Ο άνθρωπος άντλησε και εξακολουθεί να αντλεί τους φυσικούς πόρους με ανεξέλεγκτο τρόπο. Μετατρέπει συνεχώς δασικές εκτάσεις σε γεωργική γη. Η βιομηχανική παραγωγή αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς. Το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων βελτιώνεται. Οι απαιτήσεις σε υλικά αγαθά γίνονται συνεχώς μεγαλύτερες. Όλα αυτά απαιτούν αυξημένη κατανάλωση φυσικών πόρων και ενέργειας.
Η συστηματική χρήση των χημικών λιπασμάτων, καθώς και άλλες δραστηριότητες όπως η υπερβόσκηση, μπορεί να οδηγήσουν σε υποβάθμιση των εδαφών. Οι βροχές ξεπλένουν τη γεωργική γη παίρνουν μαζί τους υπολείμματα από λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Όλα καταλήγουν στους υδάτινους αποδέκτες.
Μπροστά στο μεγάλο κίνδυνο που απειλεί τη ζωή στον πλανήτη μας, οι άνθρωποι εφαρμόζουν μεθόδους για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, τον περιορισμό της ρύπανσης των νερών, την ανακύκλωση υλικών, την εξοικονόμηση ενέργειας, τη μειωμένη χρήση χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Έτσι, σήμερα ανακυκλώνουν το χαρτί, τα πλαστικά και όλα τα υλικά που δε βιοδιασπώνται (όπως PVC, πλαστικές σακούλες) ή βιοδιασπώνται πολύ δύσκολα, χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (όπως ηλιακή, αιολική, γεωθερμική),
εφαρμόζουν τεχνικές επεξεργασίες των λυμάτων. Με την ανακύκλωση εξοικονομούμε ενέργεια και υλικά με αποτέλεσμα να διατηρούμε τους φυσικούς πόρους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Κοινός στόχος μας πρέπει να είναι όχι μόνο η μείωση του ρυθμού καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και η αειφορική ανάπτυξη των οικοσυστημάτων, δηλαδή εκείνη η αναπτυξιακή πορεία που μπορεί να ικανοποιήσει τις δικές μας ανάγκες χωρίς να στερήσει από τις επόμενες γενεές τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες για την επιβίωσή τους.