Με την εξέταση του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας θα αρχίσουν αύριο, Παρασκευή 31 Μαΐου 2024, οι  Πανελλαδικές Εξετάσεις για τους υποψηφίους των Γενικών Λυκείων, που διεκδικούν μία από τις 68.851 θέσεις της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το ερχόμενο ακαδημαϊκό έτος, 2024-25.

Η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία είναι το μοναδικό μάθημα Γενικής Παιδείας στο οποίο θα εξεταστούν οι υποψήφιοι των ΓΕΛ. Από την Τρίτη 4 Ιουνίου έως και την Τετάρτη 12 Ιουνίου, οι υποψήφιοι θα εξετάζονται σε μαθήματα Προσανατολισμού.

Καλή δύναμη και κάθε επιτυχία στους υποψήφιους !!!

Με τον διεθνή όρο φράκταλ           ( μορφόκλασμα ή μορφοκλασματικό σύνολο) στα Μαθηματικά  , τη Φυσική αλλά και σε πολλές επιστήμες ονομάζεται ένα γεωμετρικό  σχήμα που επαναλαμβάνεται αυτούσιο σε άπειρο βαθμό μεγέθυνσης. Το φράκταλ παρουσιάζεται ως ένα περίπλοκο σχέδιο με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού. Χαρακτηριστικό επομένως των φράκταλ είναι η αυτό-ομοιότητα.

Τα φράκταλ σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να προκύψουν από τύπο που δηλώνει αριθμητική, μαθηματική ή λογική επαναληπτική διαδικασία ή συνδυασμό αυτών. Η πιο χαρακτηριστική ιδιότητα των φράκταλ είναι ότι είναι γενικά περίπλοκα ως προς τη μορφή τους, δηλαδή εμφανίζουν ανωμαλίες στη μορφή σε σχέση με τα συμβατικά γεωμετρικά σχήματα. Κατά συνέπεια δεν είναι αντικείμενα τα οποία μπορούν να οριστούν με τη βοήθεια της ευκλείδειας γεωμετρίας. Έχουν λεπτομέρειες, οι οποίες όμως γίνονται ορατές μόνο μετά από μεγέθυνσή τους σε κάποια κλίμακα.

Φράκταλ   συναντάμε και στη φύση, χωρίς όμως να υπάρχει άπειρη λεπτομέρεια στη μεγέθυνση όπως στα φράκταλ που προκύπτουν από μαθηματικές σχέσεις. Ως παραδείγματα φράκταλ στη φύση, μπορούμε να αναφέρουμε την χιονονιφάδα, τα φύλλα των φυτών ή οι διακλαδώσεις των  αιμοφόρων αγγείων.

Ο όρος προτάθηκε από τον  Μπενουά  Μάντελμπορτ το 1975 και προέρχεται από τη λατινική λέξη  fractus, που σημαίνει “σπασμένος”, “κατακερματισμένος”.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την αναγκαιότητα εισαγωγής των φράκταλ αναφέρουμε το εξής παράδειγμα:

Η περίμετρος ενός νησιού εννοείται ότι είναι ορισμένη. Ωστόσο, αν χρησιμοποιήσουμε ακρίβεια ενός μέτρου για να την μετρήσουμε, θα την βρούμε μικρότερη από ότι πραγματικά είναι γιατί δεν θα μπορέσουμε να μετρήσουμε τις κοιλότητες που είναι μικρότερες του ενός μέτρου. Αν μετρήσουμε με ακρίβεια ενός εκατοστού, πάλι θα χάσουμε ορισμένες κοιλότητες. Έτσι καταλήγουμε σε απειροστά μικρή μονάδα μέτρησης και η περίμετρος του νησιού θα γίνει άπειρη. Η επιφάνεια όμως του νησιού, η έκτασή του δηλαδή, είναι ορισμένη. Το παράδοξο αυτό, το οποίο η Ευκλείδεια Γεωμετρία αδυνατεί να εξηγήσει, αντιμετωπίζεται με τα φράκταλ.