Γράμματα σε μητέρες, παιδιά, αδερφές ή και από στρατιώτες σε άλλους στρατιώτες.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ: ΓΡΑΜΜΑ από το μέτωπο
«Σου γράφω… Κι όμως τόση είν’ η σιγή που με κυκλώνει,
που, λέω, αν άνοιγα τα χείλη θ’ άκουες τη φωνή μου…
…..
»Κι αυτό ‘ναι που με κάνει
την ώρα τούτη να Σου γράφω, φίλε,
να Σε ρωτήσω: “Είστ’ έτοιμοι ή δεν είστε
να τη δεχτείτε τέτοιαν άνοιξη;”.
Πες μου, φίλε…
»Αλλ’ όχι… αλλ’ όχι… Τι θα πεις, το ξέρω!
»Πνέμα γυμνό ! Ευωδιά σπαθιού, πλυμένου
μες στ’ άχαρο αίμα των οχτρώνε! Νίκη,
νίκη στα σκιάχτρα απ’ άκρη σ’ άκρη… Τρόμος,
ναι, τρόμος στα φαντάσματα!
Η Ελλάδα
θε να γυρίσει να ‘βρει την Ελλάδα!”
Φίλε, χαίρε!»
Σε μια γιορτή διαφορετική της επετείου του OΧΙ του 1940, μαθητές και καθηγητές χωρισθήκαμε στα τμήματα αλλά και συνενωθήκαμε στο προαύλιο του σχολείου μας τηρώντας τις αποστάσεις αλλά επι-κοινωνώντας το μήνυμα της μεγάλης γιορτής για ειρήνη και ανθρωπισμό.
Αφήστε μια απάντηση