Αγίας Άννης (25 Ιουλίου)
Συγγραφέας: kantonopou στις 22 Ιουλίου, 2010
Της Αγίας Άννης
(25 Ιουλίου)
του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου
Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου – Λειμώνος Λέσβου
από το βιβλίο του «Εορτοδρόμιον»
***
Ιερά Τάματα
«Ίδε φωταυγής πανήγυρις και φαιδρά ημέρα και κοσμοχαρμόσυνος
η κοίμησις η σεπτή και αξιέπαινος, της Άννης της ευκλεούς ης ετέχθη ζωήν η κυήσασα».
Σήμερα, ευσεβείς χριστιανοί, εορτάζομε την κοίμησι της αγίας Άννας, της μητέρας της Θεόπαιδος και αειπαρθένου Μαρίας. Μα, θα μου πητε, αντί να πενθούμε γι’ αυτό, εορτάζομε; Ναι, γιατί όπως διδάσκει η αγία μας Εκκλησία, γενέθλιος ήμερα των άγιων δεν είναι η μέρα της γεννήσεως τους στο μάταιο αυτό κόσμο, αλλά η ήμερα της γεννήσεως τους στον αληθινό και ουράνιο κόσμο, η ήμερα δηλαδή του θανάτου τους. Έτσι κατά τον ιερόν Υμνογράφο «η ευκλεέστατος και η αξιέπαινος. Άννα η ένθεος και πανσεβάσμιος γήθεν αρθείσα εκ ζωής πρόσκαιρου διαιωνίζει, εις ζωήν αθάνατον, μετ’ αγγέλων χορεύουσα συν τη θυγατρί αυτής, και αχράντω μητρί του Θεού».
Κύριο χαρακτηριστικό της ζωής της αγίας Άννας είναι η ζωντανή πίστι, η θερμή και αδιάλειπτη προσευχή, η αφοσίωσί της προς το Θεό, στον όποιο και αφιέρωσε τον καρπό της προσευχής της, την τριετίζουσα δάμαλι Θεόπαιδα Μαρία, η ασκητικότητά της και η φιλανθρωπία της. «Νηστείαις και ταις των δεομένων εποποιίαις τον επίλοιπον ταύτης χρόνον διατελέσασα εν ειρήνη προς τον Κύριον εξεδήμησε» σημειώνει ο Συμεών ο Μεταφραστής.
Για όλες αυτές τις αρετές της «μεταστάσα εκ γης προς θείον νυμφώνα, δικαίων υπέρκειται».
Αδελφοί μου. Αν η αγία προμήτωρ του Χριστού Άννα αναδείχτηκε πρώτη μεταξύ των δικαίων, αναδείχτηκε βέβαια και για τον όσιο βίο της και για τη φιλανθρωπική δράσι της, αλλά κυρίως, γιατί έταξε στο Θεό το πολυτιμότερο απόκτημα και το πιο «ανεκτίμητο γι’ αυτή πρόσωπο, την αγνή της κόρη Μαριάμ.
Μονογενή την είχε την Παρθένο Μαρία και όμως για να ευαρεστήση στο Θεό, ο όποιος τόσο την ευεργέτησε με τη λύσι της στειρώσεως της και για να προώθηση τη θυγατέρα της σε σφαίρες πνευματικές και υψηλές, την ωδήγησε στα Άγια των Αγίων, στο ενδότερο το καταπετάσματος, του οίκου του Κυρίου, και εστέρησε τον εαυτό της από την παρουσία της και την αγία συντροφιά της.
Μη νομίσετε αδελφοί μου, ότι είναι ακατόρθωτο αυτό από εμάς. Απαιτούσε βέβαια ηρωισμό και αυταπάρνησι η πραξι αυτή της αγίας Άννας, άλλα παράλληλα είναι μια πράξι που αξίζει να τη μιμηθούμε και ημπορούμε βέβαια.
Ακούσετε και άλλη παρόμοια περίπτωσι. Στο πρώτο βιβλίο των Βασιλειών της Παλαιάς Διαθήκης διαβάζαμε ότι, η Άννα, η γυναίκα του Ελκανά, που ήταν στείρα «κατώδυνος ψυχή προσηύξατο προς Κύριον και κλαίουσα έκλαυσε και ηύξατο ευχήν Κυρίω λέγουσα, Αδωνάι Κύριε Ελωέ Σαβαώθ, εάν επιβλέπων επίβλεψης επί την ταπείνωσιν της δούλης σου και μνησθής μου και δώς τη δούλη σου σπέρμα ανδρός και δώσω αυτόν ενώπιον σου δοτόν έως ημέρας θανάτου αυτού». Δηλαδή γεμάτη από θλίψι στην ψυχή προσευχήθηκε στον Κύριο και έκλαψε πάρα πολύ και παρεκάλεσε τον Κύριο λέγοντας: «Κύριε μου Κύριε, θεέ μου παντοδύναμε, εάν ρίξης σπλαχνικό το βλέμμα σου στην ταπεινή τη δούλη σου και με θυμηθής και μου δώσης παιδί, εγώ θα σου το προσφέρω σαν δώρο μπροστά στο θυσιαστήριο σου, στον Ιερό Ναό σου, μέχρι τέλους της ζωής του». Και πραγματικά συνέλαβε και εγέννησε το Σαμουήλ, τον όποιον όπως και υποσχέθηκε αφιέρωσε στον Κύριο και έγινε Προφήτης του Κυρίου.
Γιατί, ευσεβείς χριστιανοί, γιατί και οι σημερινοί γονείς να μην αφιερώνουν — δεν λέγω πολλά — ένα από τα παιδιά τους στον Κύριο; Ω δυστυχώς, πόσο μακριά βρισκόμαστε από το να μιμηθούμε το άγιο παράδειγμα της προμήτορος αγίας Άννας και της Άννας του Ελκανά!
Οι σημερινοί γονείς, όχι μόνο δεν αφιερώνουν τα παιδιά τους στην υπηρεσία του Θεού, άλλα και αν βρεθή κάποιο παιδί, μιας οικογενείας που θα έκφραση στους γονείς του την επιθυμία να γίνη κληρικός και να υπηρέτηση με το τίμιο ράσο, αφιλοκερδώς και ευσυνείδητα την Εκκλησία του Χριστού μας, εκείνοι το εμποδίζουν, του κηρύττουν πόλεμο και καμμιά φορά το αποκηρύττουν και από παιδί τους, γιατί τάχα κυριεύθηκε από καλογερικές τάσεις, και ιδέες αναχρονιστικές.
Αδελφοί μου, αν θέλετε να τιμήσετε επάξια την Προμήτορά μας αγία Άννα, μη εμποδίσετε το παιδί σας εκείνο, πού έχει την κλήσι και την κλίσι προς το ύψιστο αξίωμα της Ιερωσύνης να ικανοποίηση την άγια του και Ιερή επιθυμία. Και όχι μόνον αυτό, αλλά να το θεωρήσετε χρέος σας και καθήκον σας, σήμερα πού τα ιερά θυσιαστήρια κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς ιερουργούς, να αφιερώσετε και να τάξετε στον Κύριο ένα παιδί σας από τα πιο έξυπνα, από τα πιο σεμνά και ηθικά και να το αναθρέψετε με τη διαρκή φροντίδα και προσπάθεια να διατηρηθή αγνό και καθαρό, να αγαπήση από τα βάθη της ψυχής του το ανώτερο από όλα τα αξιώματα και τα αγαθά, αξίωμα της Ιερωσύνης και να επιθυμήση να εργασθή σαν κληρικός και πνευματικός εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου, στην επί γης στρατευόμενη Εκκλησία του
Χριστού.
Και ακόμη να παρακαλήτε το Θεό να σας αξίωση να ιδήτε το παιδί σας, όπως το αφιερώσατε σ’ Εκείνον και το ετάξατε, ένα μορφωμένο, ηθικό, αφιλοχρήματο, τίμιο και δραστήριο κληρικό και εργάτη του Ευαγγελίου.
Και θα σας αξίωση. Άλλα τότε, πόση ευτυχία για σας! Το παιδί σας σαν τίμιος εργάτης του Ευαγγελίου του Χριστού θα αποτελή και για σας πηγή ευλογίας και για τον κόσμο πηγή χάριτος και αγιασμού και καμάρι αληθινό, όπως συνέβη με την αγία Άννα, η οποία σήμερον εκ της πρόσκαιρου μεταστάσα ζωής, εν τοις επουρανίοις, μετά χαράς την πορείαν ποιούμενη αγάλλεται». Αμήν.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.