α) Δημιουργία κινήτρου για μάθηση, κοινωνική αλληλεπίδραση και συμμετοχή στις ομαδικές δραστηριότητες.
β)Χρήση συστήματος ενίσχυσης, δηλαδή αμοιβών για την αύξηση των επιθυμητών συμπεριφορών και μείωση των μη επιθυμητών.
γ)Εξασφάλιση της επιτυχίας του παιδιού, κατά την εκτέλεση των δραστηριοτήτων(έργα αντίστοιχα των δυνατοτήτων του παιδιού).
δ)Ενίσχυση της ανεξαρτησίας, που σημαίνει ότι ο παιδαγωγός δίνει τη δυνατότητα επιλογής στο παιδί και του παρέχει τη βοήθεια που χρειάζεται για την ολοκλήρωση της εργασίας.
ε)Ένταξη πολλών ρουτινών στο καθημερινό πρόγραμμα δραστηριοτήτων που αυξάνουν την προβλεψιμότητα των γεγονότων και παρέχουν στον αυτιστικό μαθητή πολλές ευκαιρίες για μίμηση και τήρηση των κοινωνικών κανόνων της τάξης.
στ)Οργάνωση καθημερινών δραστηριοτήτων με χρήση εικόνων.Ο δάσκαλος χρησιμοποιεί οπτικά ερεθίσματα αποφεύγοντας την πολυπλοκότητα των προφορικών οδηγιών.
