Αρχική » ΑΓΡΙΑ ΠΑΝΙΔΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ » ΑΓΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Οκτώβριος 2010
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

ΑΓΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΑΝΤΟΚΟΤΕΡΑ ΑΓΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ο γύπας
– Το γεράκι
– Ο κόρακας
– Ο μπούφος
– Η ζάρα
– Η κουκουβάγια
– Η κουρούνα
– Ο κοκκινολαίμης
– Ο σταχτολαίμης
– Η πέρδικα
– Το γαρδέλι
– Ο κοτσιφός
– Η τσίχλα
– Το τρυγόνι
– Ο κορυδαλλός
– Ο σπίνος
– Ο φλώρος
– Το αηδόνι

Είμαι ο γύπας ή όρνιο

Περνάω το μεγαλύτερο μέρος της μέρας γυρωπετώντας, χάρις τα θερμά ανοδικά ρεύματα και παρακολουθώντας άλλους γύπες ή άλλα πουλιά, όπως τα κοράκια ψάχνοντας για ψοφίμια. Φωλιάζω σε αποικίες σε κάθετους γκρεμούς και βράχους. Εξαρτώμαι σχεδόν απόλυτα από την ορεινή κτηνοτροφία και καθαρίζω τα βουνά από εστίες μόλυνσης (ψοφίμια κ.λπ.).

Είμαι το γεράκι

Αρπακτικό πουλί μεσαίου μεγέθους. Οι χρωματισμοί μου ποικίλουν από άτομο σε άτομο. Περνάω τις περισσότερες ώρες της μέρας καθισμένο σε κλαδιά ή σε στύλους ψάχνοντας για την λεία μου. Φωλιάζω σε δέντρα, σε δάση με ξέφωτα. Το χειμώνα βέβαια συχνάζω σε πιο ανοιχτά μέρη.

Είμαι ο μπούφος

Μπροστά σας έχετε το μεγαλύτερο νυχτόβιο ευρωπαϊκό πουλί. Ζω στα πυκνά δάση και στα φαράγγια. Μπορώ να πιάσω θηλαστικά μέχρι το μέγεθος του άρκαλου και πουλιά μέχρι το μέγεθος της κότας. Φωλιάζω σε τρύπες βράχων και κουφάλες δέντρων. Κυνηγώ το σούρουπο και την αυγή.

Είμαι η ζάρα

Έχω ανοικτό καφέ χρώμα. Είμαι νυχτόβιο αρπακτικό πουλί. Κυνηγώ και τρώγω μικρά τρωκτικά κυρίως ποντικούς. Η φωνή μου είναι μια μακρόσυρτη πνιχτή στριγκλιά. Πετάω ανάλαφρα κι επιδέξια. Φωλιάζω σε αποθήκες και σε παλιά ερειπωμένα κτίρια.

Είμαι η κουκουβάγια

Από την αρχαιότητα έως σήμερα είμαι το σύμβολο της σοφίας και της φρόνησης. Βλέπε Θεά Αθηνά… Είμαι νυχτόβιο αρπακτικό πουλί, πολύ χρήσιμο για τον άνθρωπο γιατί κυνηγάω τα ποντίκια. Μοιάζω με την ζάρα και τον Μπούφο. Είμαι όμως μικρότερη και εξυπνότερη από αυτούς.

Είμαι η κουρούνα

Είμαι παμφάγο πουλί και έχω προσαρμοστεί σε πολλά είδη βιότοπων. Πετάω αρκετά βαριά. Φωλιάζω σε δέντρα, πιο σπάνια σε προεξοχές βράχων. Η φωνή μου είναι ένα βαθύ κακόηχο «κράα». Είμαι ένα από τα πιο συνηθισμένα κοράκια της Ελλάδας και της Κρήτης.

Είμαι ο κόρακας

Είμαι πιο σπάνιο από την κουρούνα. Συνήθως βρίσκομαι στα βουνά όπου δεν υπάρχει ανθρώπινη ενόχληση. Είμαι το μεγαλύτερο στρουθιόμορφο. Πετάω δυναμικά και σε ευθεία γραμμή. Συχνά όμως κάνω και ακροβατικά στον αέρα, ιδίως την άνοιξη. Φωλιάζω σε προεξοχές κάθετων γκρεμών και σε δέντρα, Τρώγω τα πάντα ακόμα και ψοφίμια. Η φωνή μου είναι ένα δυνατό και βαθύ «κροκ».

Είμαι η πέρδικα

Πετώ απότομα, με θόρυβο, γρήγορα, αλλά όχι ψηλά. Δεν τραγουδώ αλλά κακαρίζω όπως η κότα. Είμαι τόσο όμορφο πουλί που η ομορφιά μου έχει τραγουδιστεί από πολλούς ποιητές. Η όμορφη κοπέλα, η καμαρωτή και η λεβέντισσα παρομοιάζεται με μένα. Είμαι πολύ στοργική μητέρα. Έχω νόστιμο κρέας και γι’ αυτό κυνηγιέμαι πάρα πολύ.

Είμαι το γαρδέλι ή καρδερίνα

Δε θέλω να το παινευτώ αλλά είμαι το ομορφότερο μικρό πουλί της Κρήτης. Γι’ αυτό, αλλά και για το ωραιότατο κελαΐδισμά μου πολλές φορές καταλήγω σε κλουβιά, στα χέρια των ανθρώπων. Τρέφομαι με σπόρους από τα γαϊδουράγκαθα.

Είμαι ο φλώρος

Δεν έχω την ομορφιά του γαρδελιού, όμως μπορώ να το συναγωνιστώ στο κελαΐδισμα. Τρέφομαι με σπόρους. Μπαίνω και εγώ σε κλουβιά για να συντροφεύω τους ανθρώπους. Το χρώμα μου είναι σκούρο πράσινο με κίτρινες ανταύγιες.

Είμαι ο σπίνος

Έχω το μέγεθος του γαρδελιού και του φλώρου. Τραγουδάω ωραία και μελωδικά. Έχω ωραία χρώματα. Τρώγω σπόρους και έντομα. Είμαι ακόμη πολύ ζωηρός και γρήγορος στο πέταγμα.

Είμαι ο κοτσιφός

Από τα πιο γνωστά πουλιά της Κρήτης και της Ελλάδας γενικότερα. Φωλιάζω και στα πάρκα των πόλεων ή όπου υπάρχουν δέντρα ή μεγάλοι θάμνοι. Είμαι κατάμαυρος με κίτρινο κεχριμπαρένιο ράμφος. Η σύντροφος μου όμως έχει λίγο πιο ανοιχτό χρώμα. Χωρίς μετριοφροσύνη σας λέω ότι είμαι το μελωδικότερο πουλί της Ελλάδας.

Είμαι ο κορυδαλλός

Ζω σε ημιερήμους, φρυγανότοπους και κοντά στις καλλιέργειες. Χτίζω την φωλιά μου σε βαθουλώματα του εδάφους. Τρώγω ζωύφια, έντομα και σπόρους. Μου αρέσει να κελαηδώ το πρωί και λίγο πριν τη δύση του ήλιου. Έχω πολύ μελωδική φωνή, δεν είμαι όμως ο Pavaroti.

Είμαι ο χαλκιάς

Είμαι πολύ ευκίνητος, μπορεί να κρέμομαι ανάποδα και να τρώγω. Είμαι πολύ κοινό στα δάση, κήπους, ελαιώνες. Φωλιάζω σε όλων των ειδών τις τρύπες. Πέρυσι φώλιασα μέσα σε μια στάμνα στην αυλή του σχολείου σας. Τραγουδώ μελωδικά.

Είμαι ο τσαλαπετεινός

Δε ζω μόνιμα στην Κρήτη αλλά έρχομαι για διακοπές τους ζεστούς μήνες, όπως και το χελιδόνι. Είμαι αποδημητικό πουλί. Είμαι πολύ εντυπωσιακός, λίγο μεγαλύτερος από τον κορυδαλλό και την τσίχλα. Χαρακτηριστικό μου το τσουλούφι στο κεφάλι και το πορτοκαλί χρώμα.

Είμαι ο κοκκινολαίμης

Με τα πρώτα κρύα του χειμώνα γεμίζω τα πάρκα των πόλεων. Το καλοκαίρι περιορίζομαι σε μεγαλύτερο υψόμετρο. Έχω κόκκινο λαιμό. Φωλιάζω σε τρύπες τοίχων, δέντρων, όχθες, κονσερβοκούτια κ.λπ. Τραγουδώ λεπτά και μελωδικά.

Είμαι το αηδόνι

Ίσως είμαι το πιο μελωδικό πουλί της Κρήτης. Όλοι έχετε ακούσει το κελαΐδισμά μου καθώς κάνετε βόλτα σε σκιερά μονοπάτια κοντά σε ποτάμια. Λέγομαι και ποταμίδα γιατί μου αρέσει να ζω δίπλα στα ποτάμια.

Είμαι ο καστανοτολαίμης

Ζω σε ανοιχτές θαμνώδεις περιοχές, κοντά σε ακτές ή σε πλαγιές. Συνηθίζω να κάθομαι σε εμφανή σημεία, όπως σε σύρματα, σε κορυφές θάμνων ή πασσάλων. Η φωνή μου είναι ένα «Ουίτ-τσακ-τσακ» σαν να κτυπούν δυο πέτρες.

Είμαι ο σπουργίτης

Με γνωρίζετε πολύ καλά όλοι σας. Βρίσκομαι πολύ κοντά στους ανθρώπους γιατί τρέφομαι από ψίχουλα και άλλα υπολείμματα τροφών. Φωλιάζω παντού, κάτω από κεραμίδια, υδρορροές, καμπαναριά, τρύπες κ.ά. Στην Κρήτη με φωνάζουν και ατσέλεγο.

Είμαι το τρυγόνι

Ζω κι εγώ κοντά στους ανθρώπους για τους ίδιους λόγους με το σπουργίτη. Έχω καφεγρίζο χρώμα. Είμαι πρώτος ξάδερφος του περιστεριού με το οποίο έχουμε πολλές κοινές συνήθειες.

Είμαι η τσίχλα

Μοιάζω με τον κότσυφα στο μέγεθος και στις συνήθειες. Διαφέρω, όπως βλέπετε στο χρώμα. Ζω σε δασώδεις εκτάσεις. Τρέφομαι με καρπούς δέντρων, έντομα και μικρά ζωύφια. Έχω νόστιμο κρέας.

Είμαι το χελιδόνι

Ζω στην Κρήτη μόνο τους ζεστούς μήνες του χρόνου. Είμαι αποδημητικό πουλί. Το χειμώνα φεύγω για θερμότερες χώρες, κατά Αφρική μεριά. Φτιάχνω τη φωλιά μου από λάσπη κάτω από τα μπαλκόνια και τις βεράντες των σπιτιών.

Είμαι η μπεκάτσα

Το χαρακτηριστικό μου είναι η μακριά μύτη μου. Τη χρειάζομαι για να σκαλίζω και να βρίσκω την τροφή μου. Έχω νόστιμο κρέας και κυνηγιέμαι πολύ από τον άνθρωπο. Συχνάζω κοντά στα ποτάμια.

Είμαι η χαλκοκουρούνα

Είμαι πολύ όμορφο πουλί στο μέγεθος του κότσυφα. Ζω στα δάση, στα λιβάδια και στους αγρούς τρέφομαι με έντομα, σκουλήκια και σπόρους. Χαρακτηριστικό μου γνώρισμα το χρώμα του χαλκού που έχω στο λαιμό και την κοιλιά.

Είμαι η Αλκυόνη

Ασφαλώς γνωρίζετε το μύθο που υπάρχει γύρω από το όνομα μου. Γνώρισα από πολύ κοντά την οργή του Δία. Οι ηλιόλουστες μέρες του Δεκέμβρη λέγονται Αλκυονίδες. Τότε γεννάω και κλωσάω τα αυγά μου. Ζω κοντά σε νερά ποταμών, λιμνών ακόμα και της θάλασσας. Τρέφομαι με έντομα και μικρά ψαράκια.

Είμαι η σουσουράδα

Επειδή όταν περπατάω η ουρά μου κουνιέται πάνω κάτω με έχουν βαπτίσει σουσουράδα. Τρέφομαι με έντομα και μικρά σκουλήκια. Έχω μαύρο χρώμα στο πάνω μέρος του κεφαλιού και στην ουρά.

Είμαι ο τρυποφράκτης

Είμαι το μικρότερο πουλί της Κρήτης. Τρέφομαι με έντομα και μικρά σκουλήκια. Το χρώμα μου είναι μαύρο.

Από την Περιβαλλοντική Ομάδα Δημοτικού Σχολειου Αγίου Σύλλα Ηρακλείου Κρήτης

Ιούνιος 2006



2 Σχόλια

  1. Συγχαρητήρια για την υπέροχη ιστοσελίδα και τον κόπο σας.  Συνεχίστε σας παρακαλώ την προσθάθειά σας. Αξίζει!!
     

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση