το χνάρι …

Μια από τις σπάνιες στην ιστορία λαϊκές εξεγέρσεις συνέβη, και ίσως συμβαίνει ακόμη, στον Μεξικάνικο Νότο.
Ο Γιώργος Αυγερόπουλος, ταξίδεψε με το συνεργείο του Εξάντα στην «ακυβέρνητη πολιτεία» για να ανακαλύψει τι είναι αυτό που, στην αυγή του 21ου αιώνα, κατάφερε να κάνει ανθρώπους που τους χωρίζουν τόσα, να ενωθούν σε ένα κίνημα χωρίς ηγέτες, αρχηγούς και κομματικές καθοδηγήσεις.
Και παρουσιάζει ένα ντοκιμαντέρ για τα όσα πολύ σοβαρά συνέβησαν στη φλεγόμενη Οαχάκα, και πέρασαν στα ψιλά των εφημερίδων και των τηλεγραφημάτων των διεθνών πρακτορείων ειδήσεων.

OI EΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΟΑΧΑΚΑ
Ένα ντοκιμαντέρ από την ομάδα του Εξάντα και τον Γιώργο Αυγερόπουλο.
Tι θα μπορούσε να ωθήσει νοικοκυρές, φοιτητές, εργάτες, θρησκευόμενους, επιστήμονες, αγρότες, ιθαγενείς και μη ιθαγενείς, άνεργους, οργισμένους εφήβους και φιλήσυχα γεροντάκια, να βρεθούν πίσω από το ίδιο οδόφραγμα με μια πέτρα στο χέρι;
Τι θα μπορούσε να τους οδηγήσει στο να καταλάβουν την πόλη τους και να συζητούν όλοι μαζί σε ανοιχτές συνελεύσεις τη δημιουργία των νόμων και του Συντάγματος που θα ορίζει τη ζωή τους;

Τον Μάιο του 2006, 70.000 δάσκαλοι της Πολιτείας Οαχάκα του Μεξικού ξεκίνησαν μια ειρηνική διαμαρτυρία με αίτημα την αύξηση των πενιχρών μισθών τους και την αναβάθμιση των συνθηκών εκπαίδευσης. Ζητούσαν το κράτος να παρέχει στους ξυπόλυτους και υποσιτισμένους μαθητές τους παπούτσια ώστε να μπορούν να διασχίσουν τα βουνά για να φτάσουν στο σχολείο, και πρωινό γεύμα ώστε να μην ζαλίζονταν κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
Ο κυβερνήτης της Πολιτείας Ουλίσες Ρουίς, αρνήθηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους και οι δάσκαλοι κήρυξαν απεργία διαρκείας. Έστησαν μια κατασκήνωση στην κεντρική πλατεία της Οαχάκα και από τις σκηνές τους άρχισαν να λειτουργούν και έναν ραδιοφωνικό σταθμό, το Ράδιο Τέντα. Ίσως και αυτή η διαμαρτυρία των δασκάλων να τελείωνε άδοξα όπως τόσες και τόσες άλλες. Η απόφαση όμως του Κυβερνήτη να τους διαλύσει με τη βία, υπήρξε η σπίθα μιας εξέγερσης που έμελε να αποκτήσει απρόσμενα χαρακτηριστικά…

Όταν, ένα ξημέρωμα του Ιουνίου, οι κάτοικοι της Οαχάκα είδαν πάνοπλους αστυνομικούς να επιτίθενται βάναυσα στους απεργούς, η οργή για την αστυνομική βαρβαρότητα και το αίσθημα αλληλεγγύης απέναντι στους δασκάλους, τους έκανε να αντιδράσουν… κάπως απρόσμενα:
Ξεχύθηκαν στους δρόμους, ενώθηκαν με τους απεργούς και μετά από οδομαχίες ωρών, ανακατέλαβαν την πλατεία απωθώντας τις αστυνομικές δυνάμεις.

Οι φιλήσυχοι κάτοικοι της Πολιτείας, που για πρώτη φορά στη ζωή τους γνώρισαν την οσμή των δακρυγόνων, απαίτησαν αμέσως την παραίτηση του Κυβερνήτη.

Του τα είχαν άλλωστε μαζεμένα.
Το 2004 «εξελέγη» εν μέσω καταγγελιών για νοθεία, ακολούθησαν καταγγελίες για άκρατο αυταρχισμό και απύθμενη διαφθορά…

1. Κρατική τρομοκρατία και εκπαίδευση: ένας νέος κερδοσκοπικός τομέας στο χρηματιστήριο(June 22, 2016)

(Δημοσιογραφική ανταπόκριση από την Oaxaca στο Μεξικό, που ο ΟΟΣΑ με την Κυβέρνηση σκοτώνουν δασκάλους)

Των Renata Bessi και Santiago Navarro F.

Μετάφραση στα Αγγλικά: El Enemigo Común

Μετάφραση στα Ελληνικά: Πέτρος Νομικός

Οι λόγοι για τους οποίους η μεξικανική κυβέρνηση θέλει να επιβάλει την Εκπαιδευτική Μεταρρύθ­μιση, ακόμη και αν χρειάζεται να σκοτώσει ανθρώπους, όπως και έγινε με τη σφαγή στο Nochixtlán από κατασταλτικές κρατικές δυνάμεις, στις 19 Ιουνίου, έχουν τις ρίζες τους σε οικονομικούς στόχους που υπαγορεύονται από διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Η μεταρρύθμιση, που προτάθηκε από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), μέσα από τη «Συμφωνία ΟΟΣΑ-Μεξικού για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης στα σχολεία του Μεξι­κού», στοχεύει να προλειάνει το έδαφος για να μετατρέψει την εκπαίδευση από υπευθυνότητα του κράτους σε ζήτημα που θα επιλυθεί στη σφαίρα της χρηματοπιστωτικής αγοράς.

Μια από τις ενέργειες του κράτους που συνοδεύουν την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση είναι η έκδο­ση ομολόγων στην κερδοσκοπική αγορά. Ένα χρόνο και κάτι από την έγκριση της μεταρρύθμισης, το Δεκέμβριο του 2015, εκδόθηκαν τα πρώτα εκπαιδευτικά ομόλογα ή αλλιώς «Πιστοποιητικά Εθνικής Σχολικής Υποδομής» (CIEN) από το Χρηματιστήριο Αξιών του Μεξικού, τα οποία επενδυ­τές, όπως η BBVA Bancomer και η Merrill Lynch, αγόρασαν για 8.581 εκατομμύρια πέσος.

Όταν μια εταιρεία ή κράτος εκδίδει ομόλογα, δανείζεται χρήματα από τους επενδυτές που τα αγο­ράζουν ενώ ο εκδότης –στην περίπτωσή μας το μεξικάνικο κράτος– αναλαμβάνει σε αντάλλαγμα την υποχρέωση να καταβάλλει τους τόκους σε τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια μιας προκαθορισμένης χρονικής περιόδου. Οι πληρωμές εδώ θα γίνονται κάθε έξι μήνες από τα ομόσπονδα κράτη και τους κατοίκους τους.

Με τα εκπαιδευτικά ομόλογα, το κράτος σκοπεύει να προσελκύσει επενδυτές στον τομέα αυτό και, σε μια πρώτη φάση, στοχεύει στην ανακαίνιση των υφιστάμενων υποδομών και την προώθηση της ανάπτυξης νέων σχολείων και βασικών υπηρεσιών. Δηλαδή, το κράτος έχει μετατρέψει τα ομόλογα σε ένα συγκεκριμένο αριθμό κοινών μετοχών για την προσέλκυση επενδυτών στον τομέα αυτό που, από την ίδρυσή του, θεωρείται ως άλλη μια εταιρεία που θα πρέπει να αποφέρει κέρδη για τους με­τόχους της.

Η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση είναι μέρος των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής (SAP), που υπαγορεύονται από την Παγκόσμια Τράπεζα (WB), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (BID). Συνολικά, 11 διαρθρωτικές μεταρρυθμί­σεις έχουν ήδη εγκριθεί: στην εργασία, στα δημοσιονομικά, στην εκπαίδευση, στην πίστη, στην ενέργεια, η μεταρρύθμιση για τη διαφάνεια, η πολιτική και εκλογική μεταρρύθμιση, η μεταρρύθμι­ση στον τομέα των τηλεπικοινωνιών και μεταδόσεων, ο νέος νόμος προστασίας κατά δικαστική πα­ραγγελία, ο ποινικός κώδικας, και η μεταρρύθμιση για τον οικονομικό ανταγωνισμό. Είκοσι δύο ακόμα μεταρρυθμίσεις περιμένουν την έγκριση.

Σύμφωνα με τον Joseph Stiglitz, βραβείο Νόμπελ στα Οικονομικά και πρώην αντιπρόεδρο της Πα­γκόσμιας Τράπεζας, τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής έχουν τέσσερα στάδια: την ιδιω­τικοποίηση, οπότε η κυβέρνηση πωλεί εταιρείες και δημόσιους οργανισμούς σε ιδιώτες επενδυτές˙ την απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών, οπότε οι έλεγχοι για την είσοδο και την έξοδο του χρήματος στη χώρα μειώνονται – με στόχο την προσέλκυση επενδυτών – και τα επιτόκια αυ­ξάνουν˙ την εισαγωγή αγοραίων τιμών, οπότε η κυβέρνηση επιτρέπει στις τιμές των βασικών τρο­φίμων, του νερού και της ενέργειας να αυξηθούν˙ και τέλος την απελευθέρωση του εμπορίου, το οποίο σημαίνει άρση των φραγμών για τα ξένα προϊόντα (φόροι και δασμοί) οι οποίοι προστάτευαν τους τοπικούς παραγωγούς και βιομηχανίες.

Αν το κίνημα των εκπαιδευτικών καταφέρνει σε εθνικό επίπεδο να ανατρέψει την εκπαιδευτική με­ταρρύθμιση, θα ανοίξει ο δρόμος για να ανατραπούν όλες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται σε στρατηγικούς τομείς της χώρας, όπως ο τομέας της ενέργειας. Αυτή είναι η εκτίμηση των εκπαιδευτικών. Αυτός είναι ακριβώς και ο φόβος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση παραμένει κλειστή στο διάλογο, διότι έχει ήδη υπογράψει όλες τις διεθνείς συμφωνίες.

απολύσεις

Η CNTE (Εθνικό Συντονιστικό Εργαζομένων στην Εκπαίδευση) υποστηρίζει ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι ένα μοντέλο που επιδιώκει να ανα­θέσει σε τρίτους την εκπαίδευση, αντικαθιστώντας τις θέσεις εργασίας τους με νέους επί συμβάσει εργαζόμενους χωρίς εργασιακά δικαιώματα, μέχρις ότου μετατραπεί η εκπαίδευση σε ιδιωτικοποιη­μένη υπηρεσία. Η μεταρρύθμιση επικεντρώνεται σε διαδικασίες πρόσληψης και επίβλεψης εκπαι­δευτικών και όχι σε πραγματικές αλλαγές για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και των συνθηκών ερ­γασίας των εκπαιδευτικών.

Σύμφωνα με την María Bernardita Zamora, καθηγήτρια ιστορίας στο Iztapalapa, μια από τις φτω­χότερες περιοχές του ομόσπονδου διαμερίσματος, και μέλος της CNTE (το εκπαιδευτικό συνδι­κάτο που αντιπαλεύει τη μεταρρύθμιση) η εκτίμηση είναι ότι με τη μεταρρύθμιση το 60% από τα 1,2 εκατομμύρια των εκπαιδευτικών στο Μεξικό σήμερα, θα χάσουν τις δουλειές τους. Μέχρι στιγ­μής, κατά την Zamora, 4.000 εκπαιδευτικοί που απορρίπτουν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, έχουν απολυθεί.

κρατική τρομοκρατία

Οι εκπαιδευτικοί της CNTE βρίσκονται σε γενική απεργία από τις 15 Μαΐου. Από την ημερομηνία αυτή υπήρξε ένα πυκνό σχέδιο κινητοποιήσεων από το κίνημα, και η απάντηση του κράτους ήταν η βίαιη καταστολή. Την τελευταία εβδομάδα στήθηκαν οδοφράγματα σε όλες τις περιοχές της πολι­τείας της Oaxaca, όπου καταγράφηκαν αμέτρητες πράξεις καταστολής από την ομοσπονδιακή και πολιτειακή αστυνομία.

Στις 18 και 19 Ιουνίου, η καταστολή εξελίχθηκε σε σφαγή. Από τις 18 ήδη, στον Ισθμό του Tehuantepec, ενώ οι μάχες που άρχισαν στο Zanacatepec επεκτάθηκαν στο Juchitán, στο Ixtepec, στο Tehuantepec και στο Salina Cruz. Όλα τα οδοφράγματα αυτοοργανώθηκαν και πάλι μετά από αυτές τις αποτυχημένες προσπάθειες. Αργότερα, στις 19, το επίκεντρο της καταστολής απλώθηκε στην περιοχή Mixteca στο Nochixtlán, όπου για μια εβδομάδα εκπαιδευτικοί, γονείς και η κοινότη­τα γενικότερα, ενίσχυαν τα οδοφράγματα για να κρατήσουν την αστυνομία έξω από την πόλη της Oaxaca. Η καταστολή άφησε τουλάχιστον οκτώ νεκρούς, 27 εξαφανισμένους και εκατό τραυματίες και συλληφθέντες.

Παρόλα αυτά, η αστυνομία αναγκάστηκε να υποχωρήσει για να προσπαθήσει πάση θυσία να καθα­ρίσει τους δρόμους ώστε να προωθηθεί προς την πρωτεύουσα της πολιτείας. Η ομοσπονδιακή αστυνομία κατάφερε να περάσει τα μπλόκα σε Nochixtlán και Huitzo για να μπει στην πόλη της Oaxaca, με την υποστήριξη των ενισχύσεων που περίμεναν στο αεροδρόμιο και σε άλλες τοποθεσί­ες.

Ώρες μετά τη σφαγή στο Nochixtlán, 20 περίπου μπλόκα στην είσοδο της πόλης Oaxaca δέχθηκαν επίθεση. Σκοτώθηκε τουλάχιστον ένα άτομο, θύμα των κρατικών κατασταλτικών δυνάμεων, και εκατοντάδες τραυματίστηκαν και συνελήφθησαν.

Την ίδια νύχτα, η επόμενη θέση όπου αναμενόταν καταστολή ήταν το κέντρο της πόλης, και συγκε­κριμένα η Zócalo (κεντρική πλατεία), όπου από τις 15 του Μάη οι εκπαιδευτικοί είχαν στήσει τον καταυλισμό τους. Το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε για μερικές ώρες στην περιοχή, αργότερα όμως επα­νήλθε. Οδοφράγματα στήθηκαν γύρω από την πλατεία Zócalo. Τελικά, δεν επιχειρήθηκε καμία εκ­καθάριση και το στρατόπεδο παραμένει μέχρι σήμερα.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εσωτερικών του Μεξικού εξέδωσε ανακοίνωση την Κυριακή 19 Ιουνί­ου, όπου δήλωνε ότι οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν στα κοινωνικά δίκτυα, και δείχνουν την ομοσπονδιακή αστυνομία να χρησιμοποιεί πυροβόλα όπλα κατά των διαδηλωτών, είναι εντελώς ψεύτικες. «Οι ενέργειες των ομοσπονδιακών δυνάμεων είναι ευθυγραμμισμένες με τα θεσπισμένα πρωτόκολλα επιβολής του νόμου, χωρίς να παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα» είπε.

Αντίθετα, μια συνάντηση περισσότερων από 70 πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων κάλεσε σε ανθρωπιστικό συναγερμό για την αντιμετώπιση της ένοπλης κρατικής επίθεσης στον άμαχο πληθυ­σμό.

Σήμερα, 19 Ιουνίου, είμαστε μάρτυρες των εξαιρετικά βίαιων ενεργειών του μεξικανι­κού κράτους προκειμένου να καταστείλει τους εκπαιδευτικούς και την οργανωμένη κοι­νωνία που αντιστέκεται σε διάφορες περιοχές της πολιτείας Oaxaca, όπως ο Ισθμός της Tehuantepec, το Nochixtlán και η πόλη της Oaxaca. Αποτέλεσμα της υπερβολικής χρή­σης βίας, είναι οι τουλάχιστον έξι νεκροί και οι δεκάδες τραυματίες και κρατούμενοι.

Λένε επίσης ότι:

Μέχρι στιγμής ούτε η τύχη των κρατουμένων, ούτε ο συνολικός αριθμός των τραυμα­τιών και των νεκρών είναι γνωστός. Η ιατρική περίθαλψη δεν ήταν ουδέτερη και ο άμα­χος πληθυσμός αναγκάστηκε να δημιουργήσει χώρους επείγουσας υγειονομικής περί­θαλψης για την αντιμετώπιση των ζωτικών αναγκών των τραυματιών.

Μεταξύ άλλων, η ανακοίνωση των πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων καταγγέλλει τη συνεχή ποινικοποίηση της κοινωνικής διαμαρτυρίας στην Oaxaca. Ανάμεσα στις πιο σοβαρές περιπτώσεις εν προκειμένω, αξίζει να σημειωθούν οι εξής:

• Η σύλληψη, τον Μάιο του 2013, πέντε εκπαιδευτικών από την Oaxaca: των Damián Gallardo Martínez, Lauro Atilano Grijalva Villalobos, Mario Olivera Osorio, Sara Altamirano Ramos και Leonel Manzano Sosa.
• Το 2015 η ποινικοποίηση και η συκοφαντική εκστρατεία από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατά των εκπαιδευτικών poy κλιμακωνόταν συνεχώς, μαζί με τη διαδικασία διάλυσης του IEEPO (Κρατικό Ινστιτούτο Δημόσιας Εκπαίδευσης της Oaxaca), η οποία ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο, εκθέτοντας χιλιάδες εκπαιδευτικούς στον ιδιαίτερο κίνδυνο να μην λαμβάνουν το μισθό τούς.
• Τον Οκτώβριο του 2015, οι Juan Carlos Orozco Matus, Othón Nazariega Segura, Efraín Picazo Pérez και Roberto Abel Jiménez García συνελήφθησαν ενώ εκδόθηκαν δεκάδες εντάλματα σύλληψης εναντίον μελών του Τομέα 22 (ο κλάδος της CNTE στην Oaxaca).
• Τον Απρίλιο του 2016, o Aciel Sibaja Mendoza, ταμίας του Τομέα 22 συνελήφθη.
• Τον Μάιο του 2016 Heriberto Magariño López, ένας άλλος ηγέτης του Τομέα 22 συνελήφθη και αυτός.
• Τέλος, στις 11 Ιουνίου, ο Francisco Villalobos Ricardéz, γραμματέας του Τομέα 22, και λί­γες ώρες αργότερα, στις 12 Ιουνίου, ο Rubén Núñez Ginez, γενικός γραμματέας του Τομέα 22, συνελήφθησαν και οι δύο.

Παρομοίως και διάφοροι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών έχουν εκδώσει επείγουσες εκκλήσεις προς τις μεξικανικές αρχές, εκφράζοντας την ανησυχία τους για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αναφέρθηκαν σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις, ιδίως, συλλήψεις χωρίς ένταλμα σύλληψης ή έρευνας, βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της επακόλουθης αυθαίρετης κράτησης, και άλλες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατουμένων.

πολιτικοί κρατούμενοι

Το Σάββατο, 11 Ιουνίου του 2016, περίπου στις 23:00, πάνω από 1.000 αστυνομικοί εκκαθάρισαν βίαια τους δασκάλους του Τομέα 22, που ανήκουν στην CNTE της Oaxaca. Στην πολιτεία αυτή η CNTE παρουσιάζει την υψηλότερη συγκέντρωση μελών: οι εκπαιδευτικοί που συνδέονται με την CNTE, αριθμούν 83.000 από τα 200.000 μέλη της CΝTE σε όλο το Μεξικό. Οι εκπαιδευτικοί είχαν στρατοπεδεύσει μπροστά από το Κρατικό Ινστιτούτο Δημόσιας Εκπαίδευσης της Oaxaca (IEEPO).

Η αστυνομία επιτέθηκε στους εκπαιδευτικούς από πολλές μεριές, με ευθείες βολές δακρυγόνων. Γρήγορα όμως, οι εκπαιδευτικοί αναδιοργανώθηκαν, μαζί με γείτονες και αναρχικούς νεολαίους, και αντιστάθηκαν με πέτρες και οδοφράγματα. Μετά την καταστολή, οι δάσκαλοι πήγαν στο Zócalo, όπου ο καταυλισμός τους παραμένει μέχρι αυτή τη στιγμή.

Η εκκαθάριση έγινε αφού πρώτα μια ομάδα των ειδικών δυνάμεων το απόγευμα του Σαββάτου συ­νέλαβε τον Fracisco Villalobos Ricárdez, οργανωτικό γραμματέα του Τομέα 22 της CNTE, στην πόλη Tehuantepec στη νότια Oaxaca, για κλοπή σχολικών βιβλίων το 2015. Αυτά τα βιβλία δια­νέμονται στους μαθητές δωρεάν και θεωρούνται ιδιοκτησία του Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευ­σης. Κατά τη διάρκεια της κλοπής τραυματίστηκε ένα άτομο, σύμφωνα με τις κατηγορίες εναντίον του γραμματέα. Νωρίς το πρωί της Κυριακής, την ίδια ημέρα με την καταστολή στην Oaxaca, συ­νελήφθη και ο γενικός γραμματέας Rubén Núñez για υποτιθέμενη χρήση παρανόμως αποκτηθέντων κεφαλαίων. Συνολικά, επτά μέλη της CNTE βρίσκονται υπό κράτηση. Άλλα 24 μέλη της CNTE στην Oaxaca έχουν εντάλματα σύλληψης εναντίον τους.

Σε ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε η CNTE, είπε πως η κυβέρνηση έχει δείξει δημοσίως ότι αντι­μετωπίζει τους εκπαιδευτικούς ως τους χειρότερους παραβάτες στη χώρα, αφού πολλοί από αυτούς κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας˙ συνιστούν απειλή για την κυβέρνηση του Enrique Peña Nieto καθώς δεν επιτρέπουν να περάσει μια εξαρχής νεκρή μεταρρύθμιση, που τώρα θάβεται στην Oaxaca.

στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων

Το κίνημα των εκπαιδευτικών κάνει έκκληση για άμεση έναρξη των διαπραγματεύσεων, αλλά η κυ­βέρνηση αρνείται να ανοίξει ένα τέτοιο πεδίο συνεννόησης. Η Isabel García Velázquez, εκπαιδευ­τικός και μέλος της πολιτικής Επιτροπής της CNTE στην Oaxaca από την παράκτια περιοχή, δή­λωσε:

Είμαστε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε σε έναν εθνικό διάλογο για την παιδεία, γιατί έχουμε πρόταση να καταθέσουμε. Ένα εναλλακτικό μοντέλο εκπαίδευσης είναι απαραί­τητο στην πολιτεία της Oaxaca, που να σέβεται τα έθιμα, τον πολιτισμό και που να αξιολογείται ανάλογα με τον τρόπο ζωής μας. Αλλά θέλουν να επιβάλουν μια μεταρ­ρύθμιση αποκλειστικά σύμφωνα με τις δικές τους πολιτικές. Δεν θα μπορέσουν εδώ στο Μεξικό, όχι εδώ στην Oaxaca.

http://avispa.org/2016/06/24/state-terrorism-and-education-the-new-speculative-sector-in-the-stock-market/

2. Παλεύουμε για δωρεάν, ελεύθερη Παιδεία, με αξιοπρέπεια (16.03.2015)

Κώστας Καρυωτάκης: Απέναντι στη βαρβαρότητα

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ (Je lutte donc je suis)

“Το γαλλικό δόγμα της αντιεξέγερσης: από τις αποικίες στη δυτική μητρόπολη.

Ποια σχέση μπορεί να έχει ο πόλεμος στην Αλγερία στα τέλη της δεκαετίας του ’50 με τις μεθόδους καταστολής των κινητοποιήσεων ενάντια στην εργασιακή μεταρρύθμιση στο Παρίσι του 2016;

Πώς συνδέεται ο πόλεμος της Ινδοκίνας με τον έλεγχο των παρισινών προαστίων;

Πώς ένα κράτος εκτός από το να καταστέλλει τους εκμεταλλευόμενους εντός της επικράτειάς του, βιομηχανοποιεί και πουλάει τις μεθόδους καταστολής σε άλλα κράτη;

Και τελικά, πώς οι πόλεμοι που εμφανίζονται μακρινοί είναι τα εργαστήρια όπου δοκιμάζονται και παράγονται αυτές οι μέθοδοι, που στο κοντινό μέλλον θα πέσουν στα κεφάλια μας; Γιατί οι πόλεμοι αυτοί μας αφορούν και με αυτόν τον τρόπο…”

“Γράμματα από τη Γερμανία”
12 Τραγούδια σε στίχους Φώντα Λάδη
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεύουν: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αφροδίτη Μάνου, Γιωργος Μεράντζας
Βιντεοσκόπηση: Χρήστος Ζουλιάτης
Η βιντεοσκόπηση έγινε στο “Αττικό Άλσος” 11/7/2016

Ενορχήστρωση: Γιάννης Παπαζαχαριάκης
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Μίμης Ντούτσουλης: Μπάσο
Γιώργος Κατσίκας: Τύμπανα
Γιάννης Σινάνης: Μπουζούκι
Άρης Κούκος: Μπουζούκι
Παπαχριστούδης Γιώργος: Πιάνο, πλήκτρα
Ντίνος Χατζηιορδάνου: Ακορντεόν
Γιάννης Παπαζαχαριάκης: Ακουστική κιθάρα

Πρόλογος 00:00
01. Γεια σου μάνα, γεια σου Στράτο~ Β.Παπακωνσταντίνου 03:29
02. Κρουαζιέρες~Γ.Μεραντζας 05:49
03. Κίνησ΄ ο Μάης για να `ρθει~Α.Μάνου 08:41
04. Σου ‘στειλλα δυο τρεις στυλούς~Α.Μάνου 11:41
05. Ο Μήτσος~Β.Παπακωνσταντίνου 13:55
06. Μια ξανθιά απ΄ το Βισμπάντεν~Α.Μάνου 15:53
07. Στο καφενείο “Ελληνικόν”~Γ.Μεράντζας 17:44
08. Χτες στην Βιλλεμνστράσσε~Α.Μάνου 19:48
09. Έστειλα στο κόμμα~Γ,Μεράντζας 21:36
10. Βγήκε η ζωή μας στο σφυρί~Γ.Μεράντζας 23:38
11. Έλληνες, Τούρκοι κι Ιταλοί~Β.Παπαμωνσταντίνου 27:34
12. Προς το Υπουργείο Εργασίας~Όλοι 30:30

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ (Non à la loi travail ! Grec #06)

ΜΗΜΥΜΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΡΙΩΝ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

σχολεία τόποι μαρτυρίου