Παιδική παχυσαρκία

Η παιδική παχυσαρκία έχει χαρακτηριστεί τις τελευταίες δεκαετίες ως επιδημία. Το συγκεκριμένο ζήτημα έχει πια την προσοχή των πολιτικών, των επιστημόνων, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των πολιτών. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, της εργασίας και των στιγμών ξεκούρασης, πιθανότητα όλες μαζί, συμβάλλουν στην σημερινή κατάσταση.

Ως παχυσαρκία ορίζεται η αύξηση του λίπους πάνω από κάποια όρια. Στους ενήλικες εκτιμάται με τον Δείκτη Μάζας Σώματος. Στα παιδιά είναι διαφορετικό και υπάρχουν ειδικές καμπύλες ανάπτυξης που εκτιμούν τον Δείκτη Μάζας Σώματος ανά ηλικία όπως επίσης και Διεθνείς πίνακες που αναγράφουν τα όρια του Δείκτη Μάζα Σώματος για παιδιά και εφήβους από 2-18 ετών.

Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ  (1900 – 1971)

Η ποιητική φυσιογνωμία του Σεφέρη είναι από τις βαθύτερες, όχι μόνο μέσα στη νέα ελληνική αλλά και μέσα στην όλη σύγχρονη ποίηση. Στα βασικά καθοριστικά συστατικά της η φυσιογνωμία αυτή είναι κυριότατα ελληνική, ριζωμένη στο χώρο της Ελλάδας που τον γέννησε.

Και η Ελλάδα του Σεφέρη δεν έχει τη φανταχτερή λαμπρότητα μιας θεώρησης εξωτερικής, αλλά μια συνείδηση, γεμάτη βάρος και ευθύνη, αδιαίρετη στο χρόνο, στον τόπο και στο ανθρώπινο στοιχείο, «με τ’αρχαία μνημεία και τη σύγχρονη θλίψη». Ιδωμένα με τη ματιά αυτή, ο Σεφέρης δίνει καινούργιο νόημα, ποιητικό και συμβολικό στις Μυκήνες ή τη Σαλαμίνα της Κύπρος, στον Οδυσσέα ή τον Ορέστη. Και αυτό χωρίς ίχνος κλασικισμού· αντίθετα, η γλώσσα του Σεφέρη, δημοτική πέρα ως πέρα, κατασταλάζει μέσα της όλο το δούλεμα που πήρε η ελληνική γλώσσα στη μακρόχρονη ιστορία της, από τον Αισχύλο και το Σοφοκλή ως την Κοινή των Ευαγγελίων, και από το δημοτικό τραγούδι και τον Ερωτόκριτο ως το Σολωμό και τον Καβάφη. Οι μνήμες αυτές δεν αλλοιώνουν, κάνουν ίσια – ίσια πιο χαρακτηριστική τη δική του, εντελώς προσωπική και ανεπανάληπτη φωνή, που βρίσκει από την άλλη μεριά το φυσικό της παράλληλο στη σύγχρονη κοινή ποιητική γλώσσα.

Όλα αυτά δε σημαίνουν όμως βέβαια πως ο Σεφέρης είναι ζηλόφθονα «ελληνικός» και μόνο. Στα πρώτα του ποιήματα φανερή είναι η επίδραση της «καθαρής ποίησης» των Γάλλων συγχρόνων του (Μαλαρμέ και Βαλερί)· από το Μυθιστόρημα γίνεται αισθητή η παρουσία του Eliot και του Pound. Αλλά οι «επιδράσεις» είναι το λιγότερο που παίζει ρόλο στο Σεφέρη. Ιδιαίτερη σημασία έχει πως ο ποιητής αυτός, που έχει περάσει μέσα του τόση Ελλάδα, βρίσκεται σύρριζα στα προβλήματα του καιρού του, στις αγωνίες του σύγχρονου – στην ολότητά του – ανθρώπου. Μπορεί το ποίημα να ξεκινάει από το βασιλιά της Ασίνης ή την Ελένη, η συμβολική του, όμως πηγαίνει σε βάθος, σε επάλληλα στρώματα, που μας αποκαλύπτουν τον «ψυχαμοιβό» πόλεμο και τους «φίλους του άλλου πολέμου» και που το κέντρο τους τείνει πάντα στον άνθρωπο και «μας προσφέρουν αποκαλύψεις που κρατούν το βάρος καθολικών αληθειών και μας βοηθούν έτσι να μας αποκαλυφθεί το βαθύτερο νόημα του καιρού μας».

Ο Σεφέρης δεν είναι εύκολος ποιητής, και η απήχηση που βρήκε ήρθε σιγά σιγά και δύσκολα. Ωστόσο δεν είναι σκοτεινός. Η γλώσσα που μιλά, αυτή είναι δύσκολη, στη γλώσσα όμως αυτή η φωνή του είναι καθαρή και απερίφραστη· έχεις την εντύπωση πως πετυχαίνει την καίρια έκφραση που δεν μπορεί να ειπωθεί αλλιώς. Αυτί είναι ίσως το πιο αξιαγάπητο στην ποίησή του, η απλότητα που φτάνει στη θερμότητα μιας εξομολόγησης· και η σταθερότητα, τόσο αντίθετη με την εκφραστική διάλυση της προηγούμενης γενιάς – μια σταθερότητα που μας επιτρέπει να τον ονομάσουμε «κλασικό».

Η ποίηση του Σεφέρη δεν είναι βέβαια χαρούμενη· είναι απαισιόδοξη και μελαγχολική. Έχει τη θλίψη του ανθρώπου που συλλογίζεται πολύ πάνω στα ανθρώπινα, κι ακόμα του Έλληνα με το κατακάθι της πίκρας από τη σκλαβιά και τις εθνικές περιπέτειες. Ωστόσο η διάθεση αυτή δεν οδηγεί στην άρνηση ή την καταστροφή. Από την άλλη πλευρά του σκοταδιού είναι το φως, μαύρο αλλά και αγγελικό…Κάτω από την άρνηση υπάρχει μια πίστη που προστατεύει από την απελπισία και μια στιβαρή αίσθηση των πραγμάτων που προφυλάσσει από τη διάλυση και το μηδενισμό.

Η παιδική παχυσαρκία

Η παιδική παχυσαρκία έχει χαρακτηριστεί τις τελευταίες δεκαετίες ως επιδημία. Το συγκεκριμένο ζήτημα έχει πια την προσοχή των πολιτικών, των επιστημόνων, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των πολιτών. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, της εργασίας και των στιγμών ξεκούρασης, πιθανότητα όλες μαζί, συμβάλλουν στην σημερινή κατάσταση. (περισσότερα…)

Η εκπαίδευση στην αρχαία Αθήνα

Η αγωγή των νέων στην αρχαία Αθήνα μοιάζει με την αγωγή των νέων σ’ άλλες ελληνικές πόλεις , με εξαίρεση την Σπάρτη. Στην Αθήνα διδάσκουν και συμβουλεύουν τα παιδιά με φροντίδα.  Στην αρχή η παραμάνα και η μητέρα και ο παιδαγωγός και ο ίδιος ο πατέρας φροντίζουν να γίνει το παιδί πολύ καλό, διδάσκοντας ότι αυτό είναι δίκαιο κι αυτό είναι άδικο, αυτό είναι καλό κι αυτό είναι κακό. Έπειτα, όταν τα παιδιά φτάσουν στην κατάλληλη ηλικία, οι γονείς τα στέλνουν στους δασκάλους, όπου οι δάσκαλοι της γραφής και της ανάγνωσης φροντίζουν να μάθουν γράμματα και να καταλαβαίνουν τα γραπτά κείμενα, ενώ οι κιθαριστές προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά πιο ήρεμα με το να παίζουν  μουσική, και εξοικειώνουν τις ψυχές των παιδιών με τον ρυθμό και την αρμονία. Ακόμα τα παιδιά συχνάζουν στα γυμναστήρια και στις παλαίστρες, όπου οι δάσκαλοι της γυμναστικής (οι παιδοτρίβες) κάνουν τα σώματά τους καλύτερα, για να μην αναγκάζονται να δειλιάζουν εξαιτίας της κακής σωματικής κατάστασης. (περισσότερα…)

Ημερολόγιο Γυμνασίου Κορινού

eksofilo

Το φετινό μας ημερολόγιο αναφέρεται στις δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν στο σχολείο μας το 2016. Περιλαμβάνει ένα μέρος από τις εκπαιδευτικές επισκέψεις των μαθητών, τη διοργάνωση εκδηλώσεων στο σχολείο μας καθώς και ορισμένες εικαστικές δημιουργίες των ίδιων των μαθητών και μαθητριών.

Το σχολείο πέρα από τα μαθήματα είναι χώρος για δημιουργία, καλλιτεχνική έκφραση και παραγωγή πολιτισμού. Φυλλομετρώντας το ημερολόγιο μας ελπίζουμε να  καταλάβατε γιατί…. The Best Things in Life aren’t Things! (περισσότερα…)