Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και ευελπιστώ σε μια καλή και μακροχρόνια συνεργασία με πολλά άρθρα και ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις.
Έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε μια χώρα που η κάθε σπιθαμή του εδάφους της μαρτυρεί πολιτισμό και ιστορία. Εκτός από τους ιστορικούς τόπους με παγκόσμια ακτινοβολία – Αθήνα, Δελφοί, Ολυμπία και πολλοί άλλοι – μνημεία υπάρχουν παντού: αρχαία ιερά και εξωκλήσια σε σχεδόν απάτητες βουνοκορφές, και στο βυθό των θαλασσών μας, καταποντισμένα λιμάνια, πλοία, έργα τέχνης, απλοί αμφορείς και τόσα άλλα, σε μεγάλο πλήθος. Είναι ένα προνόμιο μοναδικό, το οποίο, όμως, δημιουργεί και τη σοβαρή υποχρέωση της προστασίας αυτής της κληρονομιάς.
Θα έλεγε κανείς πως τα Δίκτυα έχουν γίνει για να φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά, αφού τους βοηθάνε να επικοινωνούν. Όμως αυτό δεν ισχύει πάντα. Τι να κάνει το Μέσο, όταν αυτοί που το χρησιμοποιούν είναι γεμάτοι εμπάθεια, μισαλλοδοξία και επιθετικότητα ; Όταν καταδυναστεύονται από προκαταλήψεις και η σκέψη τους είναι γεμάτη στερεότυπα ; Για αυτούς το Δίκτυο είναι ένας τρόπος να εκφράσουν το εκάστοτε πάθος τους.
Για τους αρχαίους Ρωμαίους, ο ελληνικής καταγωγής θεός Ιανός συμβόλιζε την είσοδο, το ξεκίνημα και το τέλος.
Την είσοδο, γιατί κάθε καινούρια εμπειρία αποτελεί και ένα πέρασμα, το ξεκίνημα,
γιατί κάθε πέρασμα μας φέρνει μπροστά σε μία νέα πραγματικότητα και το τέλος, γιατί κάθε νέα πραγματικότητα προϋποθέτει τη ρήξη με το παρελθόν και το θάνατο του παλαιού.
- Ο Ιανός όμως είναι περισσότερο γνωστός,£
- επειδή απεικονίζονταν πάντοτε με δύο πρόσωπα
- που κοιτούσαν προς αντίθετες κατευθύνσεις, ίσως για να υποδηλώσουν
- ότι το μέλλον μας παρουσιάζεται συνήθως με δύο τελείως διαφορετικά πρόσωπα (ένα θετικό και ένα αρνητικό).
- Αναγνωρίζοντας λοιπόν τη σοφία των αρχαίων,
- ακολουθώ και εγώ το παράδειγμά τους παραθέτοντας σας δύο αντίθετες προτάσεις
- για την παγκοσμιοποίηση.