ΣΤΗ ΣΟΦΙΤΑ ΜΟΥ

Θα υποκύψω στον πειρασμό. Είναι εξαιρετικό. Και επειδή μιλάμε για τον ουρανό και την αποδημία της ψυχής, να και ένας χαρταετός, της μικρής εγγονής του.

A Kite for Aibhín

After ‘L’Aquilone’ by Giovanni Pascoli (1855-1912)

Air from another life and time and place,
Pale blue heavenly air is supporting
A white wing beating high against the breeze,

And yes, it is a kite! As when one afternoon
All of us there trooped out
Among the briar hedges and stripped thorn,

I take my stand again, halt opposite
Anahorish Hill to scan the blue,
Back in that field to launch our long-tailed comet.

And now it hovers, tugs, veers, dives askew,
Lifts itself, goes with the wind until
It rises to loud cheers from us below.

Rises, and my hand is like a spindle
Unspooling, the kite a thin-stemmed flower
Climbing and carrying, carrying farther, higher

The longing in the breast and planted feet
And gazing face and heart of the kite flier
Until string breaks and—separate, elate—

The kite takes off, itself alone, a windfall.

Από το “Les nuits d’été” του Μπερλιόζ, το τραγούδι “Au cimetière” σε ποίηση του Théophile Gautier. Έκλεισε την ταινία “Τα γυμνά χέρια”.

Μου έχει καρφωθεί αυτή η εντύπωση: και οι δύο φτιαγμένοι από αέρα και πηλό, και οι δύο φλέγονταν από την ίδια αναζήτηση του απόλυτου, και οι δύο αρκούνταν στο ελάχιστο, και οι δύο είχαν την ίδια ουράνια πυρετώδη όψη.

Ο άνθρωπος που απέδειξε ότι ζούσε μόνον με το πνεύμα και για το πνεύμα. Τα γυμνά του χέρια ήταν η αποδημία της ψυχής στον τόπο όπου ανήκει. Η ταινία του Γιώργου Σκεύα στην Στέγη Τεχνών και Γραμμάτων ήταν μια συναρπαστική αισθητική εμπειρία. Δεν μπορούσα να οδηγήσω μετά την παράσταση. Το μυαλό του ήταν γεμάτο ερμηνείες ήχων.

“Βίος και πολιτεία του Μάικλ Κ.”: μόλις το τέλειωσα. Άψογο μυθιστόρημα! Η αίσθηση της αφρικάνικης γης, έξω από τις περιστροφές της Ιστορίας (λευκή επινόηση;).

Ξεχώρισα ένα απόσπασμα από το λόγο που εκφώνησε όταν κέρδισε το Nobel Λογοτεχνίας (2003):

“Why must our mothers be ninety-nine and long in the grave before we can come running home with the prize that will make up for all the trouble we have been to them?

Δύσκολη μέρα, γεμάτη βία -αναπάρασταση βίας: οι συλλήψεις-πρωτοσέλιδο στα ΜΜΕ, στο σχολείο-συγκρούσεις. Λείπει ο λόγος.

• “Αν φοβάσαι τη μοναξιά, μην παντρευτείς”
• “Η αγάπη, η φιλία και ο σεβασμός δεν ενώνουν τόσο τους ανθρώπους όσο το κοινό μίσος για κάτι”
• “Η λογική και η δικαιοσύνη μου λένε ότι υπάρχει περισσότερη αγάπη για την ανθρωπότητα στον ηλεκτρισμό και στον ατμό απ’ ό,τι στην αγνότητα και στη χορτοφαγία”