1.”Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών”

Στο βιβλίο αυτό ο John Gottman μιλά στους γονείς για τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών και την ανάπτυξή τους.

Η ουσία, λέει ο συγγραφέας, δεν είναι να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην κακή συμπεριφορά του παιδιού. Είναι να του δείξουμε την αγάπη μας στις δύσκολες στιγμές του, να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά του, να το καταλάβουμε και να το βοηθήσουμε να βρει λύσεις στα προβλήματα που το απασχολούν. Η ουσία είναι να γίνουμε εμείς οι οδηγοί και μέντορές του, να του δείξουμε τον δρόμο έτσι ώστε να πορευτεί μέσα στον δύσκολο κόσμο των συναισθημάτων. Κι αυτό μπορούμε να το πετύχουμε εφαρμόζοντας τη συναισθηματική αγωγή, μια διαδικασία που θα βοηθήσει το παιδί μας να αποκτήσει συναισθηματική νοημοσύνη.

Βασισμένο σε πολυετείς έρευνες και στην εμπειρία με εκατοντάδες γονείς, το βιβλίο αυτό μας δείχνει με πρακτικό τρόπο πώς να μεγαλώσουμε συναισθηματικά υγιή και ευτυχισμένα παιδιά.

Το όνομα της Ο.Μ.Ε.Ρ. προέρχεται από τα αρχικά της γαλλικής ονομασίας «Organisation Mondiale pour l’Éducation Préscolaire», που σημαίνει Παγκόσμιος Οργανισμός για την Προσχολική Εκπαίδευση.

Η Ο.Μ.Ε.Ρ. είναι μία επιστημονική, μη κρατική, μη κερδοσκοπική, παγκόσμια οργάνωση προσχολικής αγωγής, που δραστηριοποιείται σε πάνω από εβδομήντα χώρες. Η Ο.Μ.Ε.Ρ. προωθεί τα δικαιώματα του παιδιού στην εκπαίδευση και υποστηρίζει τις δραστηριότητες που βελτιώνουν την προσβασιμότητα σε υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και φροντίδα παιδιών ηλικίας 0-8 ετών. Εκπροσωπείται στις συνεδριάσεις της UNESCO, της UNICEF και άλλων διεθνών οργανισμών με παρόμοιους στόχους.

Ειδικότερα, η Ο.Μ.Ε.Ρ.:

• προωθεί τη μελέτη και έρευνα που σχετίζεται με την αγωγή των μικρών παιδιών,
• οργανώνει διεθνή και περιφερειακά συνέδρια και συμπόσια,
• φροντίζει για τη διάχυση σχετικών πληροφοριών σε όλο τον κόσμο μέσω της δημοσίευσης του International Journal of Early Childhood (IJEC) και εθνικών επιστημονικών περιοδικών,
• ενθαρρύνει την εκπαίδευση, επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών,
• ενθαρρύνει την εκπαίδευση της οικογένειας σε σχέση με την αγωγή και φροντίδα των παιδιών.

Ιστορία

Η χώρα μας εκπροσωπείται επίσημα στην Ο.Μ.Ε.Ρ από το 1959, οπότε ιδρύθηκε και λειτουργεί με την υπ’ αρ. 1274/59 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, αναγνωρισμένο σωματείο με την επωνυμία «Εθνική Επιτροπή Ελλάδος για την Προσχολική Αγωγή». Πρόεδρος με την ίδρυσή της ήταν η Λ. Τσαλδάρη και γενική γραμματέας η Π. Κυριαζοπούλου-Βαληνάκη. Αφορμή για την ίδρυσή της στάθηκε το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 10-16/9/1956 από τον εκπαιδευτικό σύμβουλο Γ. Ζομπανάκη, στο οποίο συμμετείχαν επτά χώρες.

Η «Εθνική Επιτροπή Ελλάδος για την Προσχολική Αγωγή» κατά τη διάρκεια της 20ετούς περίπου δράσης της πήρε μέρος σε μελέτες, έρευνες και συνέδρια που έγιναν στο εξωτερικό και παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις της προσχολικής αγωγής στη χώρα μας. Φρόντισε για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των νηπιαγωγών και οργάνωσε σεμινάρια για την επιμόρφωσή τους (1960-1974). Επίσης εξέδιδε τετραμηνιαίο δελτίο με τίτλο «νηπιαγωγικά θέματα».

Από το 1974-1986, για δώδεκα περίπου χρόνια, το σωματείο έμεινε ανενεργό και μόλις το 1986 επαναδραστηριοποιήθηκε με προσπάθειες των νηπιαγωγών που φοιτούσαν τότε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Το διοικητικό συμβούλιο της περιόδου 1986-1992, με πρόεδρο τον Ε. Ριμπά, συμμετείχε με εισηγήσεις σε παγκόσμια συνέδρια, οργάνωσε διαλέξεις και ημερίδες στην Ελλάδα και εξέδιδε ενημερωτικό έντυπο με την επωνυμία «Τα νέα της Ο.Μ.Ε.Ρ». Επίσης, άλλαξε το καταστατικό της Ο.Μ.Ε.Ρ με το οποίο δόθηκε η δυνατότητα για ίδρυση Παραρτημάτων στις πόλεις που υπάρχουν Παιδαγωγικά Τμήματα Νηπιαγωγών και το 1990, προέβη, με βάση τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων, στη συγγραφή διευκρινιστικού κανονισμού λειτουργίας.

Τα διοικητικά συμβούλια της περιόδου 1992-σήμερα, συμμετείχαν με εισηγήσεις σε παγκόσμια συνέδρια οργάνωσαν πανευρωπαϊκό και πανελλαδικά συνέδρια, ημερίδες και σεμινάρια με ξένους εισηγητές, εξέδωσαν τα επιστημονικά περιοδικά με τίτλο «Ερευνώντας τον Κόσμο του Παιδιού» καθώς και βιβλία σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, στα πλαίσια της εκπλήρωσης του κεντρικού σκοπού της ΟΜΕΡ που είναι η προάσπιση και προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού με ιδιαίτερη έμφαση στο δικαίωμά του για ποιοτική εκπαίδευση και αγωγή και συνακόλουθα η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και η προαγωγή της επιστημονικής παιδαγωγικής έρευνας.

HE MAMAGERS TEAM 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 2017

1. Η ανατροφή αυτών των παιδιών συχνά είναι πολύ δύσκολη. Γιατί είναι πολύ δύσκολο για κάθε γονιό να ξεφύγει απ’ τους εσωτερικούς περιορισμούς (συχνά ασυνείδητους) που’ χει απ’ τη δική του ανατροφή.
2. Το παιδί έχει ανάγκη το χνώτο της μάνας του, τη χροιά της φωνής της, ιδίως τον πρώτο χρόνο. Με τη ρουτίνα εμπιστευόμαστε τον κόσμο, υποχωρεί η απειλή του αφανισμού. Η μητέρα είναι καλό να τραγουδάει συνεχώς το ίδιο τραγούδι. Έχετε παρατηρήσει ότι αν αλλάξεις τα λόγια ενός παραμυθιού, το παιδί σε διορθώνει; Χρειάζεται την ασφάλεια της αρχικής αφήγησης».
3. Ο τρόπος που ανατρέφουν τα παιδιά οι γονείς σήμερα είναι καλύτερος γιατί ο κόσμος είναι πιο μορφωμένος. Η ελληνική οικογένεια είναι πολύ καλύτερη σήμερα απ’ ό,τι παλιά. Παλιά ήταν απαίσια. Από τις χειρότερες μορφές οικογένειας που υπήρχαν. Πατριαρχική. Τα παιδιά δεν είχαν καμία σχέση με τους γονείς. Η σχέση του αντρόγυνου ήταν ανύπαρκτη. Οι άντρες αγαπούσαν και έκαναν επαφή μόνον με άλλους άντρες. Αυτή ήταν η «αγία ελληνική οικογένεια». Σήμερα οι σύζυγοι έχουν επαφή.
4. Όταν οι άνθρωποι είναι ανώριμοι, περιμένουν από τον άλλον να είναι τέλειος. Ενώ εκείνοι δεν προσφέρουν τίποτα, και τότε αρχίζουν να κατηγορούν ο ένας τον άλλον. Αν δεν έχεις πάρει αυτά που πρέπει μικρός, είσαι αχόρταγος, περιμένεις από κάποιον να σε πάει στα ουράνια. Κι όταν δεν σε πάει απογοητεύεσαι.
5. Είναι πολύ σημαντικό για τον πρώτο χρόνο ζωής του μωρού να υπάρχει ο ίδιος άνθρωπος στη ζωή του. Φυσικά το καλύτερο είναι να είναι η μαμά αυτό το πρόσωπο ή αλλιώς ο μπαμπάς ή η γιαγιά. Αλλά ένα πρόσωπο, όχι πέντε.
6. Το να είσαι γονιός είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά, όπως και το να είσαι θεραπευτής. Σχεδόν όλοι θέλουν το καλό του παιδιού τους. Κάνουν, όμως, λάθη είτε από άγνοια είτε από την εσωτερικευμένη ασυνείδητη επίδραση των δικών τους γονιών.
7. Από τη στιγμή που αρχίζεις να αγαπάς τον άλλον, αρχίζει μια περίοδος ρεαλιστικής εξιδανίκευσης, όπως κάνεις με το παιδί σου. Ξέρω ότι η κόρη μου δεν είναι η ωραιότερη στον κόσμο, αλλά για μένα είναι. Αυτό δεν φεύγει ποτέ. Μπορείς να είσαι ερωτευμένος και να κάνεις σεξ με τον ίδιο άνθρωπο μια ζωή.
8. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε «κακοποιηθεί» στα παιδικά χρόνια μας ακόμα και αν είχαμε τους καλύτερους γονείς. Η ίδια η εμβρυική ζωή προκαλεί πολλά προβλήματα στο παιδί. Και η καλύτερη μητέρα και ο καλύτερος πατέρας, δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες του παιδιού. Γι αυτό όλοι θα βγάλουν κάποιον θυμό στους γονείς.
9. Σε κάθε οικογένεια υπάρχουν στερήσεις απογοητεύσεις κλπ όπου μας επηρεάζουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Προτείνω, λοιπόν, με την έννοια της σχολικής εκπαίδευσης ν’ αφεθούν στην άκρη τ’ άχρηστα πράγματα και να γίνονται μαθήματα απ’ τους παιδικούς σταθμούς. Μαθήματα ζωής, δηλαδή, εισαγωγής στη ζωή. Πώς είναι ο εσωτερικός μας κόσμος. Η σχέση μας. Πώς θα επιλέξουμε ένα σύντροφό. Ένα επάγγελμα και πώς θα γίνουμε στη ζωή μας πιο ευχαριστημένοι, ώστε να βρούμε ένα νόημα.
10. Η καλή σχέση μεταξύ των γονιών είναι η ευτυχέστερη και η πιο υγιεινή σχέση, που έχουμε στη ζωή μας. Οι άνθρωποι ζουν περισσότερο, δεν αρρωσταίνουν κλπ. Επειδή όμως η παιδική ηλικία είναι δύσκολη, συνήθως δεν έχουμε καλούς γάμους και καλές σχέσεις.

Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!