Ένα αφιέρωμα στον Άγιο Νεκτάριο, τον γνήσιο ιεράρχη Κυρίου.
Να σου χαρίσω, μια τούφα τσάι του βουνού, με όλο το άρωμά του; Ολάνθιστο, ολοκίτρινο, έτσι όπως σε προσμένει τον Ιούλιο στις πλαγιές του βουνού, έτοιμο με καλοκαιρινό χαμόγελο κάτω απ΄τον ήλιο. Τί λες;
Ο ΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΦΙΣΤΕΣ
Τον παλιό καιρό οι βασιλιάδες έκαναν μεταξύ τους πολέμους για να περνάνε τον καιρό τους και να πολλαπλασιάζουν τα πλούτη τους. Αλλά κι όταν τύχαινε να βασιλεύει ειρήνη, πάλι είχαν βρει τρόπο αυτοί για να διασκεδάζουν και να πλουτίζουν: Συγκέντρωναν στις αυλές τους, τους καλύτερους σοφούς και σοφιστές κι αυτοί εφευρίσκανε αινίγματα και περίεργα ερωτήματα που τα έστελναν ο ένας βασιλιάς στον άλλον! Όποιος έλυνε τα αινίγματα και κέρδιζε στους αγώνες εξυπνάδας, αποχτούσε πλούσια δώρα. Αν έχανε, πλήρωνε αυτός τον άλλον.
Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας, που είχε τον Αίσωπο στην αυλή του, έγινε ζάμπλουτος. Γιατί ο Αίσωπος επινοούσε αινίγματα που κανένας δεν μπορούσε να λύσει, ενώ ο ίδιος μάντευε πάντα τις σωστές απαντήσεις. Αυτό τους είχε ανησυχήσει όλους, σοφούς και βασιλιάδες. Κάποτε λοιπόν συνάχτηκαν στην Αίγυπτο όλοι οι σοφιστές από την Ηλιούπολη και βάλαν στον Αίσωπο το παρακάτω αίνιγμα:
«Είναι ένας τεράστιος ναός και στηρίζεται σε έναν στύλο. Και ο στύλος αυτός ακουμπά σε δώδεκα παλάτια που το καθένα στέκει πάνω σε τριάντα κολώνες. Και μέσα σ΄αυτόν τον ναό ζούνε μόνο δυο γυναίκες που δεν βλέπει η μια την άλλη».
— Αυτό το αίνιγμα, ακόμα και τα παιδιά μπορούν να το λύσουν, είπε ο Αίσωπος. Ο ναός είναι ο κόσμος και ο στύλος είναι ο χρόνος. Τα δώδεκα παλάτια είναι οι μήνες κι οι τριάντα κολώνες είναι οι μέρες. Οι δυο γυναίκες που δεν βλέπει η μια την άλλη, είναι η ημέρα και η νύχτα.
Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!