Μην ανησυχείτε αδέλφια! Δεν είμαι υποψήφιος. Ούτε στις κλαδικές, ούτε στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Δεν αντέχω να χάσω για μια ακόμα φορά. Ένα ακόμα δικαίωμα μου απέμεινε. Το δικαίωμα του εκλέγειν. Και να εκλέγω βαρετό κατάντησε.
Ένα απειροστό η ψήφος μου, στην παντοδυναμία του συστήματος. Βγάλτε μας στην παρανομία για να μας λυτρώσετε από τα υπαρξιακά μας προβλήματα.
Με την γυναίκα μου, υποψήφια κάπου, το ξεκαθάρισα. Δεν είμαι προβοκάτορας.
Της αφιερώνω το παρακάτω ποιηματάκι του Ράϊνερ Μαρία Ρίλκε.
” ΤΙ Θ’ ΑΠΟΓΙΝΕΙΣ, ΘΕ ΜΟΥ, ΑΝ ΠΕΘΑΝΩ… “
Τι θ’ απογίνεις, Θε μου, αν πεθάνω ;
Εγώ ειμαι το κανάτι σου ( αν σπάσω ; )
Εγώ ειμαι το ποτό σου ( αν πικράνω ; )
Εγώ ειμαι το έργο σου και το ένδυμά σου,
μαζί μου θα χαθεί το νόημά σου.
Αλλού δεν πρόκειται να βρεις μια στέγη άλλη
να σε δεχτεί με λόγο απλό, ζεστό.
Θα σου λυθεί απ’ το πόδι το σανδάλι
το μεταξένιο σου, που είμαι εγώ.
Το πανωφόρι σου πια θα σ’ αφήσει.
Το βλέμμα σου, που στο πλευρό μου
το είχα πάντοτε εγώ προσκέφαλό μου,
μάταια τριγύρω ώρα πολλή θα με ζητήσει –
κι όταν ο ήλιος τελικά γείρει στη Δύση,
σε ξένης πέτρας αγκαλιά θα ξενυχτήσει.
Τι θ’ απογίνεις, Θε μου ; Αγωνιώ.
Bill Kuderιs
Δημοκράτης ψηφοφόρος
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.