Βλέπω τον «Μικρό Νικόλα». Το προλαβαίνω προς το τέλος! Ένας Άγιος Βασίλης βρίσκεται φυλακισμένος! Δεν γνωρίζω τι έχει προηγηθεί! Βλέπω αυτό που απομένει μέχρι το τέλος και βάζω τη φαντασία μου να δουλέψει! Ο Άγιος μπορεί να φυλακιστεί γιατί αντιμιλάει σε ένα παιδί, γιατί το κοροιδεύει και του παραδίδει ένα παιχνίδι που δεν επιθυμεί ή επειδή δεν φτάνει εγκαίρως για να χαρίσει τα δώρα! Αμέσως, η εξέλιξη και η πλοκή στήνεται! Δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζει με την πραγματική ιστορία! Εκεί, ο Άγιος -αυτό είναι πραγματικό στοιχείο της ιστορίας– αναγνωρίζει στον αστυνομικό ένα παιδί στο οποίο είχε δωρίσει παλιότερα χειροπέδες. Άρα, το παιδί μεταμορφώνεται μέσαι από το παιχνίδι με τις χειροπέδες σε έναν ενήλικο αστυνομικό που εφαρμόζει πιστά το γράμμα του νόμου και μπορεί να περάσει αληθινές χειροπέδες σ’ έναν Άγιο Βσσίλη! Νομίζω ότι στην εξέλιξη της ιστορίας γίνεται μια αναδρομή στο παρελθόν! Ο άγιος Βασίλης επιστρέφει στη στιγμή που συναντάει το παιδί και μελλοντικό αστυνομικό! Το παιδί ζει σε μια προβληματική οικογενειακή κατάσταση!! Είναι συναισθηματικά παραμελημένο από τους γονείς του, βίαιο και με πολλές εκρήξεις θυμού! Σε μια από αυτές τις στιγμές βίας παλεύει με τον Μικρό Νικόλα που κρατάει μια μαγική μπάλα που έχει χάσει ο Άγιος Βασίλης. Ο κάτοχος μιας τέτοιας μπάλας γίνεται, αυτομάτως, Άγιος Βασίλης! Το βίαιο παιδί θέλει να αρπάξει αυτήν την μπάλα από τα χέρια του Νικόλα! Δεν τα καταφέρνει! Ο Άγιος Βασίλης που βλέπει τον αγώνα του Νικόλα για να διατηρήσει την μαγική μπάλα,, του την χαρίζει! Το έργο τελειώνει με το έλκηθρο να απομακρύνεται λουσμένο στο φεγγαρόφωτο!
ξενίδης ιωάννης