, αειθαλή δέντρα και διαρκώς προστατευόμενες μοτοσικλέτες. Μάλιστα, οι μοτοσικλέτες ήταν η αγαπημένη ασχολία του κυρίου Ξενοφώντα.

Όμως, όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και ο κύριος Ξενοφώντας είχε ένα ελάττωμα. Δεν του άρεσε όποια λέξη άρχιζε από το γράμμα «π». Για να σας δώσω να καταλάβετε, σιχαινόταν την παγωνιά, το πατινάζ, τα διεθνή παγοδρόμια, τα παγωτά, τα παιχνίδια, τα παιδιά, τις πάνες, τα πανέμορφα παλάτια, τις συνεχείς πάλεις, τα πανάκριβα παντοπωλεία, τους παραμυθάδες, τις δημοφιλείς παραλίες, τους ευγενείς παρουσιαστές, τους επιμελείς στα καθήκοντά τους περιβαλλοντολόγους, τα περιστέρια που κάθονταν στο περίπτερο της γειτονιάς, την γειτόνισσά του την κ. Πελαγία και όπως σας είπα και πριν ό,τι άρχιζε από «π».

Μία μέρα όμως, διαφορετική από τις άλλες, ο κύριος Ξενοφώντας ξύπνησε και αποφάσισε να φάει για πρωινό μία ομελέτα, λίγο πριν φύγει για την δουλειά του. Καθώς τηγάνιζε την ομελέτα, χτύπησε το τηλέφωνό του. Το σήκωσε και του είπαν από την δουλειά ότι είχε συμβεί κάτι επείγον και έπρεπε να έρθει επειγόντως. Εκείνη την ώρα, παράτησε το τηλέφωνό του, έβαλε το μπουφάν του, πήρε τα κλειδιά και την τσάντα του, βγήκε έξω, μπήκε στο αυτοκίνητό και έφυγε για την δουλειά του. Καθώς όμως έφευγε έτσι βιαστικά ξέχασε να κλείσει το μάτι  της κουζίνας και έτσι στο σπίτι του πήρε φωτιά. Όταν το συνειδητοποίησε η κυρία Πελαγία κάλεσε τη πυροσβεστική και μέχρι να έρθει, πήρε μόνη της έναν πυροσβεστήρα και άρχισε να σβήνει ό,τι μπορούσε. Μετά από πέντε λεπτά έφτασε και η πυροσβεστική και έσβησε με δυσκολία τη φωτιά. Παρόλα αυτά όπως φάνηκε αργότερα το σπίτι δεν είχε και πολλές καταστροφές.

Μετά από κάμποση ώρα, όταν κατέφθασε στο σπίτι του ο κύριος Ξενοφώντας, μη ξέροντας τίποτα, πήγε στο σπίτι της κυρίας Πελαγίας για να του εξηγήσει, για λίγη ώρα, αφού την σιχαινόταν για το όνομά της, τι είχε συμβεί στο σπίτι του. Αφού η κυρία Πελαγία του εξήγησε τι συνέβη στην οικεία του, ο κύριος Ξενοφώντας έφυγε θυμωμένος.

Την επόμενη μέρα, ο κύριος Ξενοφώντας ξαναπήγε στο σπίτι της κυρίας Πελαγίας και χτύπησε το κουδούνι της. Μόλις του άνοιξε εκείνη, αυτός της είπε: «Κυρία Πεπεπελαγία… θα με παπαπαντρευτείτε;» Τότε εκείνη του απάντησε ναι και λίγους μήνες αργότερα παντρευτήκανε και ο κύριος Ξενοφώντας έπαψε να μισεί ό,τι αρχίζει από «π».

ΤΕΛΟΣ

Εύα Σόρμα

ΣΤ1 -13ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

«Σαν τη μύγα μες στο γάλα»

Η επιεικής Ρούνη το Πιρούνι και ο διαφανής Λάκης  μπολάκης προετοιμάζονται για το διεθνές πρωτάθλημα «Σαν τη μύγα μες  στο γάλα».

Πήγαν λοιπόν να βάλουν τα φτερά τους όταν ανακάλυψαν ότι υπήρχε μια ατελείωτη ουρά για τα ποτήρια. Περίμεναν υπομονετικά, μόνο που, ο Λάκης ρωτούσε συνεχώς πόσα άτομα είχαν μείνει ακόμα. Σε λίγο πρόσεξαν μια φίλη τους ,τη Νήνα τη Ψήρα, που περίμενε κι αυτή λίγο παραπέρα διαβάζοντας ένα βιβλίο για το αειθαλές τρίχωμα. Πιο πέρα βρισκόταν και η Μπλίνα η πολυτελής πυγολαμπίδα η οποία διαρκώς κάθε λίγο και λιγάκι έβγαζε από την τσάντα της ένα καθρεφτάκι!

Όταν λοιπόν η διαρκής αναμονή αυτή τελείωσε και η συνεχής ομιλία σταμάτησε, ήρθε η σειρά των φίλων μας οι οποίοι είχαν μείνει τελευταίοι. Προτού όμως προλάβουν να μπουν σε ένα ποτήρι, μια μύγα πέρασε πετώντας σαν αστραπή από μπροστά τους και έβαλε γύρω γύρω ταμπέλες με την επιγραφή «Μπζζζ ζουίν ζιν» δηλαδή, «τέλος το γάλα, ελάτε πάλι αύριο»!

Χριστίνα Χατζάρα, στ΄1

Τα δυο ξωτικά

Όλγα Γεωργούλα , στ΄ 1

ΕΡΓΑΣΙΑ: Λέξεις. . .Φράσεις. . .Κείμενα ( β΄ τεύχος,σελ.24,5β )

(Περιγραφή εθίμου)


ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Στο χωριό μου, στην Καλλικράτεια Χαλκιδικής, γίνεται κάθε 12 με 15 Αυγούστου ένα πανηγύρι στην εκκλησία της Θεοτόκου που βρίσκεται στα Αμπελάκια Καλλικράτειας. Είναι φοβερό!Από τις 10 Αυγούστου έχει κλείσει ο δρόμος μπροστά στην εκκλησία, όπου έχουν αρχίσει να μαζεύονται κάθε είδους μικροπωλητές. Ο καθένας στήνει τον πάγκο του και τοποθετεί τα αμέτρητα μπιχλιμπίδια του. Μέσα σε μία μέρα όλα είναι έτοιμα. Από τις 12 Αυγούστου έχει αρχίσει να έρχεται κόσμος, Έλληνες αλλά και ξένοι, δικαιολογημένα φυσικά αφού η ατμόσφαιρα είναι μαγευτική. Ο δρόμος έχει γεμίσει πολύχρωμα φώτα από τις λάμπες που κρεμά πάνω από τους πάγκους ο κάθε πωλητής, από παντού ξετρυπώνουν χιλιάδες διαφορετικές μυρωδιές: από τους πάγκους με τους ξηρούς καρπούς, με τα παγωτά, το μαλλί της γριάς και το λαχταριστό ποπ-κορν! Από παντού ακούγονται φωνές, άγριες, θα έλεγε κανείς, αλλά αντιθέτως είναι γεμάτες χαρά.

Εγώ και η παρέα μου συνηθίζουμε να πηγαίνουμε την τελευταία νύχτα, στης 15 Αυγούστου. Αφού κάνουμε την καθημερινή μας βόλτα με τα ποδήλατα, κατευθυνόμαστε προς το πανηγύρι. Είναι αρκετά δύσκολο να περάσεις με το ποδήλατο, αλλά έχει πάρα πολύ πλάκα αφού συνέχεια αναγκαζόμαστε να φωνάζουμε σε αυτούς που έχουν κολλήσει στα κοσμήματα, ή στις πιο μεγάλες ηλικίες που  κάθονται και συζητάνε με τους μικροπωλητές.

Πιστεύω πως αυτό το πανηγύρι δίνει πολλή χαρά σε όλους όσους συμμετέχουν, αφού όλα τα Αμπελάκια γεμίζουν φωνές παιδιών, μεγάλων αλλά και πιο μεγάλων. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να μην σταματήσει ΠΟΤΕ αυτό το έθιμο και να μην σταματήσω και εγώ να πηγαίνω…

Στέλλα Ντοκμετζή, 4/2/2013

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Με λογισμό και μ’ όνειρο

ΕΡΓΑΣΙΑ: Πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη


Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ (Αβραάμ Σωτηριάδης)

Νίκος Καζαντζάκης (Όλγα Γεωργούλα)

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ:Συσκευές

ΕΡΓΑΣΙΑ: Με αφορμή το ποίημα της Μαριανίνας Κριεζή “Λιλιπούπολη” ζωγραφίζω τοΣιδερομάσα και γράφω την ιστορία του.

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ:Συσκευές

ΕΡΓΑΣΙΑ: Από το χαλκό στο γυαλί (Παρουσίαση της εξέλιξης συσκευών με την ανάπτυξη της τεχνολογίας,σελ.46,β΄τεύχος)


ραδιόφωνο 1 (Παρουσιάση Windows Media Player – Movie Maker – Όλγα Γεωργούλα ,στ΄1)

Η ιστορία του ρολογιού (Power Point- Χατζάρα Χριστίνα, στ΄1)

Η εξέλιξη της τηλεόρασης (Power Point- Ομαδική εργασία)

Ηλεκτρική σκούπα (Power Point- Ομαδική εργασία)

ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ:

Η εξέλιξη των οικιακών συσκευών στην Ελλάδα στις αρχές του 20 ου αιώνα, ΕΡΤ, εκπομπή ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΟΙΚΙΑΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

Στις αρχές του 20ου αιώνα οι άνθρωποι είχαν διαφορετικές συσκευές απ’ αυτές που έχουμε σήμερα εμείς. Για το φωτισμό οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν δάδες και λάμπες πετρελαίου. Η ηλεκτροδότηση ήρθε στα σπίτια γύρω στο 1960 και βοήθησε στην αντικατάσταση όλων των παλιών  συσκευών από ηλεκτρικές.

Τότε το πλύσιμο γινόταν στις σκάφες και στα κοφίνια. Οι γυναίκες για να πλύνουν τα ρούχα πήγαιναν είτε στα ποτάμια είτε στα πηγάδια. Για απορρυπαντικό χρησιμοποιούσαν στάχτη. Επειδή δεν υπήρχε δίκτυο ύδρευσης στα σπίτια, έπαιρναν νερό απ’ τα πηγάδια με τους τενεκέδες και το άδειαζαν στις στάμνες. Το πλυντήριο εφευρέθηκε πολύ αργότερα και ξεκούρασε τις γυναίκες.

Στις αρχές του αιώνα οι άνθρωποι κατανάλωναν αμέσως τα τρόφιμα που είχαν και δε χρειαζόταν το ψυγείο. Χρησιμοποιούσαν το <<φανάρι>> που εκεί έβαζαν τα λιγοστά τρόφιμα. Αργότερα εμφανίστηκε το ψυγείο πάγου που για να διατηρηθούν τα τρόφιμα έπρεπε να αγοράσουν πάγο από τον παγοπώλη. Τέλος το σημερινό ψυγείο ήρθε στα σπίτια, όταν όλα απέκτησαν ηλεκτροδότηση.

Το ίδιο έγινε και με το σίδερο. Στην αρχή υπήρχε ένα βαρύ σίδερο με κοκ και κάρβουνο. Μετά αυτό αντικαταστάθηκε από το απλό, ηλεκτρικό σίδερο, το ατμοσίδερο και τις πρέσες.

Γύρω στο 1940 ήρθε στην Ελλάδα το ραδιόφωνο. Το ραδιόφωνο ήταν μεγάλο, λειτουργούσε με μπαταρίες, έπιανε λίγους σταθμούς αλλά είχε ενδιαφέροντα προγράμματα. Αυτό σιγά, σιγά αντικαταστάθηκε από μικρά ραδιοφωνάκια που δουλεύουν με ρεύμα, από πικ-απ, από κασετόφωνα και από τα στερεοφωνικά.

Η πρώτη τηλεόραση ήταν ασπρόμαυρη με ελάχιστα κουμπιά στο πλάι. Αυτή έδωσε τη θέση της στην έγχρωμη 3D τηλεόραση με τηλεχειριστήριο.

Επίσης τηλέφωνο δεν είχαν όλοι. Συνήθως υπήρχε ένα σε κάθε χωριό. Τα παλιά τηλέφωνα είχαν καντράν αντί για κουμπιά. Μετά αντικαταστάθηκε από το απλό τηλέφωνο με κουμπιά και καλώδιο, από το ασύρματο τηλέφωνο και απ’ το κινητό.

Τα πρώτα αυτοκίνητα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν γερμανικά ταξί, ελάχιστα σε αριθμό. Μετά το 1960 όσοι είχαν την οικονομική άνεση άρχισαν να αποκτούν ιδιωτικά αυτοκίνητα. Σήμερα το αυτοκίνητο δεν είναι είδος πολυτελείας και θεωρείται απαραίτητο για κάθε οικογένεια, αφού το χρησιμοποιούν για όλες τις μετακινήσεις τους.

Νικολέτα Αργυριάδου, Στ1

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Ατυχήματα

ΕΡΓΑΣΙΑ: Δημιουργία φυλλαδίου με κανόνες για ασφαλή μετακίνηση των μαθητών/τριων  στο χώρο του σχολείου

 

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2013-2014 

ΤΑΞΗ: Στ ΄2 

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄ Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Ταξίδια, τόποι, μεταφορικά μέσα

ΕΡΓΑΣΙΑ: Λέξεις, φράσεις, κείμενα. . . (α΄τεύχος, σελ. 10, περιγραφή πράγματος)

 <<Βόλτες το καλοκαίρι με το καρότσι μου>> 

Δεν κάνω μόνο το καλοκαίρι βόλτα με το καρότσι μου, αλλά και το χειμώνα και το φθινόπωρο, αλλά και την άνοιξη. Μην γελάσετε, αλλά το καρότσι μου είναι ο καλύτερος μου φίλος, γιατί δε με παρατάει ποτέ!Και για αυτό προτείνω να σας πω τι έχω περάσει με το καρότσι μου.

Το καρότσι μου έχει πολλά χρώματα, οι μεγάλες του ρόδες έχουν πάνω αγγλικά γράμματα. Η θέση είναι γαλάζια κι από πίσω έχει ένα τσαντάκι που βάζω το νερό μου, το κινητό μου, τα πάντα.

Σε αυτό το καρότσι με θυμάμαι από τα νήπια μέχρι και τώρα. Σε αυτό το καρότσι έχω περάσει καλά, αλλά και κακά συναισθήματα. Έχω πέσει πολλές φορές. Θυμάμαι πολύ έντονα την ημέρα που έπεσα στο νηπιαγωγείο και χτύπησα πολύ σοβαρά!

Αυτό το καρότσι θα το θυμάμαι για πάντα!!!

Σοφία 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ: Γλώσσα στ΄ Δημοτικού

ΕΝΟΤΗΤΑ: Η ζωή έξω από την πόλη

ΕΡΓΑΣΙΑ: Τετράδιο Εργασιών, α΄τεύχος, σελ. 55

(Δημιουργία μιας “τρελής” ιστορίας με χρήση των αρχαιόκλιτων επιθέτων σε -ης,-ης,-ες)

 

ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Το διαφανές τζάμι έσπασε και το πήγανε στο πολυτελές νοσοκομείο. Εκεί  το επισκέφθηκε ο διεθνής ποδοσφαιριστής ο οποίος το έσπασε. Το τζάμι πήρε το αίμα του πίσω επιτήθοντάς  του. Αυτός αιμορράγησε και διανυκτέρευσε στο ίδιο δωμάτιο με το τζάμι .Όταν βγήκαν από το νοσοκομείο είχαν έναν συνεχή καβγά  για  όλη τους

τη ζωή!

 

 

Δημοσθένης Σαμπατάκος

13ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

Τάξη ΣΤ2

H ΠΟΛΥΛΟΓΟΥ ΠΑΝΤΟΦΛΑ

Μια φορά κι έναν καιρό, μια επιεικής  πολυλογού παντόφλα  παντρεύτηκε  έναν κουρδιστό διεθνούς  φήμης κινέζικο ποντικό .Η παντόφλα διαρκώς μιλούσε  γι ΄ αυτό ,  για να μην ακούει ο ποντικός την γκρίνια της την έκλεισε σε πολυτελές  τρελοκομείο και ησύχασε  για ΠΑΝΤΑ!!!

 

 

 

 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ   ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

   Στ΄2 

 

Η επίσκεψη στο Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων

Την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014 το ΣΤ1’ και η τάξη μου, το ΣΤ2’, επισκεφθήκαμε το Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στο χωριό Γέφυρα Θεσσαλονίκης, που απέχει μόνο 20’ από την πόλη.

Όταν φτάσαμε στο μουσείο, υπήρχαν δύο ξεναγοί. Μας συστήθηκαν και όταν μπήκαμε μέσα, το μουσείο έμοιαζε με σπίτι.

Η απορία μου λύθηκε όταν μας είπαν ήταν στην ουσία την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων μια έπαυλη χτισμένη από τον Ιταλοεβραίο Μοδιάνο, όπου υπάρχει λίγο πιο κάτω απ’ το χωριό κι η αγορά Μοδιάνο.

Η οικογένειά του για να προστατευτεί απ’ τους Τούρκους, το σπίτι είχε όλες τις πόρτες του ξύλινες, εκτός από τις δύο μπροστινές, που ήταν σιδερένιες και άφθαρτες.

Μετά, μας πήγαν σε μια αίθουσα και είδαμε ένα 20’ βίντεο που αφορούσε τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο. Σύμφωνα με την Ιστορία που μας είχε πει ο δάσκαλος της Ιστορίας στο σχολείο, κατάλαβα ότι αυτός ο πόλεμος έγινε επειδή οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν ήθελαν να αλλάξουν τα σύνορα της Σερβίας, του Μαυροβούνιου, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Αυτές οι χώρες διεκδίκησαν τα εδάφη της Τουρκίας. Επίσης μάθαμε ότι η Ελλάδα, που τότε ήταν μόνο η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα, τα Ιόνια νησιά και οι Κυκλάδες διπλασιάστηκε σε έδαφος και πληθυσμό.

Έπειτα, ξεναγηθήκαμε στην υπόλοιπη έπαυλη. Ήταν διώροφη, με πολλά δωμάτια. Στο δωμάτιο της εισόδου υπήρχε ένα σιντριβάνι στη μέση, που η οικογένεια χρησιμοποιούσε όταν ήταν κλεισμένη για αποφυγή των Τούρκων. Είχαν πολλά δωμάτια, επειδή κοιμούνταν αλλού οι άντρες και αλλού οι γυναίκες και όχι όπως σήμερα. Στον πάνω όροφο υπάρχει ένα εσωτερικό μπαλκόνι με θέα το ισόγειο. Υπήρχαν επίσης τρία μπάνια, δύο υπνοδωμάτια, μία κουζίνα, μια αποθήκη, ένα γραφείο και ένα σαλόνι.

Μας είπαν πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα, όπως ότι το σπίτι το πήρε το κράτος και ότι αργότερα πουλήθηκε σε διάφορες οικογένειες. Τελικά, πουλήθηκε στην οικογένεια Παπαγεωργίου.

Όταν τελειώσαμε την ξενάγηση, βγήκαμε από την έπαυλη και αριστερά υπήρχε ο τάφος του αρχηγού των Τούρκων,  Χασάν Ταξίν Πασά.

Δεξιά υπήρχε κυλικείο και παίξαμε, φάγαμε και διασκεδάσαμε.

Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα το εσωτερικό μπαλκόνι για τη θέα του και ο τάφος.

Θα ήθελα να ξαναπάω εκεί, επειδή μου άρεσε πολύ το σπίτι.

 

 

 

Ασημίνας  Κων/νος

Η επίσκεψη στο πολεμικό μουσείο

Την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη  της έκτης δημοτικού στο πολεμικό μουσείο. Το μουσείο από έξω ήταν  άσπρο και κίτρινο, και στην αυλή του υπήρχαν κανόνια και άλλα χρήσιμα  αντικείμενα στον πόλεμο. Είχε  πολλά παράθυρα και μέσα πολλές αίθουσες  και ένα κυλικείο. Εκεί μας μίλησε ένας στρατιωτικός για τον πόλεμο του 1940,τους Βαλκανικούς πολέμους και την επανάσταση του 1821.

Ο στρατιωτικός μας είπε ότι οι αγωνιστές φορούσαν τσαρούχια που ζύγιζαν 3-4 κιλά και μέσα στις φούντες τους υπήρχαν αιχμηρά αντικείμενα. Τα ρούχα  τους ,ήταν πολλά και ζεστά για να αντέχουν στα πολλά κρύα.

Οι γυναίκες της Πίνδου βοηθούσαν στον αγώνα κουβαλώντας  πολύ βαριά πολεμοφόδια. Οι  αγωνιστές πάθαιναν συχνά κρυοπαγήματα  και αναγκάζονταν  να κόψουν τα πάνω και τα κάτω άκρα. Όμως αρκετοί από  αυτούς δεν μπορούσαν να νοσηλευτούν στα νοσοκομεία.

Στις 4 Απριλίου οι Γερμανοί μπήκαν  με τανκς στη Θεσσαλονίκη. Επίσης,  οι Γερμανοί  έπεσαν       στην  μάχη της Κρήτης με αλεξίπτωτα. Σ’ εκείνη την μάχη υπήρξαν πολλοί νεκροί . Στις μεγάλες πόλεις και κυρίως στην Αθήνα, οι υπάλληλοι του δήμου περνούσαν από τα σπίτια και μάζευαν τους νεκρούς με τα κάρα.

Οι μητέρες δεν μπορούσαν να φροντίσουν  τα παιδιά τους και όταν εκείνα αρρώσταιναν και  τα πήγαιναν στα νοσοκομεία, δήλωναν ψεύτικα ονόματα για να τα πάρουν οικογένειες που μπορούσαν να τα φροντίσουν.

Το 1912 ξεκίνησαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι με πρωθυπουργό τον Βενιζέλο. Εκείνη την περίοδο η Ελλάδα διπλασίασε τα εδάφη της και η  Ευρώπη  χωρίστηκε σε δύο μέτωπα.

Τέλος, στο πολεμικό μουσείο υπάρχει μεγάλη συλλογή από όπλα καθώς και από στολές που φορούσαν στρατιώτες σε διάφορες χρονικές περιόδους.

Στ΄2,Γιαπανά Ροδούλα

Σαμακοβλή Έλενα

1ο κείμενο

Χθες επισκεφτήκαμε το μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στο χωριό Γέφυρα, λίγο πιο έξω από τη Θεσσαλονίκη.

 

Εξωτερικά έχει μια τεράστια και πολύ όμορφη αυλή. Λίγο πιο εκεί υπάρχει ο τάφος του Χασάν Ταξίν Πασά και μόλις έμπενες μέσα υπήρχε ένα μικρό σιντριβάνι. Επίσης υπήρχαν διάφορα όπλα και στολές, μέσα σε κάτι μεγάλα έπιπλα με γυάλινες πόρτες που έμοιαζαν με ντουλάπες. Είχε και άλλες αίθουσες στις οποίες μας ξενάγησε ένας κύριος.

 

Στην αρχή μας έβαλαν μέσα σε μια αίθουσα και παρακολουθήσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο, το οποίο μιλούσε για τον Α΄ και Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

 

Στην συνέχεια πηγαίναμε μέσα σε όλες αυτές τις αίθουσες και μας έλεγε τι ήταν και τι κάνουν.

 

Μπήκαμε στο δωμάτιο του Κωνσταντίνου και στης γυναίκας του. Επίσης μάθαμε ότι αυτό το σπίτι πέρασε από πολλούς ανθρώπους. Ήταν σπίτι αλλά έγινε επίσης και το αρχηγείο του Κωνσταντίνου. Το κτίριο αυτό χρησιμοποιήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1912 για τις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Έλληνα αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του Χασάν Ταξίν Πασά για την παράδοση της Θεσσαλονίκης στους Τούρκους.

 

Ο Μοδιάνο ήταν ένας Ιταλοεβραίος έμπορος και έτσι πήρε το όνομά του το μέρος που βρισκόταν το κτίριο.

 

Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους η Ελλάδα διπλασίασε τα εδάφη της και τους κατοίκους της.

 

Μου άρεσε πολύ το μουσείο γιατί έμαθα σημαντικά πράγματα για τον Α΄ και Β΄ παγκόσμιο πόλεμο που πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό.

 2ο κείμενο

 Την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου , οι μαθητές της Στ τάξης  επισκεφτήκαμε το μουσείο Βαλκανικών Πολέμων, το οποίο πριν από ένα αιώνα ήταν μια διώροφη εξοχική έπαυλη που είχε χτιστεί από τον Ιταλοεβραίο έμπορο Μοδιάνο στο χωριό Γέφυρα, λίγο πιο έξω από τη Θεσσαλονίκη.

 

Μόλις φτάσαμε στην αυλή του μουσείου αντικρίσαμε  μια τεράστια και πολύ όμορφη αυλή γεμάτη γρασίδι και δέντρα. Εκεί υπήρχαν μεγάλα κιόσκια, κυλικείο και μικρά σπιτάκια για τους υπηρέτες. Δίπλα από το μουσείο βρίσκεται ο τάφος του Χασάν Ταξίν Πασά , ο οποίος ήταν ο Οθωμανός διοικητής της Θεσσαλονίκης εκείνη την εποχή. Αφού περάσαμε τη βαριά, σιδερένια πόρτα της κεντρικής εισόδου του μουσείου, το πρώτο πράγμα που είδαμε ήταν  ένα μεγάλο σιντριβάνι, το οποίο εκτός από αισθητικούς λόγους βοηθούσε σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Στον πρώτο όροφο βρισκόταν η τραπεζαρία, το καθιστικό, η κουζίνα και μια αποθήκη. Όλος ο χώρος, η αρχιτεκτονική και η ατμόσφαιρα μας μετέφεραν στην περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ανεβαίνοντας στον επάνω όροφο είδαμε τα δωμάτια της οικογένειας, μια αποθήκη και μπάνια με πορσελάνινους νιπτήρες. Στο δωμάτιο που χρησιμοποίησε ο διάδοχος Κωνσταντίνος υπήρχε μια βιβλιοθήκη με πολύ παλιά και σπάνια βιβλία. Όλα τα έπιπλα  ήταν καλοδιατηρημένα και υπήρχαν αντικείμενα από χρυσό, ασήμι και πορσελάνη.

 

Στην αρχή της ξενάγησης μπήκαμε μέσα σε μια αίθουσα και παρακολουθήσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο, το οποίο μιλούσε για τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο. Στη συνέχεια πήγαμε σε όλους τους χώρους του μουσείου και ένας φαντάρος μάς ξενάγησε σ’ αυτούς. Από αυτά που ακούσαμε μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι σ’ αυτό το σημαντικό χώρο έγιναν οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή του πρωτόκολλου παράδοσης της Θεσσαλονίκης στους Έλληνες στις 26 Οκτωβρίου 1912. Ο πρώτος Βαλκανικός πόλεμος έγινε ανάμεσα στους συμμάχους Βαλκανικούς λαούς Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο και τους Τούρκους. Χάρη στην πολιτική ικανότητα του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, τη μαχητικότητα και την ανδρεία του ελληνικού στρατού που καθοδηγούσε επάξια ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος η Ελλάδα διπλασίασε τα εδάφη της και τους κατοίκους της.

 

Η εκδρομή μας κατέληξε με παιχνίδια στη φύση. Μου άρεσε πολύ το μουσείο γιατί έμαθα σημαντικά πράγματα για τον Α΄ και Β΄ παγκόσμιο πόλεμο που πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό.

 

ΕΝΟΤΗΤΑ: Συγγενικές σχέσεις

ΕΡΓΑΣΙΑ: Συγγραφή ποιήματος με θέμα τη μητέρα

 

Η μάνα μου

Μάνα έχω μόνο μία
και δε θέλω και καμία
Μα όσο κι αν μου φωνάζει
αυτό δεν με πειράζει

Ώρες, ώρες θέλω να τη σφάξω
αλλά μάλλον θα την κάψω
Γίνεται εκνευριστική
και τη λέω σπαστική

Τηγανίζει μια πατάτα
και μου λέει πλύν΄ τα πιάτα
Τότε την κοιτάζω
και αρχίζω να φωνάζω

Θέλω να μείνει στον τόπο
να μην κάνω εγώ τον κόπο
Τη ζωή μου να γλεντήσω
και να με ευχαριστήσω

Ν. Λ.  , Μάιος 2014

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια




Σχόλια (RSS)

Αφήστε μια απάντηση