ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ & ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821
Συγγραφέας: kantonopou στις 25 Μαρτίου, 2009
Το μεγαλύτερο παραμύθι που διαδόθηκε από τους σύγχρονους «διαφωτιστές» και τους σκοταδιστές συνεργούς τους νεοπαγανιστές, είναι πως πριν την επανάσταση του «1821», δεν υπήρξαν επαναστατικά κινήματα στην Ελλάδα, «επειδή» μόνο ο «διαφωτισμός» ήταν εκείνος που «εμφύσησε» στους Έλληνες τον πόθο για την ελευθερία. Ο Χριστιανισμός γεννούσε «δούλους» του Θεού και της Θείας Πρόνοιας και κατά επέκταση και της Οθωμανικής Κατοχής, που ήταν «μέρος της Θείας Πρόνοιας». Πέρα του ότι μια τέτοια θέση είναι από μόνη της ανόητη να διατυπώνεται ως επιχείρημα ενάντια στους Ορθοδόξους, ακόμη και αν κάποιοι πίστεψαν σε αυτή και την δέχθηκαν, εφόσον και η επανάσταση μπορεί να θεωρηθεί «μέρος της Θείας Πρόνοιας» και έπρεπε να γίνει και αυτή παράλληλα αποδεκτή, η συντριπτική πλειάδα των διαφωτιστών έμενε στην «Εσπερία» και δεν έπιασε ποτέ όπλο στα χέρια της να πολεμήσει στον ελληνικό χώρο μαζί με τους Ορθόδοξους (ποιος τρελός ή ανιστόρητος αμφιβάλει;) Ρωμιούς-Έλληνες πραγματικούς ένοπλους επαναστάτες. Επιπλέον από την στιγμή της άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως μέχρι το 1821,υπάρχουν δεκάδες μάχες Χριστιανών εναντίων των Οθωμανών, έστω και ανεπιτυχείς προς το επιθυμητό αποτέλεσμα της ελευθερίας. Υπάρχουν όμως, και έχουν καταγραφεί σε ιστορικά πανεπιστημιακά εγχειρίδια. Βέβαια έπρεπε ο χρόνος να φέρει και την παρακμή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, φρούτο αυτής της παρακμής ο Κεμαλισμός, για να μπορέσει η αντίσταση να φέρει ουσιαστικά στρατιωτικά αποτελέσματα. Η ένοπλη αντίσταση κατά ενός κατακτητή φέρνει αποτελέσματα μόνον όταν ο κατακτητής βρίσκεται σε μειονεκτική θέση, όχι όταν είναι «φρέσκος» και «παντοδύναμος». Οι εμμένοντες στις ανόητες θέσεις περί «διαφωτιστικής» επανάστασης χάριν των «αρχαίων Ελληνικών πετρών» για τις οποίες αποκλειστικά οι Ρωμιοί επαναστάτησαν, πολέμησαν και κατόρθωσαν να νικήσουν, αδυνατούν να εξηγήσουν τις παράλληλες επαναστατικές νίκες άλλων Ορθοδόξων λαών της Βαλκανικής κατά των Τούρκων, όπως λ.χ. οι Σέρβοι, οι Ρουμάνοι, οι Βούλγαροι κ.α., οι οποίοι δεν είχαν καμιά «διαφωτιστική» διάβρωση των ιστορικών τους συνειδήσεων για υποτιθέμενα «αρχαία ειδωλολατρικά λίθινα ιστορικά μεγαλεία», πάνω στα οποία υποτίθεται «μόνο» θα εδύναντο να βασισθεί ο οποιοσδήποτε επαναστατικός αγώνας τους.
Γιατί οι νεοπαγανιστές και οι νεοδιαφωτιστές – σκοταδιστές δέχονται πως η σκλαβιά στους Οθωμανούς ήταν μέρος της Θείας Πρόνοιας προς το Ορθόδοξο Έθνος των Ρωμιών και δεν δέχονται παράλληλα πως και η επανάσταση των λαών της Βαλκανικής ήταν μέρος της; Όπως επιτράπηκε από τον Θεό η υποδούλωση στους Οθωμανούς, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι επιτράπηκε το ίδιο και η επιτυχία της ελληνικής & βαλκανικής γενικότερα επανάστασης κατά των Τούρκων; Ή μήπως δεν εξυπηρετεί μια τέτοια σκέψη τα «διαφωτιστικά» τους επιχειρήματα; Ή μήπως πιστεύουν στο επιχείρημά τους, επειδή διατυπώθηκε από ορισμένους Εκκλησιαστικούς κύκλους, που σημειωτέο δεν αποτελούσε μια κάποια Δογματική Οικουμενική Απόφαση; Και αν το πιστεύουν για τον ανωτέρω λόγο, γιατί δεν δέχονται και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού που διατυπώνεται ομόφωνα από το Σύνολο της Εκκλησίας και μάλιστα σε αυτήν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο; Μήπως γιατί και πάλι μια τέτοια παραδοχή εκ μέρους τους δεν φαίνεται να καλύπτει ξανά τα ολοσκότεινα, άνευ Ιησού Χριστού, αθεϊστικά δόγματά τους; Οι νεοπαγανιστές και οι ζαβές πατερίτσες τους διαφωτιστές, ή είναι αφελείς ή έχουν την λανθασμένη πίστη, ανάμεσα σε πολλές άλλες, πως το Χριστεπώνυμο πλήθος είναι «βάρκα ηλιθίων» και πιστεύει τυφλά στις ανόητες ιστορικές μονομερείς ερμηνείες και πεποιθήσεις τους.
Δείτε ολόκληρο το άρθρο
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.