ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗ ΚΩ 1912 – 1945 ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
PAROYSIASH DIPLOMATIKHS SEPTEMBRHS 2012
[vodsch http://www.youtube.com/watch?v=M_ki1d-GoGg]
Η διερεύνηση της εκπαιδευτικής πολιτικής των Ιταλών στην Κω και της στόχευσής της, την περίοδο της κατοχής της (1912-1943) επιχειρείται στην παρούσα διπλωματική. Πιο συγκεκριμένα καταβάλλεται προσπάθεια να αναδειχτεί το πλαίσιο των παρεμβάσεων στην ελληνορθόδοξη εκπαίδευση αναλύοντας το, όπως αυτό εφαρμόστηκε στα 33 χρόνια της κατοχής του νησιού.
Το χρονικό αυτό διάστημα υποδιαιρείται σύμφωνα με τους μελετητές σε τρείς περιόδους. Η πρώτη περίοδος καλύπτει το χρονικό διάστημα 1912 -1923, με τις αλλαγές στην ελληνική εκπαίδευση να είναι μη ουσιώδεις αφού οι Ιταλοί μέχρι την υπογραφή της συνθήκης της Λοζάνης υπήρχαν ως προσωρινοί κατακτητές και φρόντισαν να μην αλλάξει το προνομιακό καθεστώς που υπήρχε για την ελληνορθόδοξη εκπαίδευση επί Τουρκοκρατίας. Η δεύτερη περίοδος χρονικά καλύπτει την περίοδο 1923 – 1936, μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λοζάνης κατά την οποία τα Δωδεκάνησα θεωρούνται κτήση της Ιταλίας, οπότε ξεκινάνε οι πρώτες καθοριστικές επεμβάσεις των Ιταλών στην ελληνική εκπαίδευση, και η προσπάθεια από μέρους τους να διαμορφωθεί ένα καινούργιο καθεστώς λειτουργίας της. Τέλος η τρίτη χρονική περίοδος 1936-1943, είναι η περίοδος της προσπάθειας αποδόμησης της ελληνικής παιδείας από τους κατακτητές.
Στη μελέτη του ιταλικού αρχειακού υλικού της περιόδου που εξετάζουμε, με την παράλληλα μελέτη ικανής βιβλιογραφίας, καταβάλλεται προσπάθεια στην εργασία αυτή να αναδειχθούν και αναλυθούν οι επεμβάσεις των Ιταλών στη Διοίκηση και οργάνωση της ελληνορθόδοξης εκπαίδευσης. Κομβικές χρονολογίες στη μελέτη μας είναι: α) το έτος 1916 που ιδρύεται το Γραφείο Εποπτείας της Εκπαίδευσης με στόχο και σκοπό τον συνεχή έλεγχο της, το 1926 με το Σχολικό Διάταγμα του, βάσει του οποίου η ελληνορθόδοξη εκπαίδευση υπάγεται κάτω από κυβερνητικό έλεγχο με την εκκλησία να μην έχει κανένα διοικητικό ρόλο, και τέλος β) το 1936 χρονιά κατά την οποία με το νέο Σχολικό Διάταγμα, τα ελληνικά σχολεία εξομοιώνονται με τα ιταλικά.
Η ανάλυση και σύγκριση του θεσμικού πλαισίου μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε την απόλυτη ταύτιση των εκπαιδευτικών με τους αντίστοιχους πολιτικούς στόχους των Ιταλών με μόνη διαφοροποίηση στις μεθόδους που αυτοί μετέρχονται σε κάθε μια από τις τρείς προαναφερθείσες χρονικές περιόδους. Ο απόλυτος λοιπόν έλεγχος της ελληνικής εκπαίδευση που συστηματικά επιδιώχθηκε, ικανοποιούσε τις επιδιώξεις των Ιταλών, τόσο γιατί θεμελίωνε την ιταλοποίησή των Δωδεκανήσιων, όσο και γιατί δημιούργησε τις προϋποθέσεις αφελληνισμού τους.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.