Μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση από μαθητή της Α’ Λυκείου για το WordPress.

Την Πέμπτη 14 Απρίλιου 2016 πραγματοποιήθηκε η τριήμερη εκδρομή της Α΄ και Β΄ Λυκείου στον Βόλο. Οι μαθητές έπρεπε να βρίσκονται στον σχολειό στις 07:00π.μ. Η αναχώρηση έγινε στις 07:45π.μ.. Τα παιδιά από τα πρώτα λεπτά άρχισαν να τραγουδούν. Μάλιστα μια μαθήτρια είχε μεταφέρει όλα τα αγαπημένα της τραγούδια σε ένα CD και το και τα ακούσαμε από το CD player του πούλμαν.

 Στο ταξίδι για τον Βόλο κάναμε 2 στάσεις, με αποτέλεσμα να φτάσουμε εκεί γύρω στις 13:00. Όταν φτάσαμε στο Βόλο επισκεφτήκαμε το Αθανασάκειο  Αρχαιολογικό μουσείο. Μάλιστα η Α΄ λυκείου είχε ξεναγό. Μετά από το μουσείο μας άφησαν ελευθέρους στο λιμάνι για φαγητό και βόλτα. Στην συνέχεια πήγαμε στο ξενοδοχείο για να να ταχτοποιήσουμε τα πράγματα μας στα δωμάτια και να ξεκουραστούμε. Από τις 20:30 μέχρι τις 21:30 ήταν το βραδινό δείπνο στο ξενοδοχείο , το οποίο ήταν πραγματικά πολύ ωραίο. Μετά το δείπνο όλα τα παιδιά πήγαν στο δωμάτιο τους για να ετοιμαστούν για την βραδινή έξοδο. Κατά τις 22:00 πήγαμε σε ένα ντόπιο κλαμπ που άρεσε στα περισσότερα παιδιά.

Την επόμενη μέρα το πρωινό σερβιρίστηκε στις 09:00.Μετά από μια ώρα αναχωρήσαμε για τα χωριά του Πηλίου. Η πρώτη μας επίσκεψη έγινε στην οικία του Κοντού στην Ανακασιά. Στους τοίχους του  σπιτιού υπήρχαν ζωγραφιές ενός διασήμου λαϊκού ζωγράφου ,του Θεόφιλου. Κατόπιν πήγαμε στην Μακρινίτσα  όπου οι καθηγητές μας άφησαν ελευθέρους να κάνουμε βόλτα στην περιοχή .Κατά τις 13:30 ξαναμαζευτήκαμε στα πούλμαν και ύστερα γυρίσαμε πάλι στο Βόλο. Όταν φτάσαμε , οι περισσότεροι μαθητές φάγαμε σε διάφορές ντόπιες  ταβέρνες και μετά κάναμε βόλτα στο κέντρο του Βόλου. Κατόπιν όλοι γύρισαν στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούν για την βραδινή έξοδο.

Την δεύτερη ημέρα αποφασίσαμε  να πάμε σε ένα ρεμπετάδικο όπου και καθίσαμε μέχρι τις 00:00 . Παρόλα αυτά μια ομάδα μαθητών που δεν τους άρεσε αποφάσισε να φύγει και να πάει στο ξενοδοχείο με την συνοδεία ενός καθηγητή.

Την τρίτη και τελευταία μέρα όλοι ξυπνήσαμε και κατεβήκαμε κάτω για πρωινό. Μέχρι τις 10:00 όμως έπρεπε να έχουμε φτιάξει τις βαλίτσες μας. Σαν μια τελευταία επίσκεψη πήγαμε στις Μηλιές όπου επισκεφτήκαμε το τοπικό μουσείο. Μετά από μια ώρα περίπου φύγαμε από εκεί και ξαναγυρίσαμε στο Βόλο που και μας άφησαν οι καθηγητές ελευθέρους για μια τελευταία βόλτα και για να φάμε . Γύρω στις 16:00 αναχωρήσαμε για την Αθήνα. Μέχρι να φτάσουμε κάναμε 2 στάσεις στις οποίες τραβήξαμε φωτογραφίες σαν τάξη και σαν σχολειό .Μετά από πέντε ώρες ταξίδι φτάσαμε στην Αθήνα ενθουσιασμένοι και κατακουρασμένοι.

Η συγκεκριμένη συνταγή για πασχαλινά κουλουράκια έρχεται από την Σμύρνη, με σίγουρη επιτυχία και νοστιμιά λόγω καταγωγής. Είναι τα ‘κουλουράκια-σύννεφο’. Τόσο ανάλαφρα, τόσο αφράτα που νιώθεις λες κι έχεις πάρει ένα κομμάτι λευκού πουπουλένιου σύννεφου και το δαγκώνεις. Δεν απαρνούμαι τα σκληρά, τραγανά κουλούρια και μπισκότα φυσικά αλλά αυτά τα κουλουράκια έχουν την δική τους χάρη, είναι συνδυασμένα με την Λαμπρή και με την παράδοση που φέρνει το Πάσχα σε κάθε σπίτι και οικογένεια.

Προετοιμασία: 30-40 λεπτά να ετοιμάσετε την ζύμη και 1 ώρα και 30 λεπτά περίπου το ψήσιμο, ανάλογα με το μέγεθος ταψιού και κουλουριών. Σχετικά εύκολη και ευχάριστη συνταγή εάν την κάνετε με παρέα.

Υλικά (για 80-100 πασχαλινά κουλουράκια, ανάλογα το μέγεθος – όμως, όσο μικρότερα τόσο καλύτερα)
1,5 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις κοσκινισμένο
250 γρ. βούτυρο
500 γρ. ζάχαρη
3 αυγά
1/2 φλ. (125 ml) χυμό πορτοκάλι
1/2 φλ. (125ml) γάλα
15-20 γρ. αμμωνία
10 γρ. μπέικιν πάουντερ
1/2 κ.γ. σόδα
2-3 βανίλιες
ξύσμα από 2-3 πορτοκάλια

Προθερμαίνετε στον φούρνο στους 200 βαθμούς C.
Ετοιμάζετε την ζύμη: Σε μεγάλο μπρίκι ζεσταίνετε το γάλα με τις βανίλιες -να μην κάψει. Σε ένα κατσαρολάκι λιώνετε το βούτυρο. Το μεταφέρετε σε μεγάλο μπολ, προσθέτετε τη ζάχαρη και χτυπάτε με μίξερ. Προσθέτετε τα αυγά ένα-ένα συνεχίζοντας το χτύπημα. Ρίχνετε το μπέικιν πάουντερ. Διαλύετε τη σόδα στον χυμό πορτοκαλιού σε μπολ που κρατάτε πάνω από το μείγμα και τα προσθέτετε στο χτυπημένο μείγμα αυγών-ζάχαρης.

Σημείωση: Η σόδα μόλις διαλυθεί στον χυμό θα αρχίσει να αφρίζει και να ξεχειλίζει από το ποτήρι οπότε κάνετε αυτή την διαδικασία πάνω από το μπολ.

Διαλύετε την αμμωνία στο ζεστό γάλα με τον ίδιο τρόπο, πάνω από το μπολ. Ανακατεύετε. Ρίχνετε σταδιακά το αλεύρι συνεχίζοντας το χτύπημα. Όταν η ζύμη βαρύνει κι αρχίζει να σφίγγει, σταματάτε το μίξερ και συνεχίζετε το ζύμωμα με το χέρι. Προσθέτετε το αλεύρι μέχρι να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια. Η ζύμη δεν πρέπει να σφίξει πολύ, αλλά να είναι σχετικά μαλακή.

Πλάθετε τα πασχαλινά κουλουράκια: Παίρνετε μια ποσότητα σε μέγεθος καρυδιού και το ανοίγετε σε μακρύ μπαστούνι. Το στριφογυρίζετε (βλ. φωτό) ή κάνετε το κλασικό σχήμα της πλεξούδας με τρία μπαστούνια ή όποιο άλλο σας αρέσει. Σε ένα ταψί με λαδόκολλα τα τοποθετείτε με απόσταση 3-4 εκ. γιατί θα φουσκώσουν.

Ψήνετε τα κουλουράκια: Αλείφετε τα πασχαλινά κουλουράκια με χτυπημένο κρόκο αυγού για να γυαλίσουν και να πάρουν ωραίο χρυσαφένιο χρώμα. Ψήνετε στους 200 βαθμούς C για 15-20 λεπτά μέχρι να φουσκώσουν και να ροδίσουν. Έτοιμα.

Την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016 πραγματοποιήθηκε  διδακτική επίσκεψη  στη «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» του  Ιδρύματος Ωνάση από μαθητές της Α΄ Λυκείου  που παρακολουθούν το πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με τη συνοδεία των καθηγητών Γεροτόλιου Θωμά και Ευσταθίου Γιάννη. Στην επίσκεψη αυτή παρακολουθήσαμε το πρωτοποριακό θεατρικό έργο της Βιρτζίνια Γουλφ «ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ» σε σκηνοθεσία του  Δημήτρη Καρατζά.

 Αφορμή για την πραγματοποίηση αυτής της  επίσκεψης και την  παρακολούθηση του συγκεκριμένου θεατρικού έργου στάθηκε  το θέμα του Προγράμματος Αγωγής Υγείας “Συζητήσεις Εφήβων¨ και οι σκέψεις και οι προβληματισμοί που προέκυψαν στις συναντήσεις του προγράμματος για την ταυτότητα των εφήβων  και για το  κατά πόσο αυτοί γνωρίζουν  τον εαυτό τους. Επειδή πιστεύουμε στον παιδαγωγικό ρόλο του θεάτρου, αναζητήσαμε ένα θεατρικό έργο που να σχετίζεται με τους προβληματισμούς μας και καταλήξαμε μετά από έρευνα στην Εφηβική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και στο έργο της Βιρτζίνια Γουλφ«ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ»

 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Σχετικά με το έργο η επίσημη περίληψη του  από την ιστοσελίδα της Στέγης είναι η εξής:

«Τα κύματα αφηγούνται την ιστορία μιας παρέας φίλων από την πρώτη μέρα του σχολείου έως τη δύση της ζωής τους. Έξι φίλοι που μεγαλώνουν με διαφορετικά όνειρα, διαφορετικούς στόχους, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ξαναπροσπαθούν, βιώνουν την απώλεια, ματώνουν και θριαμβεύουν άδοξα και ένδοξα. Άλλοτε ακολουθώντας την «άμπωτη» και άλλοτε την «παλίρροια» του λόγου, το κείμενο μιλά για τη φιλία, τον έρωτα, τη διαφορετικότητα, τη ζωή που περνάει, την απώλεια, την αγωνία της ύπαρξης και της συνύπαρξης· ανησυχίες που όλες ξυπνούν με ορμή στην εφηβεία.

Στην υπόθεση συμμετέχουν μια παρέα έξι φίλων, σε εννέα διαφορετικές ηλικιακές φάσεις της ζωής τους, από τα παιδικά χρόνια μέχρι τα γεράματα. Μέσα σε μια πραγματικότητα άλλοτε πιο ομαλή, άλλοτε πιο σκληρή και πιο βίαιη, αλλά ποτέ εύκολη, η Σούζαν, η Ρόντα, η Τζίννυ, ο Μπέρναρντ, ο Νέβιλ και ο Λούις –οι πρωταγωνιστές της Βιρτζίνια Γουλφ- αυτοπροσδιορίζονται και  ετεροπροσδιορίζονται διαρκώς. «Κυματίζοντας» ανάμεσα στο ομαδικό και στο ατομικό, στην παρέα και στη μοναχικότητα, οι ήρωές της προσπαθούν να βρουν το νόημα στη ζωή.
Έξι διαφορετικές ιστορίες συνθέτουν μία ενιαία ιστορία, με άξονα τη φιλία, τον έρωτα, την αγάπη, το θάνατο, την απώλεια και την κοινή μνήμη. Οι ήρωες των Κυμάτων περνούν από πολλά… κύματα και βιώνουν όλες εκείνες τις σημαντικές και ασήμαντες εμπειρίες που τους καθορίζουν. Όλοι τους αλληλοσυμπληρώνονται.

  Έξι συν ένας. Έξι ηθοποιοί, έξι πραγματικοί χαρακτήρες και μία φιγούρα απόκοσμη, ένα ίνδαλμα που όλοι ποθούν, θαυμάζουν και ζηλεύουν. Σαν τα κύματα παρομοιάζεται η ανθρώπινη ύπαρξη στα Κύματα της Βιρτζίνια Γουλφ. Σαν τα κύματα της θάλασσας με τη συνεχή ροή, αλλά και το πρόσκαιρο ύψος που χάνεται γρήγορα»

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ ΚΑΙ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΜΕ “ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ” :

Σημαντικά στοιχεία, χαρακτηριστικά και ιδέες του έργου προέρχονται από τις βιωματικές εμπειρίες της συγγραφέα αυτού, Βιρτζίνια Γουλφ. Η Βιρτζίνια Γουλφ γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1882 και αυτοκτόνησε στις 28 Μαρτίου του 1941. Είχε μια πολύ διαταραγμένη ζωή που περιλάμβανε το θάνατο της μητέρας της και  του πατέρα της, το γάμο της σε συνδυασμό με την ερωμένη της, τους νευρικούς κλονισμούς και το ίδρυμα όπου «μπαινόβγαινε» για όλη της τη ζωή και τέλος την αυτοκτονία της. Τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ζωής της, αποτέλεσαν τη βάση και πολλές φορές το κεντρικό θέμα για πολλά από τα έργα της, όπως και για αυτό που παρακολουθήσαμε στην επίσκεψή μας, «Τα κύματα».

 ΚΑΠΟΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ:

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης του έργου, Δημήτρης Καρατζάς αναφέρει:

 «Τα κύματα ήταν αγαπημένο μυθιστόρημα από τα χρόνια της εφηβείας μου. Η παράσταση, εστιάζοντας στο ρυθμό, τη μουσικότητα του λόγου και τη δραματουργία του ήχου, προσπαθεί από σπαράγματα να συνθέσει ένα τραγούδι, μια οικουμενική φωνή μέσα από την οποία ανά τους αιώνες οι άνθρωποι –περαστικοί– προσπαθούν να αντιληφθούν το μυστήριο της ζωής.»

ΤΙ ΑΠΟΚΟΜΙΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ:

Ειδικότερα, το νόημα που αποκόμισαν τα παιδιά σαν γενική εικόνα για το θέμα του έργου ήταν αρκετά κοντά στην πραγματικότητα. Οι περισσότεροι μαθητές που συμμετείχαν στην επίσκεψη κατάφεραν να εισπράξουν κάτι από αυτό. Το κύριο νόημα του κειμένου σχετίζεται άμεσα με την επιθυμία της συγγραφέα να θέσει κάποια ερωτήματα  όπως:

        «ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ;»,  

«ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΟΣΟ ΟΙ ΑΛΛΟΙ;»,

«ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ»,

«ΠΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΣΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΣΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ;»,

«ΠΩΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ»

 και γενικότερα τέτοιου είδους προβληματισμούς αναφορικά με τον εαυτό μας και το τι έχουμε προσπαθήσει-πετύχει κατά τη διάρκεια της ζωής μας.

   Σε γενικές γραμμές, η υπόθεση του έργου αυτού ανταποκρινόταν σε μεγάλο βαθμό στις απορίες που είχαν δημιουργηθεί  στις  «Συζητήσεις εφήβων» του προγράμματος Αγωγής Υγείας.

 Συνεχώς προέκυπτε  το ερώτημα για την άγνοια της προσωπικής ταυτότητας- «Λεπτό το λεπτό. Ώρα την ώρα. Ποιος είμαι;».

  Επίσης στο έργο υπήρχε και η ιδέα πως η ζωή είναι μια δυσκολία που ξεπερνιέται – «Η ζωή είναι καλή, η ζωή υποφέρεται. Η Τρίτη ακολουθεί τη Δευτέρα, και μετά έρχεται ή Τετάρτη» ανοίγοντας έτσι ένα διάλογο με τη  ¨Μαρία- Νεφέλη” του Οδ. Ελύτη:

                “Ω μουσική, ω Κυριακή συννεφιασμένη
στον μέσα κόσμο του καθρέφτη
εκεί που βηματίζω ψάχνοντας την αληθινή μου μέρα
που κρατώ και ανοίγω σαν ομπρέλα παλαιή

                                           την θάλασσα πάνω απ’ το κεφάλι μου
λάμπει ο βυθός με τα χρωματιστά του βότσαλα σαν άστρα.
Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη
πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα.”

   Στη συζήτηση που ακολούθησε στο σχολείο, στις συναντήσεις της ομάδας  κάθε Τετάρτη 14.10-13.40, υπήρχαν και κάποια σημεία του κειμένου των οποίων το ‘‘κρυφό’’ νόημα δε γινόταν κατανοητό από όλους μας και γενικά δημιουργούνταν διχογνωμία πάνω σε θέματα,  όπως  το παρακάτω:

  «Γιατί τούτη η ζωή δεν είναι μία – ούτε και γνωρίζω πάντα αν είμαι άντρας ή γυναίκα, ο Μπέρναρντ ή ο Νέβιλ, ο Λούις, ή Σούζαν, η Τζίννυ ή η Ρόντα — έτσι αλλόκοτη είναι η επαφή του ενός με τον άλλον».

  Τέλος, το έργο κατάφερε να  δημιουργήσει προβληματισμούς σχετικά με την ταυτότητα του καθενός, τη ζωή και τα γεγονότα που την καθορίζουν, όπως εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί,διαβάζοντας  τις απόψεις των μαθητών.

Παρακάτω παρουσιάζονται αυτούσιες οι ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ:

• Στην παράσταση,που παρακολουθήσαμε στις 15 Ιανουαρίου στη Σ.Γ.Τ, μου έκανε εντύπωση η πρωτοπορία του σκηνικού κάτι που με τράβηξε να την παρακολουθήσω με ενδιαφέρον. Ακόμα ο ήρωας που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο Μπέρναρντ, γιατί, ενώ στην αρχή φαινόταν ο πιο σταθερός, στο τέλος αποδείχτηκε ο πιο μπερδεμένος αυτός που έψαχνε περισότερο απ’ όλους το ”ποιος είναι;”.

                                                                                                   Δημήτρης

• Μου άρεσε πολύ η παράσταση. Με άγγιξαν όλοι οι ήρωες και από τον καθένα κρατάω κάποια κοινά στοιχεία με μένα. Με εντυπωσίασε περισσότερο το γεγονός ότι δεν ήταν το “ κλασσικό “ θέατρο, αλλά οι ηθοποιοί έπαιζαν δίπλα μας και ένιωθα πολύ κοντά την υπόθεση και τους ίδιους, σαν να αποτελούσαμε κι εμείς μέρος της παραστασης. Ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία!!!

                                                                                                         Αντωνία

• Η παράσταση “Τα Κύματα” μου φάνηκε πολυ εδιαφέρουσα.Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν το ότι μπόρεσα να ταυτιστώ με έναν από τους ήρωες-ηθοποιούς, αλλά και το ότι καθίσαμε όλοι μαζί και με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να έρθουμε πιο κοντά.

• Οι ηθοποιοί ήταν πολύ πειστικοί. Όλοι οι ρόλοι είχαν στοιχεία από τους εαυτούς μας. Επίσης ο τρόπος που ήταν σκηνοθετημένο έκανε τα συναισθήματα μας πιο έντονα.
• Εντυπωσιακό!!! Θέτει προβληματισμούς, αγγίζει την ψυχολογία του καθενός με συγκινητικό τρόπο. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους ηθοποιούς, καθώς μιμήθηκαν και έπαιξαν καταπληκτικά τους ρόλους τους και ειδικότερα τον Μπέρναρν

                                                                                                                        Ιουλία

• Το έργο ήταν υπέροχο!!! Οι ήρωες ήταν ένας καθρέφτης συναισθημάτων. Χωρίς να το επιδιώκουν σ’ έβαζαν σε προβληματισμό που μόνη μου δεν θα μπορούσα να σκεφτώ.Ο τρόπος που έπαιζαν οι ηθοποιοί ήταν εκπληκτικός. Το πάθος, που έβγαζαν μέσα από τα λόγια τους, η έκφραση των προσώπων τους και το όλο αποτέλεσμα αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Ήταν μια εμπειρία που δε θα ξεχάσω.

                                                                                                         Ιωάννα

• Με εντυπωσίασε το γεγονός ότι ο κάθε ηθοποιός-ήρωας εξέφραζε προβληματισμούς και ανησυχίες που ο κάθε έφηβος έχει. Έτσι ήταν αρκετά εύκολο να ταυτιστούμε με έναν από αυτούς.

• Μου έκανε εντύπωση το ότι ο καθένας, ενώ δεν είχε πολύ μεγάλη αυτοεκτίμηση, πίστευε ότι οι άλλοι έχουν. Αυτό μας δείχνει ότι όλοι έχουμε τις ανασφάλειες μας, που πρέπει να ξεπεράσουμε.

• Το έργο που είδαμε είχε βαθύ νόημα , γιατί εξέφραζε το συνεχές ερώτημα των εφήβων, αλλά και της ζωής γενικότερα “Ποιός είμαι;” και οδηγούσε με έναν περίπλοκο τρόπο στο ενδιαφέρον συμπέρασμα για τη μοναδικότητα της ζωής του καθενός.

                                                                                                              Σπύρος

• Το θεατρικό έργο που παρακολουθήσαμε στις 15/1/2016 ήταν σε μεγάλο βαθμό σχετικό με το πρόγραμμα Α.Υ. που παρακολουθούμε και τα θέματα των εφήβων. Το κείμενο ήταν εξαιρετικό το ίδιο και το περιβάλλον, καθώς και οι γρήγορες ενναλλαγές των χαρακτήρων.

                                                                                                     Μάσσιμο

• Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν στο τέλος το σκηνικό με τις κιθάρες καθώς και η εναλλαγή των συναισθημάτων. Κάποιοι ηθοποιοί ήταν υπερβολικοί.

                                                                                                      Δέσποινα

• Εντύπωση μου έκανε ο ρόλος της Ρόντα και ο τρόπος με τον οποίο ο κάθε χαρακτήρας εξέφραζε τα συναισθήματα του. Υπήρχε ένταση, απότομη αλλαγή συναισθημάτωνκαι μεγάλη παραστατικότητα.

                                                                                                        Μάγδα

• Το γεγονός που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η εναλλαγή και η κλιμάκωση των συναισθημάτων που εξέφραζαν οι ηθοποιοί , αλλά και η ένταση με την οποία ένιωθαν αυτό που υποδύονταν.

• Ήταν κάτι διαφορετικό. Μια ξεχωριστή εμπειρία . Όμως μπορώ να πω ότι με μπέρδεψε με τις συνεχείς εναλλαγές των ρόλων, αν και ταυτίστηκα με κάποιους χαρακτήρες. Ανακάλυψα κομμάτια του εαυτού μου που μέχρι πρότινος έψαχνα να βρω

                                                                                                                                  Εύη

• Μου έκανε εντύπωση ο χαρακτήρας της Ρόντα, γιατί ταυτίστηκα σε μεγάλο βαθμό. Περισσότερο μου άρεσε η διαπίστωση ότι οι άνθρωποι έχουμε την τάση να μιμηθμε άλλους να τους μοιάσουμε. Ίσως αυτό να το θεωρούμε θετικό κατά βάση όταν το κάνουμε. Αλλά έτσι δεν είμαστε στην ουσία ; ……….ένας ακόμα κλώνος;

• Μου άρεσε, που οι ηθοποιοί σε κοίταγαν στα μάτια και μπορούσαν να αναπτύξουν μια διαφορετική σχέση με τον καθένα από μας ξεχωριστά.

• Οι ηθοποιοί εξέφραζαν πάρα πολύ έντονα τα συναισθήματα τους και έκαναν αντιληπτό ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό της εφηβείας : την ιδέα που έχουμε οι έφηβοι ότι δεν είμαστε τέλειοι και ότι θα πρέπει να μιμηθούμε τους άλλους, που θεωρούμε καλύτερους από μας.

                                                                                                                                  Ζωή

Τι διαφορά έχουν;

Τί διαφορά έχουν τα γουρούνια από τα Πάντα; – Τα γουρούνια τρώνε τα πάντα, ενώ τα Πάντα δεν τρώνε τα γουρούνια!

Πάω να δώσω αίμα!

Καθότανε το λιοντάρι στο δάσος και χάζευε. Ξαφνικά περνάει το μυρμήγκι τρέχοντας! “Για που το βάλες έτσι βιαστικός;” ρωτά το λιοντάρι. “Δεν τα έμαθες; Τράκαρε ο ελέφαντας με τον ιπποπόταμο!”. “Ε, και εσύ τι τρέχεις;”. “Πάω να δώσω αίμα!”

Η δωδεκάχρονη Στέφανι Έντγκλ βρίσκεται αναπάντεχα κληρονόμος μιας ανυπολόγιστης περιουσίας: ο θείος της, συγγραφέας βιβλίων τρόμου, κληροδοτεί στην ανιψιά του την έπαυλή του αλλά κι έναν αθέατο έως τότε κόσμο, όπου παρελαύνουν ο τρόμος, το μυστήριο, η περιπέτεια και η μαγεία. Μέρος του κόσμου αυτού είναι και ο Σκαντάγκερι Πλέζαντ, ένας ζωντανός σκελετός με την ιδιότητα του ντετέκτιβ, τη δύναμη του μάγου και το χάρισμα της ευφυΐας. Το γοητευτικό πειραχτήρι και η Στέφανι, αναζητώντας το “Σκήπτρο των Γηραίων”, ένα όπλο με ασταμάτητη καταστροφική δύναμη, δίνουν μαζί σκληρές μάχες ενάντια στο κακό, που τους φέρνουν άλλοτε κοντά στη χαρά κι άλλοτε κοντά στον πόνο και στη φρίκη. Πόσο διαφορετικός, τελικά είναι ο μαγικός κόσμος του Σκαλντάγκερι από το γήινο κόσμο της Στέφανι, όταν το καλό και το κακό είναι μοιρασμένα εξίσου ανάμεσά τους;

I can see every tear you’ve cried
like an ocean in your eyes
All the pain and the scars have left you cold
I can see all the fears you face
through a storm that never goes away
Don’t believe all the lies that you’ve been told

I’ll be right here now
to hold you when the sky falls down
I will always
be the One who took your place
When the rain falls
I won’t let go
I’ll be right here

I will show you the way back home
never leave you all alone
I will stay until the morning comes
I’ll show you how to live again
and heal the brokenness within
Let me love you when you come undone

When daybreak seems so far away
reach for my hand
When hope and peace begin to fray
still I will stand

When the rain falls I won’t let go
I’ll be right here.

COLDPLAY

Οι Coldplay (Κόλντ Πλευ) είναι βρετανικό συγκρότημα της εναλλακτικής ροκ μουσικής που δημιουργήθηκε στο Λονδίνο το 1996. Το συγκρότημα αποτελείται από τους Κρις Μάρτιν (Chris Martin, πρώτη φωνή, πλήκτρα, κιθάρα), Τζόνι Μπάκλαντ (Jonny Buckland πρώτη κιθάρα), Γκάι Μπέριμαν (Guy Berryman, μπάσσο) και Γουίλ Τσάμπιον (Will Champion, ντράμς, φωνητικά και άλλα μουσικά όργανα).

Βιογραφία:

Oι “Coldplay” έγιναν ευρέως γνωστοί με την κυκλοφορία του σινγκλ τους Yellow. Ακολούθησε το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο Parachutes (2000), το οποίο ήταν υποψήφιο για το βραβείο Mercury.

Ακολούθησε το δεύτερο άλμπουμ τους, A Rush of Blood to the Head (2002), το οποίο κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών και το βραβείο του καλύτερου άλμπουμ της χρονιάς στα βραβεία του μουσικού περιοδικού ΝΜΕ.

Το 2005 κυκλοφόρησαν το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο X&Y, το οποίο είχε την ίδια θετική αντιμετώπιση από τον κόσμο.

Το τέταρτό τους άλμπουμ Viva la Vida or Death and All His Friends που κυκλοφόρησε το 2008, με παραγωγό τον Μπράιαν Ίνο πήρε εξαιρετικές κριτικές και ήταν υποψήφιο για πολλά Βραβεία Γκράμι, τρια εκ των οποίων, τελικά, κέρδισε. Οι “Coldplay” πούλησαν πάνω από 50.000.000 άλμπουμ.

Οι “Coldplay”, στα πρώτα τους βήματα, δέχτηκαν πολλές κριτικές οι οποίες σύγκριναν την μουσική τους με εκείνη των Radiohead, Jeff Buckley, U2 και Travis. Οι Coldplay επηρεάστηκαν έντονα από άλλους μουσικούς. Στο “A Rush of Blood to the Head” είχαν δεχτεί επιρροή από τους Echo & the Bunnymen, Kate Bush και George Harrison, στο “X&Y” από τους Johnny Cash και Kraftwerk και στο “Viva la Vida or Death and All His Friends” από τους Blur, Arcade Fire και My Bloody Valentine. Οι Coldplay υπήρξαν ενεργοί υποστηρικτές διαφόρων κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων, όπως η καμπάνια “Oxfam’s Make Trade Fair” και η Διεθνής Αμνηστία. Οι Coldplay, επίσης, συμμετείχαν σε διάφορα φιλανθρωπικά προγράμματα όπως είναι οι “Band Aid 20”, “Live 8”, “Sound Relief” και “Teenage Cancer Trust”.

Ιστορία

Δημιουργία

Τα μέλη του συγκροτήματος γνωρίστηκαν όταν ήταν φοιτητές στο University College του Λονδίνου (UCL) το Σεπτέμβριο του 1996. Ο Μάρτιν και ο Μπάκλαντ ήταν τα αρχικά μέλη των Coldplay, οι οποίοι είχαν γνωριστεί στην εβδομάδα γνωριμίας του πανεπιστημίου. Πέρασαν το υπόλοιπο ακαδημαϊκό έτος, σχεδιάζοντας την δημιουργία ενός συγκροτήματος, το οποίο θα ονομαζόταν Pectoralz. Αργότερα, ένας συμμαθητής τους, ο Guy Berryman, έγινε μέλος του συγκροτήματος. Το 1997 το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Starfish. Την ίδια χρονιά έδωσαν συναυλίες σε διάφορα μικρά κλαμπ στο Κάμντεν για να τραβήξουν την προσοχή διαφόρων μάνατζερ. Ο Μάρτιν προσέγγισε τον παλιό του συμμαθητή Φιλ Χάρβεϊ (Phil Harvey), ο οποίος ακολουθούσε κλασσικές σπουδές στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και του ζήτησε να γίνει ο μάνατζερ του συγκροτήματος. Από εκείνη την μέρα, ο Φιλ θεωρείται το πέμπτο μέλος των Coldplay.

Το συγκρότημα ολοκληρώθηκε, όταν έγινε μέλος και ο Γουίλ Τσάμπιον, και ήταν έτοιμο για δράση. Ο Γουίλ μεγάλωσε παίζοντας πιάνο, κιθάρα, μπάσο και ιρλανδική φλογέρα και γρήγορα έμαθε ντραμς, παρόλο που δεν είχε προηγούμενη πείρα. Το συγκρότημα, τελικά, κράτησε το όνομα Coldplay, το οποίο πρότεινε ο Τιμ Κρόμπτον (Tim Crompton), ένας συμφοιτητής τους, ο οποίος χρησιμοποίησε, παλαιότερα, το όνομα αυτό για το συγκρότημά του. To 1997, o Μάρτιν γνώρισε τον φοιτητή των κλασσικών Τιμ Ράις-Όξλεϊ (Tim Rice-Oxley).

Κατά τη διάρκεια διημέρου τους στον ποταμό Virginia Water έπαιξαν ο καθένας τα δικά του τραγούδια, στο πιάνο. Ο Κρις συνειδητοποίησε ότι ο Τιμ Ράις-Όξλεϊ ήταν ταλαντούχος και του πρότεινε να μπει στο συγκρότημα, στα πλήκτρα. Ο Τιμ αρνήθηκε γιατί το δικό του συγκρότημα, οι “Keane”, ήταν, ήδη, αρκετά γνωστοί. Το γεγονός αυτό άφησε τους Coldplay αμετάβλητους και τα δυο συγκροτήματα με τέσσερα μέλη.

Πρώτα Βήματα

Το 1998, το συγκρότημα κυκλοφόρησε 500 αντίγραφα του Safety EP. Οι περισσότεροι δίσκοι δόθηκαν σε φίλους και δισκογραφικές εταιρείες και μόνο 50 έμειναν διαθέσιμοι για το κοινό. Το Δεκέμβρη, οι Coldplay υπέγραψαν με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Fierce Panda. Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, η οποία αποτελείτο από τρια τραγούδια, ονομαζόταν Brothers and Sisters EP και ηχογραφήθηκε ταχύτατα, μέσα σε μόλις τέσσερις μέρες, το Φεβρουάριο του 1998.

Όταν τελείωσαν με τις τελικές τους εξετάσεις, οι Coldplay υπέγραψαν με τη δισκογραφική Parlophone, με συμβόλαιο για πέντε άλμπουμ, την άνοιξη του 1999. Μετά την πρώτη τους εμφάνιση στο Glastonbury, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το τρίτο EP, το οποίο είχε τον τίτλο The Blue Room. 5.000 αντίγραφα διατέθηκαν στο κοινό τον Οκτώβριο και το σινγκλ τους Bigger Stronger παίχτηκε από το BBC Radio 1. Κατά την διάρκεια της ηχογράφησης του The Blue Room, υπήρξαν ταραχές. Ο Κρις έδιωξε τον Γουίλ από το συγκρότημα και μετά από θερμές παρακλήσεις του, του επέτρεψε να επιστρέψει. Ο ίδιος, αργότερα, πήγε σε κέντρο απεξάρτησης από το αλκοόλ. Εκείνη την εποχή στο συγκρότημα μπήκαν κανόνες ώστε να διασφαλιστεί η ενότητά του. Οι Coldplay ήταν δημοκρατικοί και τα κέρδη θα μοιράζονταν στα ίσα, σε όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Οι Coldplay λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσαν και συγκροτήματα όπως οι U2 και οι R.E.M. Τέλος, συμφώνησαν να διώχνουν όποιον έπαιρνε απαγορευμένες ουσίες.

Καριέρα

Δημιουργία              

Τα μέλη του συγκροτήματος γνωρίστηκαν όταν ήταν φοιτητές στο University College του Λονδίνου (UCL) το Σεπτέμβριο του 1996. Ο Μάρτιν και ο Μπάκλαντ ήταν τα αρχικά μέλη των Coldplay, οι οποίοι είχαν γνωριστεί στην εβδομάδα γνωριμίας του πανεπιστημίου. Πέρασαν το υπόλοιπο ακαδημαϊκό έτος, σχεδιάζοντας την δημιουργία ενός συγκροτήματος, το οποίο θα ονομαζόταν Pectoralz. Αργότερα, ένας συμμαθητής τους, ο Guy Berryman, έγινε μέλος του συγκροτήματος. Το 1997 το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Starfish. Την ίδια χρονιά έδωσαν συναυλίες σε διάφορα μικρά κλαμπ στο Κάμντεν για να τραβήξουν την προσοχή διαφόρων μάνατζερ. Ο Μάρτιν προσέγγισε τον παλιό του συμμαθητή Φιλ Χάρβεϊ (Phil Harvey), ο οποίος ακολουθούσε κλασσικές σπουδές στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και του ζήτησε να γίνει ο μάνατζερ του συγκροτήματος. Από εκείνη την μέρα, ο Φιλ θεωρείται το πέμπτο μέλος των Coldplay.

Το συγκρότημα ολοκληρώθηκε, όταν έγινε μέλος και ο Γουίλ Τσάμπιον, και ήταν έτοιμο για δράση. Ο Γουίλ μεγάλωσε παίζοντας πιάνο, κιθάρα, μπάσο και ιρλανδική φλογέρα και γρήγορα έμαθε ντραμς, παρόλο που δεν είχε προηγούμενη πείρα. Το συγκρότημα, τελικά, κράτησε το όνομα Coldplay, το οποίο πρότεινε ο Τιμ Κρόμπτον (Tim Crompton), ένας συμφοιτητής τους, ο οποίος χρησιμοποίησε, παλαιότερα, το όνομα αυτό για το συγκρότημά του. To 1997, o Μάρτιν γνώρισε τον φοιτητή των κλασσικών Τιμ Ράις-Όξλεϊ (Tim Rice-Oxley).

Κατά τη διάρκεια διημέρου τους στον ποταμό Virginia Water έπαιξαν ο καθένας τα δικά του τραγούδια, στο πιάνο. Ο Κρις συνειδητοποίησε ότι ο Τιμ Ράις-Όξλεϊ ήταν ταλαντούχος και του πρότεινε να μπει στο συγκρότημα, στα πλήκτρα. Ο Τιμ αρνήθηκε γιατί το δικό του συγκρότημα, οι “Keane”, ήταν, ήδη, αρκετά γνωστοί. Το γεγονός αυτό άφησε τους Coldplay αμετάβλητους και τα δυο συγκροτήματα με τέσσερα μέλη.

Πρώτα Βήματα

Το 1998, το συγκρότημα κυκλοφόρησε 500 αντίγραφα του Safety EP. Οι περισσότεροι δίσκοι δόθηκαν σε φίλους και δισκογραφικές εταιρείες και μόνο 50 έμειναν διαθέσιμοι για το κοινό. Το Δεκέμβρη, οι Coldplay υπέγραψαν με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Fierce Panda. Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, η οποία αποτελείτο από τρια τραγούδια, ονομαζόταν Brothers and Sisters EP και ηχογραφήθηκε ταχύτατα, μέσα σε μόλις τέσσερις μέρες, το Φεβρουάριο του 1998.

Όταν τελείωσαν με τις τελικές τους εξετάσεις, οι Coldplay υπέγραψαν με τη δισκογραφική Parlophone, με συμβόλαιο για πέντε άλμπουμ, την άνοιξη του 1999. Μετά την πρώτη τους εμφάνιση στο Glastonbury, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το τρίτο EP, το οποίο είχε τον τίτλο The Blue Room. 5.000 αντίγραφα διατέθηκαν στο κοινό τον Οκτώβριο και το σινγκλ τους Bigger Stronger παίχτηκε από το BBC Radio 1. Κατά την διάρκεια της ηχογράφησης του The Blue Room, υπήρξαν ταραχές. Ο Κρις έδιωξε τον Γουίλ από το συγκρότημα και μετά από θερμές παρακλήσεις του, του επέτρεψε να επιστρέψει. Ο ίδιος, αργότερα, πήγε σε κέντρο απεξάρτησης από το αλκοόλ. Εκείνη την εποχή στο συγκρότημα μπήκαν κανόνες ώστε να διασφαλιστεί η ενότητά του. Οι Coldplay ήταν δημοκρατικοί και τα κέρδη θα μοιράζονταν στα ίσα, σε όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Οι Coldplay λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσαν και συγκροτήματα όπως οι U2 και οι R.E.M. Τέλος, συμφώνησαν να διώχνουν όποιον έπαιρνε απαγορευμένες ουσίες.

X&Y (2004-2006)

Οι Coldplay πέρασαν μεγάλο μέρος του 2004 μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κάνοντας διάλειμμα από την μεγάλη περιοδεία τους και ηχογραφώντας το τρίτο τους άλμπουμ. Το Μαΐο, ο Κρις και η γυναίκα του, η ηθοποιός Γκουίνεθ Πάλτροου γιόρτασαν τη γέννηση της κόρης τους, Apple.

Το τρίτο τους άλμπουμ, με τον τίτλο “X&Y”, κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2005 σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ευρώπη. Έγινε το πιο δημοφιλές άλμπουμ της χρονιάς 2005, με πωλήσεις 8.300.000 δίσκων παγκόσμια. Το κορυφαίο κομμάτι του άλμπουμ, που είχε τον τίτλο Speed of Sound, πρωτοπαίχτηκε στα ραδιόφωνα και κυκλοφόρησε στα διαδικτυακά μουσικά μαγαζιά στις 18 Απριλίου και κυκλοφόρησε σε CD στις 23 Μαΐου του 2005. To άλμπουμ ανέβηκε στο νούμερο 1 σε 30 χώρες, παγκόσμια, και ήταν το τρίτο άλμπουμ που ανελίχθηκε στην κορυφή τόσο γρήγορα στην ιστορία του UK Chart. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν ακόμα δυο σινγκλ: Το Fix You το Σεπτέμβρη και το Talk το Δεκέμβρη. Το τελευταίο βασίστηκε στη μελωδία του τραγουδιού Computer Love, που κυκλοφόρησε το 1981 από το γερμανικό συγκρότημα της synthpop Kraftwerk, το οποίο αναβίωσε την προηγούμενη χρονιά ο Νορβηγός κιθαρίστας Erik Wøllo. Παρόλη την διαφημιστική επιτυχία του X&Y, οι κριτικές ήταν λιγότερο ενθουσιώδεις από εκείνες των προηγούμενων άλμπουμ. Ο κριτικός των New York Times, John Pareles, περιέγραψε τους Coldplay σαν “το πιο ανυπόφορο συγκρότημα της δεκαετίας”. Οι συγκρίσεις που γίνονταν μεταξύ των Coldplay και των U2 γίνονταν όλο και πιο συχνά.

Από τον Ιούνιο του 2005 μέχρι τον Ιούλιο του 2006, οι Coldplay έκαναν περιοδεία που ονόμασαν “Twisted Logic”, που περιελάμβανε εκδηλώσεις όπως το Coachella, Isle of Wight Festival, Glastonbury και the Austin City Limits Music Festival. Τον Ιούλιο του 2005 εμφανίστηκαν στο Live 8 στο Hyde Park, όπου έπαιξαν το “Bitter Sweet Symphony” των Verve, με τον Richard Ashcroft στα φωνητικά. Το Σεπτέμβριο, οι Coldplay ηχογράφησαν μια νέα έκδοση του How You See The World, με διορθωμένους στίχους για το φιλανθρωπικό album Help!: A Day in the Life. Το Φεβρουάριο του 2006, κέρδισαν τα βραβεία του Καλύτερου Album και του Καλύτερου Single της χρονιάς στα Βραβεία BRIT. To 2006 κυκλοφόρησαν τα single The Hardest Part και What If. Το White Shadows κυκλοφόρησε στο Μεξικό, τον Ιούνιο του 2007.

Viva la Vida or Death and All His Friends (2006–2009)

Τον Οκτώβριο του 2006, οι Coldplay ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο τέταρτο άλμπουμ τους με τον τίτλο Viva la Vida or Death and All His Friends με παραγωγό τον Brian Eno. Κάνοντας διάλειμμα από την ηχογράφηση, το συγκρότημα περιόδευσε στην Λατινική Αμερική, στις αρχές του 2007.

Ο Chris περιέγραφε το Viva la Vida σαν μια νέα κατεύθυνση για τους Coldplay. Πρόκειται για μια αλλαγή από τα τρία προηγούμενα album τους, τα οποία αναφέρονταν σε εμάς σαν τριλογία. Είπε, επίσης, οτι το album χαρακτηρίζεται από λιγότερο falsetto, αφού επέτρεψε στη χαμηλότερη φωνή του να έχει την προτεραιότητα. Το Violet Hill είναι επιβεβαιωμένα, το πρώτο single που ακούστηκε στα ραδιόφωνα στις 29 Απριλίου 2008. Μετά την πρώτη ακρόαση του τραγουδιού στο ραδιόφωνο, διατέθηκε δωρεάν για κατέβασμα από την ιστοσελίδα του συγκροτήματος, για μια εβδομάδα (το κατέβασαν πάνω από 2.000.000 άτομα), μέχρι που έγινε και εμπορικά διαθέσιμο στις 6 Μαΐου 2008. Το Violet Hill μπήκε στο βρετανικό Top 10 και το Top 40 των Ηνωμένων Πολιτειών (μπήκε, επίσης, και στο Top 10 των Hot Modern Rock Tracks) και πήγε αρκετά καλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Το ομώνυμο τραγούδι Viva la Vida κυκλοφόρησε αποκλειστικά από το iTunes και έγινε το πρώτο τραγούδι του συγκροτήματος που ανέβηκε στο νούμερο ένα του Billboard Hot 100, και το πρώτο τους νούμερο ένα στο Ηνωμένο Βασιλείο, σύμφωνα μόνο από τις πωλήσεις που έγιναν από το κατέβασμα του τραγουδιού.

Στις 15 Ιουνίου 2008, το Viva la Vida or Death and All His Friends, ανέβηκε στην κορυφή του UK album chart, παρόλο που είχε διατεθεί για πώληση στην άγορα, μόλις 3 μέρες πριν. Σε εκείνο το διάστημα πώλησε 302,000 αντίγραφα. Το BBC, μάλιστα, το χαρακτήρισε ως “μια από τις πιο γρήγορα πωληθείσες δισκογραφικές δουλειές στην ιστορία του UK Chart”. Μέχρι το τέλος του Ιουνίου, έσπασαν ακόμα ένα ρεκόρ για το πιο πολυκατεβασμένο album όλων των εποχών. Τον Οκτώβριο του 2008, οι Coldplay κέρδισαν δυο Q Awards.

Singles

Από το Parachutes

• Shiver (2000)
• Yellow (2000)
• Trouble (2000)
• Don’t Panic (2001)

Από το A Rush of Blood to the Head

• In My Place (2002)
• The Scientist (2002)
• Clocks (2003)
• God Put a Smile upon Your Face (2003)

Από το X&Y

• Speed of Sound (2005)
• Fix You (2005)
• Talk (2005)
• The Hardest Part (2006)
• What If (2006)
• White Shadows (2007)

Από το Viva la Vida or Death and All His Friends

• Violet Hill (2008)
• Viva la Vida (2008)
• Lost! (2008)
• Lovers in Japan (2008)
• Strawberry Swing (2009)

Από το Mylo Xyloto

• Every Teardrop Is a Waterfall (2011)
• Paradise (2011)
• Charlie Brown (2012)
• Princess Of China (2012)
• Hurts Like Heaven (2012)

Από το Prospekt’s March

• Life in Technicolor II (2009)

Ghost Stories

• Magic
• Midnight
• A Sky Full of Stars
• True Love
• Ink

A Head Full of Dreams

• Adventre of a Lifetime

Singles που κυκλοφόρησαν χωρίς άλμπουμ

• Brothers & Sisters (1999)
• Lhuna (με τη Kylie Minogue) (2008)
• Christmas Lights (2010)
• Atlas (2013)
• Hymn for the Weekend

Την Τετάρτη 27/1/2016 το σχολείο μας συμμετείχε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ”Βουλή των Εφήβων”. Συγκεκριμένα, 14 μαθητές της Β Λυκείου εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα αυτό. Οι υποψήφιοι έφηβοι βουλευτές έλαβαν τους κωδικούς και συμμετείχαν στην πρώτη δραστηριότητα “Το παιχνίδι των ερωτήσεων“, κατά τη διάρκεια της οποίας χρειάστηκε να απαντήσουν σε 30 ερωτήσεις σχετικά με τη Βουλή και το Πολίτευμα.

Τη Δευτέρα 18/4/2016 ένας από τους 14 μαθητές του σχολείου μας κληρώθηκε για την ανάδειξη των εφήβων βουλευτών. Τα αποτελέσματα της κλήρωσης βρίσκονται στον παρακάτω σύνδεσμο http://www.efivoi.gr/results/ .

Η Βουλή των Εφήβων είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Βουλής των Ελλήνων, το οποίο λειτουργεί από το σχολικό έτος 1995-1996 και απευθύνεται στους μαθητές όλων των σχολείων της χώρας, του απόδημου ελληνισμού και της Κύπρου. Έχει ως κύριο στόχο την καλλιέργεια της θετικής στάσης των νέων, απέναντι στα κοινά καθώς και την ευαισθητοποίηση τους σχετικά με αρχές, κανόνες και αξίες της Δημοκρατίας. Για να συγκροτηθεί η Βουλή των Εφήβων, οι μαθητές καταθέτουν κάποιες συγκεκριμένες εργασίες που αξιολογούνται και λαμβάνουν, με βάση αυτές, κλήρους. Στο τέλος των δραστηριοτήτων επιλέγονται με κλήρωση (πραγματοποιείται με βάση τους κλήρους κάθε μαθητή) 300 έφηβοι-βουλευτές, οι οποίοι συγκροτούν τη Βουλή των Εφήβων, και συνεδριάζουν στις αίθουσες της Βουλής των Ελλήνων τον Ιούλιο. Συγκεκριμένα, 260 έφηβοι-βουλευτές προέρχονται από σχολεία της Ελλάδας, 20 από την Κύπρο και 20 από ελληνικά σχολεία της αλλοδαπής.

Το πρόγραμμα  αγωγής υγείας επισκέφτηκε το ίδρυμα Λασκαρίδη για να συζητήσει με ειδικούς.

Η συζήτηση είχε θέμα την κοινωνική ευθύνη και το πώς αυτή επηρεάζει τη ζωή των νέων και όχι μόνο.

Η επίσκεψη και η συζήτηση με τον ειδικό διήρκησε μία ώρα και τριάντα λεπτά από τις 12:00 μέχρι τις 13:30. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης το κλίμα στην αίθουσα ήταν φιλικό και τα παιδιά της ομάδας ένιωσαν πολύ άνετα.

Οι μαθητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας καθώς και οι μαθητές της Α’2 τάξης που ήταν προσκεκλημένοι από τον υπεύθυνο καθηγητή του προγράμματος είχαν καταπληκτική συμπεριφορά τόσο κατά την διάρκεια όσο και κατά την μετακίνηση από το σχολείο μέχρι το ίδρυμα και αντίστροφα.

Οι εντυπώσεις των μαθητών για την επίσκεψη αυτή ήταν πάρα πολύ καλές και οι μαθητές δήλωσαν εντυπωσιασμένοι.