…από τον ελληνικό κινηματογράφο.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.
Νεαρός γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ? αργήσεις!
Νεαρός γιος: Ε, τότε ν’ αργήσω για να ‘μαι και ξοφλημένος!
(Γαμπρός απ? το Λονδίνο)
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Δε μου λες; Εσύ θα άντεχες αν έβλεπες τη γυναίκα σου πάνω στο τραπέζι να χορεύει;
Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω… Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ? άντεχε…
(Διπλοπενιές)
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω…
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
(Δεσποινίς διευθυντής)
Γιατρός: Βήξτε, παρακαλώ… Πιο δυνατά… Μα, πιο δυνατά, δεν έχετε δύναμη;
Κώστας Βουτσάς: Δύναμη έχω, γρίππη δεν έχω!
(Ένας άφραγκος Ωνάσης)
Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω…
(Ένας τρελός τρελός Βέγγος)
Ψηφοφόρος: Μαρτζώκος.
Θανάσης Βέγγος: Τι θέλετε;
Ψηφοφόρος: Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!
Θανάσης Βέγγος: Τι ‘ν’ αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε…
Ψηφοφόρος: Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!
Θανάσης Βέγγος: Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.
Ψηφοφόρος: Να μου τα προσέχετε.
Θανάσης Βέγγος: Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!
(Ζητείται ψεύτης)
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Που είναι η κυρία σου παιδί μου;
Οικιακή βοηθός: Εξήλθεν έξω!
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα…
(Η γυναίκα μου τρελάθηκε)
Ορέστης Μακρής: Καλλιόπη Πάπας. Δηλαδή Παππά λεγότανε, αλλά φαίνεται πως εκεί κάτω όπου βρουν παπά τον κάνουν Πάπα!
(Η Θεία απ’ το Σικάγο)
Μεθυσμένος: Γιατί (χικ) να μου το πει εμένα αυτό (χικ) κύριε πόλισμαν;
Αστυφύλακας: Ε, τι σου είπε;
Μεθυσμένος: Δε θυμάμαι. Αλλά (χικ) γιατί να μου το πει;
(Η καφετζού) (Στο κρατητήριο)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ένα ποντίκι! Μα, επάνω μου είπαν ότι δεν έχει ποντίκια!
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ε, τότε να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω!
(Η κόρη μου σοσιαλίστρια)
Γεωργία Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Γεωργία Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;
(Η κυρά μας η μαμή)
Γεωργία Βασιλειάδου: Και θα μ’ αφήσεις μόνη με τον ταξιτζή;
Μίμης Φωτόπουλος: Ε, τώρα δε φοβάται πια. Σε συνήθισε.
(Η ωραία των Αθηνών)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πολλά δολάρια… Ποτάμι ρέει το χρήμα [στην Αμερική]… Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω δολάρια…
Θανάσης Βέγγος: Κι εμείς εδώ το έχουμε αυτό, αλλά με κατσαρίδες!
(Θα σε κάνω βασίλισσα)
(Διανέλλος και Βέγγος πέφτουν να κοιμηθούν και πριν περάσει ένα λεπτό ο Βέγγος αρχίζει να ροχαλίζει)
Λαυρέντης Διανέλλος: Ροχαλίζεις πάντα;
Θανάσης Βέγγος: Μόνο όταν κοιμάμαι…
(ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ)
Μάρω Κοντού: Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;
Δημήτρης Νικολαίδης: Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.
Μάρω Κοντού: Γιατί;
Δημήτρης Νικολαίδης: Έ, βλέπεις… το άνοιξα με λοστό!
(Μια Ιταλίδα απ? την Κυψέλη)
Νίκος Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που ‘σαι… Κάντα μου μυθιστόρημα.
Ξένια Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Νίκος Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
(Ο θησαυρός του μακαρίτη)
Νίκος Ρίζος: Και είναι μεγάλη η αδερφή σου;
Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, δεν είναι και σαν την Πελοπόνησσο…
(Οι γαμπροί της Ευτυχίας)
(Ο μικρός γιος έχει φέρει τη μηχανή μέσα στο σαλόνι) Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι ?ν? αυτό βρε; Εδώ μου την κουβάλησες; Γι? αυτό φαγώθηκες να στην αγοράσω;
Γιος: Αφού κάτω δεν κλείνει καλά η πόρτα και μπορεί να μου την κλέψουνε…
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ωραία! Έχουμε μια μοτοσυκλέτα στην τραπεζαρία, να βάλουμε κι από ένα τζιπ στις κρεβατοκάμαρες και να το κάνουμε Σώμα Αμέσου Δράσεως!
(Κάθονται στο τραπέζι να φάνε, και τα παιδιά ορμάνε στα φαγητά) Λάμπρος Κωσταντάρας: Κάντε και κανένα σταυρό βρε παιδιά, κάντε και κανένα σταυρό! Να μας βγει σε καλό! (Κάνουν όλοι από ένα γρήγορο σταυρό)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σταυρό είπα! Όχι μαντολίνο!
(Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι)
Βασίλης Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται φασολάδες!
(Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας)
Δημήτρης Νικολαίδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ?ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια μου πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει…
Δημήτρης Νικολαίδης: Γράμματα ξέρεις;
Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)
Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν τελειώσαμε. Την Τετάρτη που έρχεται θα είναι έτοιμες.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα γιατί τόσο αργά; Εμείς βιαζόμαστε!
Θανάσης Βέγγος: Αν βιαζόσαστε, να σας δώσω μερικές που έχω έτοιμες;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα αυτοί δε θα είμεθα εμείς!
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αυτές που θα σας βγάλω, θα είστε εσείς;
(Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης)
[Στο βενζινάδικο] Μίμης Φωτόπουλος: Άντε, κάνε με επιλοχία!
Βενζινάς: Τι;
Μίμης Φωτόπουλος: Κοπάνα μου τρία γαλόνια!
(Το σωφεράκι)
Νίκη Λινάρδου: Που μπορεί κανείς να κάνει ένα μπάνιο;
Χρήστος Δοξαράς: Στο ποτάμι.
Νίκη Λινάρδου: Μα εγώ θέλω ζεστό μπάνιο!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Στο ποτάμι, το Δεκαπενταύγουστο…
(Υπάρχει και φιλότιμο)
