ΜΠΕΤΣΗ ΚΛΕΙΩ-ΓΕΩΡΓΙΑ

Ο ευρύς όρος Ψηφιακά Μέσα συμπεριλαμβάνει τις έννοιες:

• των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ)
• της ηλεκτρονικής μάθησης (e-learning)
• των οπτικοακουστικών μέσων
• των διαδραστικών μέσων
• των εφαρμογών Web2 (ιστολόγια, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνεργατικά έγγραφα, on-line games κτλ)
• των διαδικτυακών περιβαλλόντων μάθησης

Τα Ψηφιακά Μέσα προσφέρουν νέες προκλήσεις, νέες εκπαιδευτικές πρακτικές και ευκαιρίες στην εκπαίδευση μεταξύ των οποίων:

1. δυνατότητες παραγωγής ψηφιακού περιεχομένου σε εκπαιδευτικά πλαίσια
2. κριτική ανάλυση
3. ανταλλαγή ιδεών, γνώσεων και πληροφοριών σε εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες,
4. συνεργασία μεταξύ σχολείων/πανεπιστημίων,
5. άνοιγμα στην παγκόσμια εκπαιδευτική κοινότητα
6. ενεργό συμμετοχή στην παραγωγή της γνώσης και
7. πρόσβαση στον παγκόσμιο ανοιχτό ψηφιακό πλούτο των ιδεών και των καινοτομιών

Δίνουν έμφαση στην αλληλεπίδραση, στη συμμετοχικότητα και στη δημιουργικότητα  εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων και έχουν ως συνέπεια την ενίσχυση της διαδραστικότητας μεταξύ διδασκομένων – διδασκόντων -εκπαιδευτικού υλικού και την ανάδυση νέων παιδαγωγικών και  νέων προοπτικών για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Οι προκλήσεις, αλλά και οι δυνατότητες που παρέχει το σύγχρονο ψηφιακό περιβάλλον απαιτούν τη μεθοδική προσέγγιση του ψηφιακού γραμματισμού από την πρώτη εκπαιδευτική βαθμίδα. Η επιλογή των Μέσων και αντίστοιχων τεχνολογιών που θα χρησιμοποιηθούν σε ένα
εκπαιδευτικό πλαίσιο είναι μια σύνθετη διαδικασία και απαιτεί εμπειρία από τους διδάσκοντες, οδηγώντας τους μαθητές στην καλλιέργεια της ικανότητας να ανακαλύπτουν, να αναλύουν, να μοιράζονται, να συζητούν τη γνώση (learning to learn), να έχουν τις δεξιότητες να την προσεγγίσουν κριτικά και να γίνουν οι ίδιοι παραγωγοί νέας γνώσης. Έτσι, ευνοείται η δημιουργία συνεργατικών περιβαλλόντων μάθησης από απόσταση, τα οποία ενθαρρύνουν τη διερευνητική και κριτική σκέψη και διαμορφώνουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια πολυμορφική εξΑΕ.