ΧΑΙΡΕ ΒΑΡΟΣ ΑΣΗΚΩΤΟΝ!

Της μαθήτριας Τέγου Μαρίας

Στις μέρες μας αποτελεί πια κοινωνικό φαινόμενο η αδιαφορία και η απάθεια προς οτιδήποτε πέραν του ατομικού. Πιο συγκεκριμένα, ο σύγχρονος άνθρωπος δε νοιάζεται για τα κοινά ούτε για το κράτος του ούτε καν για τον συνάνθρωπό του.

Η αδιαφορία ως προς τα κοινά λαμβάνει τη μορφή μιας πίστεως ότι όποιος ασκεί την εξουσία, αυτό το κάνει  μόνο για το δικό του συμφέρον. Ωστόσο,  η ψυχολογία των εκλογέων μοιάζει καταρρακωμένη, αφού η εναλλακτική μιας άλλης προοπτικής μάλλον απουσιάζει.

Ακόμη μια πεποίθηση που είναι δημοφιλής είναι ότι την ευθύνη για τα δυσάρεστα της επικαιρότητας δεν  τη φέρει ποτέ ο λαός. Το βάρος της ευθύνης μετατοπίζεται με σοβαρότατες επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων: ο λαός παύει να προστατεύει τα δικαιώματά του και μένει θεατής  μπροστά σε σοβαρές πολιτικές αποφάσεις που αφορούν τον ίδιο και τα παιδιά του.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στα χρόνια μας αδιαφορούμε ακόμη για τον συνάνθρωπό μας. Όταν κάποιος χρειάζεται τη βοήθειά μας τις περισσότερες φορές δεν του τη δίνουμε: η φιλανθρωπία που δεν αποφέρει κέρδος είναι μάλλον χάσιμο χρόνου! Αυτό, βέβαια, δείχνει πόσο απάνθρωπη είναι η σημερινή κοινωνία. Κι όταν κάποιος προσπαθήσει να βοηθήσει σε μια δύσκολη κατάσταση, όλοι τον κοιτούν με καχυποψία και με μια δόση μίσους, επειδή πιστεύουν  πως υποκρύπτεται η δολιότητα στις προθέσεις του.

Στη σύγχρονη εποχή το συμφέρον έχει μεγαλύτερη αξία ακόμη και από τον ίδιο τον άνθρωπο. Αλλά ποια η ευθύνη του λαού! Χαίρε βάρος ασήκωτον!