ΕΔΕΑΥ ένας καινοτόμος θεσμός

Η ΕΔΕΑΥ είναι ένας καινούριος υποστηρικτικός θεσμός σε θέματα ειδικής αγωγής μέσα στα σχολεία. Είναι καινοτόμος ως θεσμός στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διότι αφορά την οργάνωση και την υποστήριξη μαθητών με ε.ε.α. ή αναπηρία και την παροχή εκπαίδευσης αυτών. Στόχος της ΕΔΕΑΥ είναι:

η διεπιστημονική ενίσχυση του σχολείου με την ανάπτυξη πρακτικών υποστήριξης και επιπρόσθετων συμπληρωματικών υπηρεσιών Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ) οι οποίες αποτελούν συστατικό στοιχείο της κοινής εκπαίδευσης” (ν.4315/2014, άρθρο 1, παράγραφος 1).

Απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρχει ΕΔΕΑΥ σε μια σχολική μονάδα είναι αυτή να διαθέτει Τμήμα Ένταξης. Στην ΕΔΕΑΥ δύναται να συνεργάζεται η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια. Άν αναλογιστούμε ότι λειτουργεί σαν ομπρέλα οι 5 ΕΔΕΑΥ ανήκουν σε μια ΣΔΕΥ, η οποία κατά κάποιον τρόπο έχει συντονιστικό και καθοδηγητικό χαρακτήρα. Την ΕΔΕΑΥ υποστηρίζουν ένας ψυχολόγος και ένας κοινωνικός λειτουργός.

Κάθε μια από τις πέντε ΕΔΕΑΥ ασχολείται με θέματα που αφορούν την δική της σχολική μονάδα. Κάθε μέρα ο ψυχολόγος και ο κοινωνικός λειτουργός επισκέπτονται και μια διαφορετική ΕΔΕΑΥ (ανά σχολική μονάδα). Η ΕΔΕΑΥ αποτελείται από τον Πρόεδρο της ΕΔΕΑΥ, τον Αντιπρόεδρο, τον εκπαιδευτικό του Τμήματος Ένταξης, τον/την ψυχολόγο, τον/την κοινωνικό/-η λειτουργό καθώς και τον γραμματέα της ΕΔΕΑΥ.

ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

  1. ν. 1143/1981 για πρώτη φορά γίνεται λόγος για την ισότητα και αλληλοαποδοχή ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
  2. ν. 1566/1985 τα “αποκλίνοντα παιδιά” αντικαθίσταται από τον όρο άτομα με ειδικές ανάγκες, η ειδική αγωγή αντιμετωπίζεται ισότιμα ως μέρος του γενικού εκπαιδευτικού συστήματος, υιοθετείται ο θεσμός της ένταξης και θεσπίζεται ο θεσμός του σχολικού ψυχολόγου.
  3. ν.2817/2000 καθορίζεται το θεσμικό πλαίσιο σύμφωνα με τις νέες τάσεις της ειδικής αγωγής. Ο όρος άτομα με ειδικές ανάγκες πλέον αντικαθίσταται από τον όρο άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ιδρύεται τμήμα ειδικής αγωγής στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, θεσμοθετούνται τα ΚΔΑΥ στην έδρα του κάθε νομού, επιμηκύνεται ο χρόνος φοίτησης των μαθητών, καταρτίζονται εξατομικευμένα προγράμματα και χρησιμοποιούνται οι νέες τεχνολογίες.
  4. ν. 3699/2008 σύμφωνα με τον οποίο αναβαθμίζεται ο υποχρεωτικός χαρακτήρας της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ως αναπόσπαστο μέρος της υποχρεωτικής δημόσιας και δωρεάν παιδείας, δεσμεύεται ως προς την διασφάλιση σε όλους τους πολίτες με αναπηρία ίσες ευκαιρίες σε όλους τους τομείς..
  5. ν.4074/2012 που αφορά την σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες.
  6. ν. 4186/2013 
  7. ν.4452/2017 που αφορά θέματα μείωσης του αριθμού των μαθητών με ε.ε.α. μέσα σε γενικές τάξεις.
  8. ν. 4125/2013 σύμφωνα με τον οποίο ιδρύθηκαν οι ΕΔΕΑΥ.
  9. ν.315/2014 που αφορά την νομική σύσταση των ΕΔΕΑΥ και τον καθορισμό των μελών και των συντονιστών αυτών.

 

“Τeaching disruptive children increases easily teacher’s stress”

Teacher stress is one of the major areas of attention within education. While great efforts have been made to understand the nature of stress in teaching and its most important sources, still there are many things to be done. These things involve developing strategies and specific techniques for reducing levels of stress in schools. There is an attempt in this essay to understand the notion of ‘teacher stress’ and the way it has increased through the years, especially by teaching young children with emotional and behavioural differences.

One of the main problems is on defining teacher’s stress in the first place. Throughout this essay I will use Kyriacous definition of teacher stress, which:

“refers to the experience by teachers of unpleasant emotions such as anger, tension, frustration, anxiety, depression and nervousness resulting from aspects of their work as teachers” (Kyriacou, 1989).

In recent years however, many teachers have talked about ‘teacher burnout’. This refers to:

“A state of mental, emotional and attitudinal exhaustion in teachers which results from a prolonged experience of stess” (Dunham, 1992).

In any case teacher’s stress is a delibitating problem that teachers have to deal with, as on the one hand it can precipitate both mental and physical illnesses and on the other hand has deleterious effects on their job performance and the work that do with children.

What causes teachers’ stress

  1. Large class sizes, especially when they involve teaching low ability pupils in mixed ability classes
  2. Lack of material sources or the excessive amounts of marking and preparation.
  3. Poor staff communication
  4. No co-operation with their peers
  5. Weak departmental management
  6. School policy problems
  7. Anxious, unsupportive or aggressive parents
  8. Unrealistic expectations
  9. Bitterness about a lack of recognition or promotion
  10. Teacher’s persistence to improve all students!!
  11. Teacher’s fear of being incompetent
  12. Teachers fear of failure
  13. Teaching disruptive children

References

Dunham, J.(1992)Stress in Teaching, London:Routledge.

Kyriacou (1989) Teaching and Stress, Philadelphia: Open University Press