Ειρήνη Κόττου

Φεβρουάριος, ο τελευταίος μήνας του Χειμώνα και ο μικρότερος από όλους! Γνωστός και ως κουτσοφλέβαρος. Διαβάσαμε το ομώνυμο διήγημα του  Ανδρέα Καρκαβίτσα και τα παιδιά αποφασίσαν να το “εικονογραφήσουν”.  ιδού το αποτέλεσμα..

Μια φορά και έναν καιρό, μέσα σε μια σπηλιά ζούσαν οι 12 μήνες. Καθώς περίμεναν να έρθει η σειρά τους , έπιναν και έτρωγαν..

Γι’ αυτό μέσα στην σπηλιά είχαν τοποθετήσει ένα βαρέλι γεμάτο κρασί, πάνω στο οποίο είχε βάλει ο καθένας την δική του βρύση

Ο Μάρτης έβαλε τη βρύση του όσο πιο χαμηλά μπορούσε. Οι άλλοι μήνες τον κορόιδευαν πως έτσι θα πιει τα κατακάθια, αλλά αυτός χαμογελούσε πονηρά. Είχε το σκοπό του…

Μια μέρα που έλειπαν οι άλλοι μήνες, ο Μάρτης άνοιξε τη βρύση του και ρούφηξε όλο το κρασί. Όταν επέστρεψαν οι υπόλοιποι μήνες έτρεξαν διψασμένοι προς το βαρέλι

Εκεί βρήκαν το Μάρτη ξαπλωμένο, με τη μακριά του φουστανέλα μούσκεμα από το κρασί! Οι άλλοι μήνες άρχισαν να γελάνε, μόλις όμως άνοιξαν τη βρύση τους να πιουν…. τίποτα! το στόμα τους γέμισε αέρα. Τότε κατάλαβαν πως ο Μάρτης τους ήπιε όλο το κρασί από το βαρέλι και θυμωμένοι τον έκαναν μαύρο από το ξύλο.

Ο Φλεβάρης όμως τον λυπήθηκε και πήγε να τον επισκεφθεί για να του ζητήσει συγνώμη, για το ξύλο που του έριξε μαζί με τους άλλους μήνες, ο Μάρτης έκανε πως το είχε ξεχάσει. Είχε το σχέδιό του. Κέρασε με κρασί τον Φλεβάρη κι όταν τον ζάλισε καλά του είπε:

Ξέρεις Φλεβάρη, σήμερα τελειώνει η σειρά μου και αύριο έρχεται η σειρά του Απρίλη.
Ο Φλεβάρης θύμωσε γιατί δεν συμπαθούσε καθόλου τον Απρίλη που ήταν όμορφος με ξανθά μαλλιά και όλα τα  κορίτσια ήταν ερωτευμένα μαζί του.
-Λέω να τον κάνουμε να σκάσει από το κακό του, είπε ο Μάρτης. Να μου δανείσεις δυο μέρες σου, τις χειρότερες με βροχή και χαλάζι.

-Στις δίνω είπε ο Φλεβάρης μουδιασμένος μιας και οι μήνες δε δίνουν εύκολα τις μέρες τους. Αντί λοιπόν να έρθει ο Απρίλης, έπεσε τέτοιο χαλάζι που δεν έμεινε τίποτα όρθιο.

Ο Μάρτης, όταν η καταστροφή τελείωσε, γύρισε στη σπηλιά. Τον είδε ο Φλεβάρης και του ζήτησε πίσω τις δύο του μέρες. Όμως εκείνος δεν του τις έδωσε κι έτσι έμεινε ο Φλεβάρης με είκοσι οχτώ μέρες μόνο, γι’ αυτό και τον λένε Κουτσοφλέβαρο.

Διασκευή του διηγήματος “Ο Κουτσοφλέβαρος”, του Ανδρέα Καρκαβίτσα , από το
βιβλίο “Τα Ελληνικά”, εκδόσεις Παπαδόπουλος