Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΗΛΙΟΣ

Τα πρωινά δεν ξυπνώ.
Δεν έχω τι να κάνω.
Τα μεσημέρια δεν τρώω.
Αυτονόητη η άρνηση εδώ.
Τα απογεύματα εξεγείρομαι.
Ο ήλιος με συντροφεύει.
Τα βράδια σκοτεινιάζει.
Ψάχνω κομμάτια ουρανού
και κολλάω πάνω τους
τους πυρωμένους ήλιους
από τα ηλιοβασιλέματα
που ’χω περισυλλέξει.
Ξέρω μάταιος κόπος.
Όσο όμως θα υπάρχει ήλιος,
θα υπάρχει και ζωή.