Τελειομανία

      Η μανία της τελειότητας είναι πολύ διαδεδομένη.
      Ο τελειομανής έχει  την ψυχαναγκαστική ιδέα της  (φαινομενικής) τελειότητας.
      Καμιά φορά ολόκληρη η ζωή του τελειομανή οικοδομείται, λεπτό προς λεπτό, με σκοπό να δημιουργεί καλή εντύπωση με κάθε μέσο. Είναι συνεχώς προσεκτικός στην συμπεριφορά του, παρακολουθεί τον εαυτό του αδιάκοπα και δεν αφήνεται ποτέ στην αυθορμησία του. Θα κάνει τα πάντα χωρίς ανακωχή και χωρίς ξεκούραση για να τον αναγνωρίζουν οι άλλοι, ή καλύτερα, για να ανταποκριθεί σε ότι οι άλλοι υποθέτει ότι θέλουν απ αυτόν.
      Η μανία της τελειότητας είναι ένα μέσο άμυνας του ψυχισμού που δαπανά όμως πολύ ενέργεια από το υποκείμενο. Νοιώθει βαθειά αγωνία μέσα του, γιατί είναι ακατάπαυτα βυθισμένο στην αντίφαση της  επιθυμίας του και της εικόνας που δίνει στους άλλους. Φορά ένα μόνιμο προσωπείο και αδιάκοπα φροντίζει, σε ασυνείδητο επίπεδο, να παρουσιάζεται με μια μορφή όσο το δυνατόν λιγότερο δυσάρεστη στους άλλους γιατί ο φόβος, μήπως κατηγορηθεί ή σχολιαστεί, είναι μόνιμος. Η συμπεριφορά του εξαρτάται από τους άλλους, «επιβάλλεται» θα λέγαμε από αυτούς.
      Είναι μία τοποθέτηση νευρωτική  η οποία δεν γεννιέται φυσικά σε μία μέρα. Είναι αποτέλεσμα χρόνων  που ξεκινά από τη στάση των γονέων απέναντι στο παιδί. Η βάση στην οποία πατά η τελειομανία,  είναι η απόρριψη που το υποκείμενο έχει βιωμένη για τον εαυτό του. Ειδικότερα είναι η αγωνία του μικρού παιδιού που φοβάται μήπως εγκαταλειφθεί συναισθηματικά  από τους γονείς του, επομένως η στάση που υιοθετεί είναι να προσαρμοσθεί στην επιθυμία τους.
      Σε θεραπευτικό επίπεδο, καταλαβαίνουμε ότι  τίποτα δεν υπάρχει στην επιφάνεια και τα αποτελέσματα της θεραπείας εξαρτώνται από μια σειρά συνειδητοποιήσεων. Ο τελειομανής είναι ένας «στεγνωμένος» εσωτερικά, τον οποίο  η ψυχαναλυτική θεραπεία μπορεί σίγουρα να βοηθήσει.

 Πηγή:Ευαγγέλου Χρήστος, Symtoms,http://www.symptoms.gr/?p=308